Leon Burnat

---

Życiorys

Leon Burnat uzyskał dyplom inżyniera mechanika w Politechnice Lwowskiej w 1919 roku. Po ukończeniu studiów odbył liczne praktyki w różnych krajach europejskich oraz w USA, co znacząco poszerzyło jego doświadczenie zawodowe. Po powrocie do Polski rozpoczął pracę w kilku polskich fabrykach, co przyczyniło się do jego dalszego rozwoju kariery.

W 1928 roku rozpoczął działalność w przemyśle obrabiarkowym. Jego kariera prowadziła go przez różne zakłady, takie jak Fabryka Obrabiarek w Porębie oraz Zakłady Stowarzyszenia Mechaników Polskich z Ameryki w Pruszkowie, gdzie pełnił funkcję kierownika produkcji. Pracował także w fabryce „Cegielski” w Rzeszowie, gdzie był kierownikiem biura konstrukcyjnego obrabiarek. W okresie II wojny światowej zajął się zarządzaniem fabryką obrabiarek „Pacholski” w Warszawie, gdzie był dyrektorem technicznym.

Po zakończeniu działań wojennych w 1945 roku, powrócił do pracy w Pruszkowie na stanowisku szefa produkcji. Od 1946 roku związał swoje życie zawodowe z Politechniką Łódzką, pełniąc funkcję kierownika Katedry Obróbki Metali I. Po reorganizacji tej jednostki, kierował Katedrą Obrabiarek i Obróbki Skrawaniem. W 1949 roku został mianowany profesorem zwyczajnym, a w 1953 roku otrzymał stopień doktora za swojego dorobku naukowego oraz zawodowego.

Leon Burnat jest autorem trzech podręczników dotyczących konstrukcji obrabiarek, oraz sześciotomowego skryptu poświęconego obrabiarce i teorii skrawania. Napisał także wiele artykułów naukowych, a jego prace były szczególnie cenione w dziedzinie badań kalorymetrycznych, które dotyczyły procesu skrawania. Jako pierwszy w Polsce zajął się też badaniami wpływu wielkości ziarn austenitu na zdolności skrawania. Jego wkład w rozwój nauki zaowocował wypromowaniem sześciu doktorów.

---

Oceń: Leon Burnat

---