Bolesław Lepszy

---

Życiorys

Bolesław Lepszy przyszedł na świat 10 czerwca 1888 roku w Krakowie, w rodzinie Leonarda oraz Karoliny z Wolańskich. W młodzieńczych latach kształcił się w Państwowym III Gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego w Krakowie. Po zakończeniu edukacji, 10 października 1913 roku, został powołany do służby w cesarskiej i królewskiej Armii, gdzie przydzielono go do c. i k. Pułku Piechoty Nr 1 z siedzibą w Opawie.

W dniu 15 maja 1915 roku Bolesław przeszedł do c. i k. Lotnictwa na stanowisko oficera technicznego. W czerwcu 1918 roku podjął szkolenie w oficerskiej szkole obserwatorów, a już 10 sierpnia 1918 roku znalazł się w 6 kompanii lotniczej (niem. Fliegerkompanie 6) w Tiranie, gdzie pełnił rolę oficera technicznego oraz obserwatora. 1 listopada 1917 roku został mianowany podporucznikiem, a 1 czerwca 1918 roku awansowany na porucznika.

Po zakończeniu działań I wojny światowej, w grudniu 1918 roku wrócił z Albanii do Krakowa. Został przyjęty do Wojska Polskiego 17 stycznia 1919 roku, począwszy od 1 listopada 1918 roku, uzyskując zatwierdzenie swojego stopnia podporucznika z armii austro-węgierskiej. Otrzymał przydział do Eskadry Lotniczej Kraków, późniejszej 5. eskadry wywiadowczej, gdzie przeszedł przeszkolenie w zakresie pilotażu.

Od sierpnia 1919 roku walczył jako pilot w wojnie polsko-bolszewickiej. 27 maja 1920 roku uczestniczył w atakach na nieprzyjacielskie pociągi pancerne „Bela Kun” oraz „Krasnyj Krestianin”. Polskie siły lotnicze zdołały zniszczyć tory, uszkadzając oba pociągi, które następnie zdobyła piechota. Podczas wyżej wymienionych działań Bolesław został ranny w głowę, ale mimo tego kontynuował walkę aż do zakończenia walki i całkowitego wykorzystania amunicji oraz bomb. Zdołał powrócić na macierzyste lotnisko nawet w obliczu odniesionej rany.

W lipcu, z powodu trudnej sytuacji na froncie, przerwał swój proces rekonwalescencji i powrócił do eskadry. Od 1 sierpnia brał udział w atakach skierowanych przeciwko oddziałom 1. Armii Konnej Siemiona Budionnego. 6 sierpnia, w towarzystwie obserwatora Tomasza Turbiaka, zrealizował wywiadowczy lot, który trwał 4 godziny, na trasie: Tarnopol – Toustoług – Łoszniów – Janów – Trembowla – Strusów – Mikulińce – Nastasów – Ludwikówka – Zazdrość – Darachów – Burkanów. W trakcie lotu udało im się wykryć nieprzyjacielskie tabory oraz zidentyfikować zniszczone mosty.

19 stycznia 1921 roku został zatwierdzony w stopniu porucznika w Wojskach Lotniczych, wyznaczając termin na 1 kwietnia 1920 roku, w grupie oficerów z dawnej armii austro-węgierskiej. Po zakończeniu działań wojennych, w lutym 1921 roku, przeniesiono go do 6. eskadry wywiadowczej. 8 sierpnia 1921 roku zakończył swoje zaangażowanie w Wojsku Polskim, pozostając oficerem rezerwy z przydziałem do 2. pułku lotniczego w Krakowie, gdzie odbywał regularne ćwiczenia. 31 grudnia 1938 roku jego status uległ zmianie, kiedy to został przeniesiony do pospolitego ruszenia. Szczegóły dotyczące jego dalszych losów pozostają nieznane.

Ordery i odznaczenia

Bolesław Lepszy, w uznaniu za jego niezwykłą służbę w Wojsku Polskim, został uhonorowany różnorodnymi odznaczeniami, które świadczą o jego odwadze i poświęceniu.

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 475,
• Krzyż Walecznych,
• Polowa Odznaka Pilota nr 87 – przyznana 11 listopada 1928 roku „za loty bojowe nad nieprzyjacielem w czasie wojny 1918-1920”,
• Srebrny Medal Waleczności 2 klasy.

---

Oceń: Bolesław Lepszy

---