Ogród Muzeum Archeologicznego w Krakowie

Rekonstrukcja ogrodu rozpoczęła się w 1961 roku, a aby przywrócić jego pierwotny wygląd, zespoły badawcze bazowały na dawnych planach Krakowa. Do wykorzystanych dokumentów należy tzw. plan Kołłątajowski z 1785 roku, plany Mosano i Chavana z 1796 roku oraz plan Senacki S. Enderle z lat 1802–1808.

Praca naukowców z Politechniki Krakowskiej była kluczowa dla nowego zagospodarowania przestrzennego ogrodu. Pod kierunkiem profesorów Gerarda Ciołka oraz Stefana Żychonia, zespół składający się z Ewy Kułakowskiej-Bojęś, Aleksandra Böhma oraz H. Schoena zajął się stworzeniem planu alejek, klombów, doboru odpowiedniej roślinności i elementów małej architektury. Projekt został wdrożony przez krakowskie Pracownie Konserwacji Zabytków.

Ogród otwarto dla publiczności na przełomie 1968 i 1969 roku. W 1967 roku został przekazany w zarząd Muzeum Archeologicznemu w Krakowie. Przestrzeń ta nie tylko pełni funkcję rekreacyjną, ale także kulturalną, gdyż odbywają się w niej koncerty muzyki poważnej oraz rozrywkowej. Wśród wykonawców można wymienić Lluísa Llacha, catalońskiego barda, a także finalistów Festiwalu Piosenki Studenckiej oraz wydarzenia z cyklu koncertów Męskie Granie, a także rzeźbiarzy wystawiających swoje prace.