Kościół św. Kazimierza Królewicza w Krakowie (ul. Reformacka)

---

Historia

Reformaci rozpoczęli swoją misję w Polsce w 1622 roku, a ich obecność w Krakowie datuje się na 1625 rok, kiedy to osiedlili się na przedmieściu Garbary. W 1640 roku, dzięki wielkiej ofiarności Zuzanny Amendówny, ukończono budowę kościoła, który w jej testamencie z 1644 roku przekazała wraz z cudownym obrazem Madonny, obecnie umieszczonym w ołtarzu bocznym. Niestety, pierwszy kościół Reformatów nie przetrwał burzliwych czasów, bowiem spłonął w trakcie potopu szwedzkiego.

W 1658 roku zakonnicy przenieśli się do nowej lokalizacji, przy ulicy Reformackiej, osiedlając się w dworku, który został im ofiarowany przez Stanisława Warszyckiego, kasztelana krakowskiego. Ostateczny budynek, którym dzisiaj cieszy się społeczność, ma swoje korzenie w 1666 roku, gdy biskup sufragan Mikołaj Oborski poświęcił kamień węgielny pod tę świątynię. W historii tego miejsca znaczącą rolę odegrał również Franciszek Szembek, starosta biecki oraz kasztelan kamieniecki, który był głównym dobroczyńcą kościoła i klasztoru. W 1672 roku, konsekracji nowej barokowej świątyni dokonał także biskup Mikołaj Oborski.

Architektura, wyposażenie

Fasada kościoła ozdobiona jest trzema płytkimi, półkoliście zamkniętymi wnękami, w których znajdują się barokowe płaskorzeźby świętych: Kazimierza królewicza, Antoniego oraz Piotra Alkantary.

Wnętrze tego wspaniałego miejsca charakteryzuje się późnobarokowymi ołtarzami, które powstały między 1745 a 1748 rokiem. W głównym ołtarzu, zgodnie z tradycją zakonu reformatów, zawsze widnieje krucyfiks, który podkreśla duchowy charakter tego miejsca. Wizerunek patrona kościoła, św. Kazimierza, umieszczony jest w bocznym ołtarzu (pierwszym po lewej stronie). Obraz ten, datowany na lata 1660–1670, przypisuje się gdańskiemu malarzowi Danielowi Schultzowi.

W późniejszym okresie nad malowidłami w ołtarzach bocznych pracowali znani artyści. Michał Stachowicz w 1800 roku wykonał wizerunek św. Katarzyny Aleksandryjskiej, natomiast Wojciech Eljasz-Radzikowski w 1842 roku namalował Wizję św. Antoniego oraz portret św. Piotra z Alkantary.

Malowidła zdobiące sklepienie kościoła powstały w 1904 roku z rąk Aleksandra Mroczkowskiego, a ich piękno wciąż zachwyca odwiedzających.

W roku 1901 do kościoła dobudowano kaplicę po prawej stronie nawy. W jej ołtarzu znajduje się wyjątkowy obraz Pana Jezusa Miłosiernego, który jest najstarszym, zachowanym elementem z pierwszej wersji kościoła.

Dzwonek

Na ścianie klasztoru znajduje się historyczny dzwonek, który miał niezwykle ważne znaczenie w obrzędach związanych z umieraniem. Tego rodzaju dzwonki wykorzystywano głównie do informowania o śmierci bliskiej osoby.

Dzwonek został zawieszony na solidnej, drewnianej konstrukcji, która jest chroniona przez daszek, co świadczy o jego długowieczności i szacunku, jakim go otaczano.

Poniżej dzwonka ulokowana jest tablica, wykonana z czarnego marmuru, która odnosi się do fundacji tego unikalnego obiektu z 1750 roku.

Krypty

W podziemiach kościoła św. Kazimierza Królewicza w Krakowie znajdują się krypty, w których od 1672 roku spoczywają zmarli. To miejsce ma znaczenie historyczne, ponieważ w kryptach pochowano około tysiąca osób, zarówno zakonników, jak i osoby świeckie.

Na terenie podziemnym można zobaczyć około 60 trumien, z których kilka przykrytych jest szklanymi wiekami, zamontowanymi w latach 70. XX wieku. Tego rodzaju zabezpieczenie nie tylko chroni zawartość, ale także umożliwia zwiedzającym podziwianie historycznych artefaktów.

Osobny artykuł na ten temat można znaleźć pod tym linkiem: Krypty pod kościołem św. Kazimierza Królewicza. Zachęcamy również do zapoznania się z kategorią dotyczącą tych, którzy zostali pochowani w kościele św. Kazimierza Królewicza w Krakowie.

Stacje drogi krzyżowej

Na parceli znajdującej się naprzeciwko ulicy Reformackiej, która w 1735 roku została przekazana zakonowi, znajdował się cmentarz. Mur otaczający ten teren, oddzielający go od ulicy, wzniesiono w 1863 roku. Obecnie na tym miejscu można zobaczyć stacje drogi krzyżowej, które przybierają formę kapliczek z głębokimi wnękami przeznaczonymi na obrazy.

Obrazy przedstawiające Mękę Pańską zostały namalowane przez Michała Stachowicza w latach 1814-1816. Między poszczególnymi stacjami umieszczone są tablice epitafijne wykonane z czarnego marmuru. Wśród tych tablic znajduje się epitafium Małgorzaty z Kobylickich Stachowiczowej, która zmarła w 1822 roku, a była żoną wspomnianego malarza Michała Stachowicza.

---

Oceń: Kościół św. Kazimierza Królewicza w Krakowie (ul. Reformacka)

---