Celina Michałowska

---

Życie prywatne

Celina Michałowska była córką znanego malarzaPiotra Michałowskiego oraz jego małżonki Julii z Ostrowskich. W 1868 roku związała swoje życie z Zgromadzeniem Sióstr Niepokalanek, gdzie rozpoczęła nowy etap duchowej drogi w Jazłowcu. W 1873 roku, po pięciu latach, zdecydowała się na złożenie ślubów wieczystych, co symbolizowało jej głębokie oddanie.

Działalność artystyczna i literacka

Działalność artystyczna

Celina Michałowska, uzdolniona artystka, swoje pierwsze kroki w malarstwie stawiała pod okiem ojca. Jej głównym obszarem zainteresowań były portrety oraz malarstwo o tematyce religijnej. Po wstąpieniu do zakonu, gdzie znalazła swoje miejsce, angażowała się w nauczanie rysunku i malarstwa dla dziewcząt uczęszczających do szkoły prowadzonej przez zakonnice. Michałowska miała w klasztorze dedykowaną pracownię, w której powstawały liczne dzieła, często przeznaczone do dekoracji domów zgromadzeń, kościołów oraz cerkwi na Podolu. Wiele z tych prac pozostało bez sygnatury, co sprawia, że ich autorstwo nie zawsze jest jasne. Warto podkreślić, że zaprojektowała również wystrój kaplicy klasztoru niepokalanek w Jarosławiu.

Twórczość Celiny Michałowskiej obejmuje malarstwo religijne i portretowe. Jej nieliczne, zachowane, wczesne prace wykazują bardzo silny wpływ malarstwa ojca, zarówno w tematyce dzieł, jak i w sposobie kompozycji oraz środków warsztatowych – szerokiej plamy barwnej, umownej szkicowości. Pojedyncze ocalałe akwarele przedstawiają studia portretowe, jeźdźców konnych i zwierzęta. Znane jedynie z reprodukcji wielopostaciowe sceny religijne przeznaczone do dekoracji domu zakonnego w Jazłowcu oraz późniejsze duże kompozycje, znajdujące się w Nowym Sączu, są utrzymane w konwencji akademickiej idealizowanej sztuki religijnej. Zespół dziewięciu portretów sióstr zakonnych oraz portret własny, powstałe na przełomie XIX i XX wieku, cechuje schematyzm pozy i uproszczony modelunek (znajdują się w domu Zgromadzenia Sióstr Niepokalanek w Szymanowie k. Warszawy).

Działalność pisarska i translatorska

Oprócz pracy twórczej w malarstwie, Michałowska była także pisarką. Zrealizowała biografię swojego ojca, wydaną anonimowo, zatytułowaną Piotr Michałowski. Rys życia, zawód artystyczny, działalność w życiu publicznym, która miała swoją premierę w Krakowie w 1911 roku. Dodatkowo, miała na koncie tłumaczenie powieści religijnej kardynała Nicolasa Wiesemana pod tytułem Fabiola, którego pierwszy tom został opublikowany w Krakowie w 1857 roku.

Dzieła malarskie

Zachowane

W dorobku artystycznym Celiny Michałowskiej znajdują się różnorodne dzieła, które świadczą o jej talencie i umiejętnościach malarskich. Wśród najbardziej znanych prac można wymienić:

• Autoportret, kolekcja prywatna zlokalizowana w Krakowie,
• Krakowiak na koniu, akwarela datowana na około 1863 rok, prezentowana w Ossolineum,
• Trzy malowidła ścienne, które zdobią klasztor niepokalanek w Jazłowcu, przedstawiające Świętą Rodzinę, klęczącą zakonnicę oraz kompozycję z trzema aniołami,
• Dziewięć portretów sióstr niepokalanek, powstałych na przełomie XIX i XX wieku, znajdujących się w klasztorze niepokalanek w Szymanowie,
• Portret chłopca, skonstruowany w technice akwareli, eksponowany w Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego, które jest częścią Muzeum Narodowego w Krakowie,
• Portret mężczyzny na koniu, również akwarela, dostępny w Muzeum Narodowym w Warszawie,
• Siedzący pies, akwarela z 1855 roku, ulokowane w Muzeum Narodowym w Warszawie,
• Święta Kinga, obraz ołtarzowy, znajdujący się w klasztorze niepokalanek w Nowym Sączu.

Niezachowane – znane z reprodukcji, opisów lub wzmianek

Nie wszystkie dzieła Celiny Michałowskiej przetrwały do naszych czasów. Wiele z nich jest znane jedynie z zachowanych reprodukcji i opisów. Przykłady to:

• Matka Boska, obraz ołtarzowy z 1874 roku, niegdyś umieszczony w kaplicy niepokalanek w Jarosławiu,
• Zmartwychwstanie z 1890 roku, obraz ołtarzowy znajdujący się w kaplicy w Niżniowie, niestety zniszczony,
• Członek Bractwa Różańcowego parafii Ruszcza, przedstawienie konia, do którego odniesienia znajdują się w zbiorach prywatnych w Krakowie.

---

Oceń: Celina Michałowska

---