Mikołaj Kornecki

---

Wykształcenie

Mikołaj Kornecki miał przyjemność uczęszczać do Szkoły Podstawowej nr 6, mieszczącej się przy ulicy Szujskiego w Krakowie. Następnie kontynuował swoją edukację w V Liceum Ogólnokształcącym im. Augusta Witkowskiego, które ukończył w 1969 roku, zdobywając maturę.

W dalszej kolejności, w jego życiorysie znajduje się dyplom z Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, co podkreśla jego zaangażowanie w dziedzinie architektury.

Działalność

Mikołaj Kornecki to postać, która w swojej działalności odgrywała znaczącą rolę w różnych dziedzinach. Już jako harcerz i drużynowy VII KDH im. Tadeusza Reytana „Szarej Siódemki” zyskał uznanie w kręgach młodzieżowych. Na początku lat 70. XX wieku zaangażował się w działalność Klubu Wysokogórskiego, a później w Polskim Związku Alpinizmu, gdzie intensywnie zajmował się wspinaczką zarówno w skałkach jury krakowsko-częstochowskiej, jak i w Tatrach.

W okresie swojej aktywności górskiej uczestniczył w licznych wyprawach, w tym niezwykle ekscytujących alpejskich oraz tej do Hindukuszu w Afganistanie. Jego osiągnięcia wspinaczkowe obejmują wiele nowatorskich dróg, w tym:

• Mała Wielicka Strażnica – nowa droga z prawo filarem zachodniej ściany, poprowadzona przez Marka Kalmusa i M. Korneckiego w dniu 19 kwietnia 1974 roku,
• Nawiesista Turnia – nowa droga prowadzona pd. filarem przełamania przez Janusza Mączkę, 6 lutego 1975 roku (V+),
• Skrajna Garajowa Ławka – nowa droga o nazwie „Garajowa Rura”, którą poprowadzili Zbigniew Dudrak, M. Kornecki i Janusz Mączka, 13 lutego 1975 roku (V+A1),
• Gierlach – nowa droga na prawej części zachodniej ściany, której autorami byli Z. Dudrak, M. Kornecki, J. Mączka oraz Andrzej Pawlik, z dnia 2-3 kwietnia 1975 roku (VI),
• Ganek – pierwsze zimowe przejście pn.-wsch. filarem, wykonane przez Z. Dudraka, J. Jasińskiego, M. Korneckiego i Adama Uznańskiego, 30-31 grudnia 1973 roku,
• Kazalnica Mięguszowiecka – II zimowe przejście drogi Kiełkowskiego z Z. Dudrakiem oraz M. Korneckim, 1-5 lutego 1974 roku.

Jego osiągnięcia sięgają także Alp, gdzie w 1974 roku osiągnął pierwsze polskie przejście na takich trasach jak:

• Les Courtes – prowadzenie północną ścianą, znaną jako filar centralny wraz z wariantem Rebuffata, które miało miejsce w dniu 6 sierpnia 1974 roku,
• Aiguille Sans Nom – w dniu 14-16 sierpnia 1974 roku, pierwsze polskie przejście drogą Brown-Patey (ED MIX) przez Z. Dudraka oraz Korneckiego.

W lipcu 1981 roku Kornecki brał aktywny udział w powołaniu Obywatelskiego Komitetu Ratowania Krakowa, co ukazuje jego zaangażowanie w ochronę zabytków. W latach 80. XX wieku pracował w Pracowni Dokumentacji Naukowej i Ewidencji Konserwatorskiej w Oddziale Krakowskim PP Pracowni Konserwacji Zabytków. Jego praca obejmowała m.in. wykonanie „Białych Kart” dotyczących budownictwa drewnianego w Polsce oraz ilustracji do Materiałów słownika terminologicznego budownictwa drewnianego.

Od roku 1982 do 1987 był współautorem Wytycznych Konserwatorskich do Krakowskiego Zespołu Miejskiego. W latach 1988–1998 Kornecki zrealizował projekt rewaloryzacji krakowskich Plant, gdzie razem z architektem Tomaszem Szpytmą zaprojektował ogrodzenia, latarnie, kosze oraz ławki.

W latach 1990–1994 pełnił funkcję radnego Rady Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa I Kadencji, rywalizując z Krakowskiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”, zdobywając 2153 głosy i zasiadając na stanowisku Przewodniczącego Komisji Urbanistyki.

W 2003 roku był autorem koreferatu do Planu przestrzennego Województwa Małopolskiego, który został przyjęty uchwałą Nr XV/174/03 Sejmiku Województwa Małopolskiego z dnia 22 grudnia 2003 roku. W latach 2004–2018 przewodniczył Obywatelskiemu Komitetowi Ratowania Krakowa, a od 2018 roku sprawuje funkcję Honorowego Przewodniczącego tej organizacji.

