Józef Chudzicki


Józef Chudzicki, którego żywot trwał od 30 września 1895 roku do 20 stycznia 1926 roku, był znaczącą postacią w historii Polski. Urodził się w Olszy, zaś swe ostatnie dni spędził w Łomży.

Pełnił funkcję kapitana w administracji Wojska Polskiego podczas II Rzeczypospolitej, a jego wkład w te turbulentne czasy jest wart pamięci i analizy.

Życiorys

Józef Chudzicki przyszedł na świat 30 września 1895 roku. Jego rodzicami byli Józef i Leokadia. W rodzinie wyróżniał się jego brat Jan, który urodził się w 1892 roku, a zmarł w 1972, również zasłużony jako legionista, oficer Wojska Polskiego oraz lekarz.

W przededniu I wojny światowej Józef był uczniem w szkole realnej i aktywnie uczestniczył w Polskich Drużynach Strzeleckich. Po wybuchu wojny dołączył do Legionów Polskich, gdzie pełnił funkcję plutonowego w 3 pułku piechoty w ramach II Brygady. Jego dalsza służba miała miejsce w Polskim Korpusie Posiłkowym.

Po zakończeniu wojny i odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Chudzicki został przyjęty do Wojska Polskiego. W wyniku swojej służby został awansowany na stopień kapitana w korpusie oficerów administracyjnych, a jego starszeństwo datowane jest na 1 czerwca 1919 roku. W latach 1923–1924 pełnił obowiązki jako oficer nadetatowy w Okręgowym Zakładzie Gospodarczym X, gdzie zajmował stanowisko zastępcy kierownika Kierownictwa Rejonu Intendentury w Kielcach.

Na początku 1926 roku, pełniąc obowiązki jako kierownik Rejonowego Zakładu Żywnościowego, z tragicznych wydarzeń zakończył swoje życie. 20 stycznia 1926 roku zmarł w wyniku nieszczęśliwego wypadku, gdy podczas czyszczenia rewolweru „Browning” w swoim mieszkaniu w Łomży doszło do tragedii.

Ordery i odznaczenia

Józef Chudzicki był odznaczanym żołnierzem, który swoją postawą zasłużył na uznanie. Oto niektóre z jego odznaczeń:

  • Krzyż Niepodległości (przyznany pośmiertnie, 12 maja 1931),
  • Krzyż Walecznych (otrzymany czterokrotnie),
  • Medal Międzyaliancki.

Przypisy

  1. Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Józef Chudzicki. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 04.06.2016 r.]
  2. Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 04.06.2016 r.]
  3. Dziennik Personalny MSWojsk. Nr 15 z 27.03.1926 r., s. 105.
  4. Co dzień niesie? Tragiczna śmierć kapitana. „Gazeta Lwowska”, Nr 20 z 26.01.1926 r., s. 2.
  5. Rocznik Oficerski 1928, s. 1199.
  6. Rocznik Oficerski 1924, s. 1087.
  7. Rocznik Oficerski 1923, s. 1319.
  8. Rocznik Oficerski 1923, s. 1266, 1306.
  9. Rocznik Oficerski 1924, s. 1151, 1187.
  10. M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163 „za pracę w dziele odzyskania Niepodległości”.

Oceń: Józef Chudzicki

Średnia ocena:4.92 Liczba ocen:14