Jan Sztobryn

---

Życiorys

Jan Sztobryn spędził swoje dzieciństwo w Sandomierzu, a w 1949 roku ukończył Liceum Przemysłu Hutniczego w Stalowej Woli. Następnie zdecydował się na kontynuację edukacji na wydziale zamiejscowym Politechniki Krakowskiej, gdzie zdobył tytuł inżyniera.

Po uzyskaniu inżynierskiego stopnia kontynuował naukę, zapisując się na studia magisterskie w Akademii Górniczo-Hutniczej. Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę w Hucie Stalowa Wola, jednak wkrótce przeniósł się do Warszawy, gdzie kontynuował swoją karierę zawodową w lokalnej hucie.

W swojej karierze zawodowej Sztobryn pełnił również funkcje w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego, a także w Komisji Planowania przy Radzie Ministrów. Ponadto pracował w Ministerstwie Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki. W 1973 roku wyjechał do Moskwy na staż, gdzie pracował jako główny specjalista w Instytucie Normalizacyjnym przy Radzie Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, a także studiował w Moskiewskim Instytucie Stali i Stopów. W 1980 roku obronił tam pracę doktorską.

Po powrocie do Polski stał się jednym z założycieli Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów. Od 1994 roku przez jedenaście lat pełnił rolę eksperta w zakresie hutnictwa w Agencji Rozwoju Przemysłu. Jan Sztobryn zmarł i został pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie, w kwaterze B-9-274.

Odznaczenia

Jan Sztobryn został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które świadczą o jego znaczącym wkładzie w służbę dla kraju. Poniżej przedstawiamy zestawienie jego nagród:

• krzyż oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• złoty krzyż zasługi,
• medale „Za zasługi dla obronności kraju”.

---

Oceń: Jan Sztobryn

---