Stanisław Plappert

---

Życiorys

Stanisław Plappert przyszedł na świat 25 kwietnia 1888 roku w Krakowie, w rodzinie mającej wojskowe tradycje. Jego ojciec, Antoni Plappert (1839–1910), był majorem służby cesarskiej i królewskiej Armii, odznaczonym Krzyżem Zasługi Wojskowej z dekoracją wojenną w 1878 roku. Matka, Felicja z Cieszyńskich (1858–1945), również odegrała ważną rolę w jego życiu.

W 1909 roku, Stanisław rozpoczął służbę wojskową w c. i k. Armii, zostając wcielonym do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 20 z siedzibą w Krakowie. W latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, związanej z konfliktem na Bałkanach, a następnie walczył na froncie rosyjskim w czasie I wojny światowej. W 1909 roku uzyskał awans na stopień chorążego, a w 1912 roku na podporucznika, co potwierdziło jego umiejętności w korpusie oficerów piechoty.

Po rozpoczęciu wojny, w 1914 roku, Stanisław dostał się do rosyjskiej niewoli, gdzie przebywał w Pietropawłowsku w obwodzie akmolińskim. Po wyzwoleniu w 1918 roku, zaangażował się w działalność niepodległościową w tajnej organizacji „Wolność”. Z dniem 1 listopada 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z armii austro-węgierskiej, zachowując stopień porucznika z datą początkową od 1 stycznia 1915 roku.

W dniu 19 lutego 1919 roku, Plappert został przydzielony do 1 Pułku Strzelców Podhalańskich jako adiutant. 3 maja 1922 roku zweryfikowano go w stopniu majora ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów piechoty. Latem tego roku otrzymał dowództwo batalionu, a 24 maja 1923 roku został przydzielony do Rezerwy Oficerów Sztabowych DOK Nr V.

W następnych latach pełnił różne obowiązki w dowództwie Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie, obejmując stanowiska takie jak dowódca Kwatery Głównej oraz referent wyszkolenia. Od stycznia 1925 roku pracował w Oddziale Ogólnym Sztabu DOK V. 3 maja 1926 roku awansował na podpułkownika, a w roku 1927 został komendantem Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto.

14 lutego 1929 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska, a 30 czerwca tego samego roku przeszedł w stan spoczynku. Jeszcze w 1934 roku pozostawał w ewidencji, posiadając przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V, co sprawiało, że był „przewidziany do użycia w czasie wojny”.

W czasie II wojny światowej Plappert był aktywnym działaczem Polskiego Czerwonego Krzyża w Krakowie, współpracując blisko z pułkownikiem dr Władysławem Gorczyckim. 13 kwietnia 1943 roku, jako pełnomocnik Zarządu Głównego na Dystrykt Krakowski, wziął udział w polskiej delegacji, która udała się do Katynia, aby nadzorować ekshumacje masowych grobów, które odkryto w tym miejscu.

Stanisław Plappert był również autorem pamiętników, które poświadczają o jego życiu i doświadczeniach w trudnych czasach. Żył w willi przy ulicy Daszyńskiego w Krakowie, gdzie wychował córkę Zofię. Po jego śmierci, która miała miejsce 2 lub 12 marca 1956 roku, został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Ordery i odznaczenia

Stanisław Plappert był osobą, która otrzymała szereg odznaczeń i wyróżnień za swoje zasługi. Poniżej przedstawiamy szczegóły dotyczące jego orderów:

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1922 roku,
• Medal Niepodległości, nadany 16 marca 1937 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
• Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji z lat 1912–1913.

---

Oceń: Stanisław Plappert

---