Od 2009 roku Kornecki jest członkiem prezydium Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa, a w 2013 roku dołączył do Rady Konserwatorskiej Szpitala im. Babińskiego w Kobierzynie. W 2014 roku zasiadł w Komitecie Kopca Tadeusza Kościuszki oraz Arcybractwie Miłosierdzia pod wezwaniem Bogurodzicy NMP Bolesnej, gdzie jest członkiem Rady Arcybractwa.

Działalność artystyczna

Mikołaj Kornecki to wszechstronny artysta, który zajmuje się ilustracjami, rysunkami oraz pejzażami, skupiając się głównie na tematyce górskiej w swoich pracach, używając pasteli oraz technik graficznych.

W jego bogatej karierze artystycznej, znalazły się również liczne publikacje , które dokumentują jego badania oraz osiągnięcia w dziedzinie architektury i konserwacji.

• 1980 – Metody opracowania konserwatorskiej dokumentacji wsi na przykładzie Falsztyna, w: Ochrona Architektury Ludowej, Materiały na międzynarodowe kolokwium w Martinie, CSRS, Inf. Bieżące PKZ,
• 1983 – Bronowice Małe jako przykład historycznej i konserwatorskiej problematyki wsi podkrakowskiej. Cz. 1, Problematyka historyczna, Teka Komisji Urbanistyki i Architektury PAN, tom 17 – współautorzy: Zbigniew Beiersdorf, Bogusław Krasnowolski,
• 1984 – Bronowice Małe jako przykład historycznej i konserwatorskiej problematyki wsi podkrakowskiej. Cz. 2, Teka Komisji Urbanistyki i Architektury PAN, tom 18 – współautorzy: Zbigniew Beiersdorf, Bogusław Krasnowolski,
• 1984 – Studium zagospodarowania przestrzennego strefy konserwatorskiej „A” w Dobczycach. Koncepcja rewaloryzacji oraz budowa skansenu, w: Ochrona krajobrazu kulturowego – między dokumentacją, a realizacją, Wydawnictwa PKZ – współautor: Zbigniew S. Jagodziński,
• 1984 – Tabelaryczna metoda analizy tradycyjnego budownictwa wiejskiego jako podstawa syntezy do badań regionalnych, w: Ochrona krajobrazu kulturowego – między dokumentacją, a realizacją, Wydawnictwa PKZ – współautor: Zbigniew S. Jagodziński,
• 1984-9 – Materiały Słownika Terminologicznego Budownictwa Drewnianego tom 1-3, Wydawnictwo PKZ Kraków – współautor,
• 1985 – Krzeszowice – ośrodek wypoczynku na styku aglomeracji – region, Teka Komisji Urbanistyki i Architektury PAN, tom 19,
• 2006 – Sprawa wykupu Lasu Wolskiego, Rocznik Krakowski tom 72,
• 2010 – Zieleń w zabytkowych zespołach Krakowa, biuletyn SKOZK nr 59,
• 2015 – Spacerownik po Plantach Krakowskich, Gazeta w Krakowie GW, część historyczna, część przyrodnicza,
• 2018 – Piotr Kempf, Mikołaj M. Kornecki, Historia rewaloryzacji Plant krakowskich, w: Nowakowski A. Planty krakowskie, Kraków 2018.

Odznaczenia

Mikołaj Kornecki wielokrotnie był wyróżniany za swoje osiągnięcia w dziedzinie urbanistyki oraz działalności na rzecz kultury.

1980 – Nagroda Miasta Krakowa w roku 1979 za Dyplom dla Miasta: „Krzeszowice – miasto turystyczne. Koncepcja zagospodarowania przestrzennego regionu i miasta” – promotor prof. Janusz Bogdanowski

W 1980 roku otrzymał również Nagrodę Towarzystwa Urbanistów Polskich za najlepszą pracę dyplomową, która została doceniona w 1979 roku.

Rok 1988 oznaczał zdobycie nagrody zespołowej od Ministra Kultury i Sztuki, co było kolejnym ważnym wydarzeniem w jego karierze.

W dniu 3 czerwca 2015 roku, podczas XV uroczystej sesji Rady Miasta Krakowa VII kadencji, otrzymał Medal XXV-lecia odrodzonego samorządu. Uroczystość ta była szczególnie znacząca, ponieważ podkreślała jego wkład w rozwój lokalnej społeczności.

Na zakończenie, warto wspomnieć, że 4 czerwca 2020 roku Prezydent RP uhonorował go Złotym Krzyżem Zasługi za jego zasługi w zakresie opieki nad zabytkami oraz działalność na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego.

---

Oceń: Mikołaj Kornecki

---