Tadeusz Sędzielowski to postać, która wpisała się w historię polskiego lotnictwa wojskowego. Urodził się 9 marca 1906 roku w Krakowie, miejscu pełnym kulturowych tradycji i znaczących wydarzeń. Jako kapitan pilot Wojska Polskiego, Sędzielowski zyskał uznanie wśród swoich rówieśników oraz przełożonych.
W szczególności, dowodzony przez niego 121. eskadra myśliwska odgrywała kluczową rolę w polskich siłach powietrznych. Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie 7 września 1939 roku w Wólce Zamojskiej, co było nie tylko utratą wartościowego dowódcy, ale również bolesnym zranieniem dla całego kraju. Jego dziedzictwo nadal inspiruje kolejne pokolenia w odkrywaniu złożonych dziejów II wojny światowej oraz poświęcenia pilotów Wojska Polskiego.
Życiorys
Tadeusz Sędzielowski był synem Józefa i Heleny z Żuławskich. Po ukończeniu nauki w IV Gimnazjum w Krakowie, zdobył maturę, co pozwoliło mu na dalsze kształcenie.
W 1928 roku podjął studia w Szkole Podchorążych Lotnictwa znajdującej się w Dęblinie. Ukończył tę prestiżową instytucję w 1930 roku, zajmując 18. lokatę, co umożliwiło mu otrzymanie stopnia podporucznika obserwatora.
Jego pierwszym przydziałem był 3. pułk lotniczy w Poznaniu. W 1932 roku kontynuował rozwój swoich umiejętności, uczestnicząc w kursie pilotażu w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa, a rok później podjął dalsze wyzwania, realizując kurs wyższego pilotażu w 1933 roku. Te zdobyte umiejętności zaowocowały przydziałem do 132. eskadry myśliwskiej.
W roku 1937 Tadeusz Sędzielowski został przeniesiony do 2. pułku lotniczego w Krakowie. Ważnym momentem w jego karierze było objęcie dowództwa nad 121. eskadrą myśliwską 15 listopada 1938 roku. Wkrótce potem, 19 marca 1939 roku, został mianowany kapitanem, osiągając 46. lokatę w korpusie oficerów lotnictwa, w grupie liniowej.
W wrześniu 1939 roku, na czele 121. eskadry myśliwskiej, brał udział w walkach w ramach lotnictwa Armii „Kraków”. Niestety, w dniu 7 września 1939 roku poniósł śmierć nad Nowym Zamościem, gdy pilotował samolot myśliwski PZL P.11c podczas pościgu za niemieckimi bombowcami. Jego los był tragiczny, gdyż zginął w wyniku trafienia przez polską artylerię przeciwlotniczą.
Początkowo jego ciało spoczywało w miejscu, gdzie zginął. Z czasem jednak zostało przeniesione na cmentarz w Łagowie, w gminie Przyłęk, gdzie znajdują się jego szczątki, a nad grobem stanął krzyż wykonany z dźwigara skrzydła jego rozbitego samolotu.
Jego pamięć jest wciąż żywa. Publiczna Szkoła Podstawowa w Baryczy k. Zwolenia oraz Publiczne Gimnazjum w Wólce Zamojskiej noszą imię kapitana Tadeusza Sędzielowskiego, upamiętniając jego odwagę i poświęcenie dla służby wojskowej.
Przypisy
- Krzyż ze szczątków P.11, Sławomir Kasjaniuk, lotniczapolska.pl, 11.02.2011 r.
- IV promocja Szkoły Podchorążych Lotnictwa - 1930 r.. polishairforce.pl. [dostęp 20.02.2019 r.]
- Pawlak 1991, s. 68.
- Pawlak 1991, s. 61.
- Pawlak 1989, s. 155.
- Rybka i Stepan 2006, s. 212.
- Pawlak 2009, s. 95.
- Lotnik patronem gimnazjum w gm. Przyłęk, Mieczysław Kaca, Tygodnik Radomski.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Stefan Wyspiański | Tadeusz Müller | Władysław Wodniecki | Władysław Zdunik | Bolesław Lepszy | Edward Reymann | Aleksander Bobkowski | Marian Garczyński | Edward Schubert | Mieczysław Stępiński | Józef Chudzicki | Stanisław Plappert | Roman Zaleski | Władysław Mitkowski | Bolesław Zajączkowski | Stanisław Szarski | Adam Lukas | Bolesław Własnowolski | Adam Kogut | Jan SwobodaOceń: Tadeusz Sędzielowski