Stanisław Balicki (polonista)

---

Życiorys

Stanisław Balicki przyszedł na świat w rodzinie Antoniego Euzebiusza, który był nauczycielem oraz publicystą, oraz Zofii z Mniszków. Warto również zaznaczyć, że był bratem Juliusza Balickiego (1911–1941), znanego aktora, reżysera i scenografa. Po ukończeniu gimnazjum w Krakowie, w 1932 roku zakończył studia polonistyczne na Uniwersytecie w Poznaniu. W latach 1928–1932 zdobywał doświadczenie zawodowe jako dziennikarz, pełniąc funkcję recenzenta teatralnego w takich czasopismach jak „Ilustrowany Kurier Codzienny” oraz „Tempo Dnia”.

W obliczu okupacji niemieckiej, Balicki zaangażował się w tajne nauczanie, co świadczy o jego determinacji w kształceniu młodzieży w trudnych czasach. Po zakończeniu II wojny światowej, w latach 1945-1950 był redaktorem naczelnym krakowskiego „Dziennika Polskiego”. Rok później, w 1951, objął wspólnie z Janem A. Szczepańskim stanowisko redaktora naczelnego w czasopiśmie „Teatr”. W latach 1952–1953 sprawował również funkcję dyrektora Państwowego Instytu Wydawniczego.

W sezonie teatralnym 1949/50 dzielił kierownictwo literackie Miejskich Teatrów Dramaturgicznych w Krakowie z Zygmuntem Leśnodorskim. W latach 1954–1956 zarządzał Centralnym Zarządem Teatrów, a następnie, w latach 1957–1964, pełnił rolę dyrektora Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965–1970, zasiadał na stanowisku dyrektora generalnego w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Był również członkiem redakcji „Miesięcznika Literackiego”.

Pod jego kierownictwem powstała antologia „Teatr radziecki” w 1967 roku, a także dwa tomy „Antologii dramatu polskiego”, które ukazały się w Warszawie w 1981 roku. Stanisław Balicki zmarł w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze B37-4-1.

Ordery i odznaczenia

W życiu Stanisława Balickiego, wybitnego polonisty, znalazły się liczne odznaczenia oraz wyróżnienia, które stanowią dowód na jego znaczący wkład w kulturę oraz edukację w Polsce. Jednym z najważniejszych było:

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 11 lipca 1955,
• Medal 10-lecia Polski Ludowej, nadany 19 stycznia 1955.

---

Oceń: Stanisław Balicki (polonista)

---