Józef Chudzicki, którego żywot trwał od 30 września 1895 roku do 20 stycznia 1926 roku, był znaczącą postacią w historii Polski. Urodził się w Olszy, zaś swe ostatnie dni spędził w Łomży.
Pełnił funkcję kapitana w administracji Wojska Polskiego podczas II Rzeczypospolitej, a jego wkład w te turbulentne czasy jest wart pamięci i analizy.
Życiorys
Józef Chudzicki przyszedł na świat 30 września 1895 roku. Jego rodzicami byli Józef i Leokadia. W rodzinie wyróżniał się jego brat Jan, który urodził się w 1892 roku, a zmarł w 1972, również zasłużony jako legionista, oficer Wojska Polskiego oraz lekarz.
W przededniu I wojny światowej Józef był uczniem w szkole realnej i aktywnie uczestniczył w Polskich Drużynach Strzeleckich. Po wybuchu wojny dołączył do Legionów Polskich, gdzie pełnił funkcję plutonowego w 3 pułku piechoty w ramach II Brygady. Jego dalsza służba miała miejsce w Polskim Korpusie Posiłkowym.
Po zakończeniu wojny i odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Chudzicki został przyjęty do Wojska Polskiego. W wyniku swojej służby został awansowany na stopień kapitana w korpusie oficerów administracyjnych, a jego starszeństwo datowane jest na 1 czerwca 1919 roku. W latach 1923–1924 pełnił obowiązki jako oficer nadetatowy w Okręgowym Zakładzie Gospodarczym X, gdzie zajmował stanowisko zastępcy kierownika Kierownictwa Rejonu Intendentury w Kielcach.
Na początku 1926 roku, pełniąc obowiązki jako kierownik Rejonowego Zakładu Żywnościowego, z tragicznych wydarzeń zakończył swoje życie. 20 stycznia 1926 roku zmarł w wyniku nieszczęśliwego wypadku, gdy podczas czyszczenia rewolweru „Browning” w swoim mieszkaniu w Łomży doszło do tragedii.
Ordery i odznaczenia
Józef Chudzicki był odznaczanym żołnierzem, który swoją postawą zasłużył na uznanie. Oto niektóre z jego odznaczeń:
- Krzyż Niepodległości (przyznany pośmiertnie, 12 maja 1931),
- Krzyż Walecznych (otrzymany czterokrotnie),
- Medal Międzyaliancki.
Przypisy
- Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Józef Chudzicki. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 04.06.2016 r.]
- Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 04.06.2016 r.]
- Dziennik Personalny MSWojsk. Nr 15 z 27.03.1926 r., s. 105.
- Co dzień niesie? Tragiczna śmierć kapitana. „Gazeta Lwowska”, Nr 20 z 26.01.1926 r., s. 2.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 1199.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 1087.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 1319.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 1266, 1306.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 1151, 1187.
- M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163 „za pracę w dziele odzyskania Niepodległości”.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Tadeusz Sędzielowski | Stefan Wyspiański | Tadeusz Müller | Władysław Wodniecki | Władysław Zdunik | Bolesław Lepszy | Edward Reymann | Aleksander Bobkowski | Marian Garczyński | Edward Schubert | Stanisław Plappert | Roman Zaleski | Władysław Mitkowski | Bolesław Zajączkowski | Stanisław Szarski | Adam Lukas | Bolesław Własnowolski | Adam Kogut | Jan Swoboda | Jan Schneider (powstaniec)Oceń: Józef Chudzicki