Franciszek Mroziński

Wojsko i służby mundurowe

Franciszek Józef Mroziński, znany również jako Odrobina, to postać o bogatej biografii, która zasługuje na szczegółowe przedstawienie.

Urodził się 27 września 1895 roku w malowniczym Krakowie, co miało istotny wpływ na jego dalszą drogę życiową.

Mroziński był nie tylko wojskowym, ale również wybitnym geograficznym specjalistą Wojska Polskiego, co podkreśla jego wszechstronność i zaangażowanie w rozwój wiedzy geograficznej w kraju.

Jako działacz niepodległościowy, odegrał kluczową rolę w działaniach mających na celu odzyskanie suwerenności przez Polskę.

Życiorys

Franciszek Mroziński przyszedł na świat 27 września 1895 roku w Krakowie, w rodzinie Stanisława oraz Karoliny Urbańczyków. W trudnych czasach I wojny światowej zaangażował się w obronę Polski, walcząc w Legionach Polskich. Pełnił służbę w 8 kompanii 2 pułku piechoty. Jego zdrowie wymagało uwagi, wobec czego od 25 marca 1915 roku przebywał na leczeniu w Szpitalu Rezerwowym Nr 3 w Wiedniu.

W latach 1921–1929 Mroziński był oficerem Wojskowego Instytutu Geograficznego, który miał swoją siedzibę w Warszawie. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany jako porucznik, przysługującym mu starszeństwem od dnia 1 czerwca 1919 roku oraz 16. lokatą w korpusie oficerów geografów. Następnie, 3 maja 1926 roku, awansował na stopień kapitana, z datą starszeństwa od 1 lipca 1925 roku oraz 3. lokatą wśród oficerów geografów.

Między 1930 a 1939 rokiem pełnił funkcję oficera topografa w Dowództwie Obszaru Warownego „Wilno”, aminując do stanowiska odpowiedzialnego za topografię. Został uwięziony w Obozie NKWD w Griazowcu, gdzie przebywał aż do sierpnia 1941 roku. Po wojnie, w latach 1943–1945, w stopniu majora, objął stanowisko kierownika 312 Składnicy Map, która działała w ramach jednostki geograficznej Armii Polskiej na Wschodzie, a później 2 Korpusu Polskiego. Jego działania zostały ocenione pozytywnie przez Bronisława Dzikiewicza, który wskazywał, że „nieźle zorganizował dostarczanie map na potrzeby frontu”. Mroziński jednak preferował izolację, nie należąc do towarzyskich, często utrzymując dystans od innych kolegów. Jego relacje z majorem Szymkiewiczem były trudne, a jedyną osobą, z którą bardziej się zżył, był Bronisław, któremu nieraz powierzał swoje troski.

Ordery i odznaczenia

Franciszek Mroziński zdobył liczne odznaczenia, które są świadectwem jego zaangażowania i wysiłków na rzecz ojczyzny. Oto najważniejsze z nich:

  • Krzyż Niepodległości – przyznany 9 listopada 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
  • Krzyż Walecznych – otrzymany dwukrotnie,
  • Srebrny Krzyż Zasługi.

Przypisy

  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 27.01.2024 r.]
  2. Dzikiewicz 1984, s. 147, mjr geogr. Leonard Jan Szymkiewicz był szefem służby geograficznej.
  3. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352.
  4. Rybka i Stepan 2006, s. 530.
  5. Rybka i Stepan 2006, s. 327.
  6. Rocznik Oficerski 1932, s. 348, 483.
  7. Rocznik Oficerski 1928, s. 819.
  8. Rocznik Oficerski 1923, s. 1371, 1374.
  9. Spis oficerów 1921, s. 483, 795.
  10. I Lista strat 1915, s. 42.
  11. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 20 z 23.12.1929 r., s. 398.
  12. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 18 z 03.05.1926 r., s. 132.
  13. Lista starszeństwa 1922, s. 352.
  14. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 43 z 27.12.1921 r., s. 1772. Na podstawie reskryptu L. A.E. 2676 Ministerstwa Spraw Wewnętrznych 9.09.1921 r. zezwolono por. Franciszkowi Józefowi Odrobinie na zmianę nazwiska rodowego „Odrobina” na nazwisko „Mroziński”.
  15. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 43 z 27.12.1921 r., s. 1772.

Oceń: Franciszek Mroziński

★★★★★
Średnia ocena:4.97 Liczba ocen:6