Marian Demar-Mikuszewski


Marian Demar, a właściwie Marian Wilhelm Demar-Mikuszewski, był znanym śpiewakiem operowym i operetkowym, który swoją kariery związał z Krakowem. Urodził się 10 lutego 1897 roku w tym mieście, a jego życie zakończyło się 13 stycznia 1979 roku, również w Krakowie.

Jego twórczość jako tenora wniosła wiele do polskiego świata muzyki, a jego osiągnięcia pozostają inspiracją dla przyszłych pokoleń artystów.

Życiorys

Marian Demar-Mikuszewski był synem Wilhelma i Heleny Mikuszewskich, a jego żoną była Anna Mikuszewska. Urodził się w kontekście intensywnego życia kształcenia oraz artystycznego. W latach 1907–1915 uczęszczał do gimnazjum, po czym w 1915 roku podjął roczny kurs na Akademii Handlowej w Krakowie. Następnie, w latach 1917–1918, studiował na politechnice w Wiedniu, a w okresie 1918–1920 odbył służbę wojskową.

Po zakończeniu służby, w latach 1920–1926, kształcił się w zakresie śpiewu w prestiżowych konserwatoriach w Krakowie oraz Paryżu. W tym samym czasie pracował (1920–1924) w krakowskim Banku Handlowym, co świadczy o jego wszechstronnych zainteresowaniach i umiejętności łączenia pracy z pasją artystyczną.

Debiutował w Teatrze Wielkim w Poznaniu, gdzie 13 grudnia 1926 roku zagrał partię Fausta. Jego kariera artystyczna rozwijała się dynamicznie, ponieważ występował także w Teatrze Starym w Krakowie, w Teatrze Wielkim w Warszawie, jak również w przedstawieniach operowych Teatru Polskiego w Katowicach. Ponadto, jego talent został zauważony podczas występów jako solista opery w Zagrzebiu.

W latach 30. XX wieku jego obecność była zauważalna na wielu scenach, m.in. w Warszawie, gdzie brał udział w przedstawieniach operetkowych w Teatrze Nowości, w tym w „Kwiecie Hawai” oraz „Szaleństwie Coletty”. Dodatkowo występował w Płocku, Wilnie oraz w krakowskim teatrze Cricot. Okres II wojny światowej nie powstrzymał go od działalności artystycznej — występował w Warszawie w teatrach Kometa oraz Niebieski Motyl, a także w Krakowie w Teatrze Powszechnym.

Po wojnie Marian powrócił na stałe do Krakowa i zaczął współpracować z różnymi instytucjami, w tym z Teatrem Muzycznym oraz Operetką Krakowską. Angażował się również w Teatr Muzyczny Towarzystwa Przyjaciół Żołnierza. W latach 1950–1954 występował podczas koncertów oraz programów estradowych organizowanych przez ARTOS. W 1955 roku dołączył do chóru Filharmonii Krakowskiej, co stanowiło uwieńczenie jego długoletniej kariery artystycznej. Ostatecznie w 1964 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę.

Główne partie tenorowe

W dorobku artystycznym Mariana Demara-Mikuszewskiego odnajdziemy wiele znakomitych ról tenorowych, które podkreślają jego wszechstronność oraz umiejętności wokalne. Oto lista kluczowych postaci, które odgrywał w różnych operetkach:

  • Tassilo w operetce Hrabina Marica,
  • Paweł w Rozkosznej dziewczynie,
  • Cunlight w dziele Wiktoria i jej huzar,
  • Chrząszcz w Dziewczynie i kokosach,
  • Edwin w Księżniczce czardasz,
  • Książę Jerzy w Najpiękniejszej z kobiet,
  • Książę w Bajaderze,
  • Schober w Domek trzech dziewcząt,
  • Eisenstein w Zemście nietoperza.

Każda z tych ról wnosiła coś unikalnego i odzwierciedlała niezwykłe umiejętności artysty, które zachwycały publiczność.

Przypisy

  1. M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki” - wskazany jako Mikuszewski Marian.

Oceń: Marian Demar-Mikuszewski

Średnia ocena:4.77 Liczba ocen:22