Edward Bulanda

---

Życiorys

Edward Bulanda to postać o barwnej historii, która rozpoczęła się w 1917 roku, kiedy to zdecydował się wstąpić do zakonu jezuitów. W 1923 roku rozpoczął studia z zakresu filozofii, które odbyły się w Nowym Sączu. Następnie, jego edukacja kontynuowała się teologią w Lublinie. W 1930 roku przyjął święcenia kapłańskie, co stanowiło ważny moment w jego życiu duchowym.

Po ukończeniu studiów, Bulanda obronił doktorat z teologii na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Jego rozwój akademicki nie zakończył się na tym etapie, bowiem kontynuował naukę, zgłębiając teologię dogmatyczną w Lublinie oraz podejmując studia z zakresu etnologii, prehistorii i historii religii.

W czasie II wojny światowej, w 1941 roku, został superiorem i magistrem nowicjatu w Otwocku. Po zakończeniu wojny, w 1945 roku, zaczął pracować jako zastępca profesora historii religii na KUL. W latach 1946-1947, Bulanda odbył podróże naukowe do Włoch i Szwajcarii, co przyczyniło się do jego dalszego rozwoju intelektualnego.

W latach 1947-1950 pełnił rolę profesora teologii porównawczej na KUL, jednak jego życie zawodowe zostało przerwane w wyniku tragicznych okoliczności. 23 stycznia 1950 roku został aresztowany, a dwa lata później, 13 marca 1951 roku, skazany na pięć lat więzienia pod zarzutem nielegalnego handlu walutą. Dnia 27 października 1951 roku został warunkowo zwolniony ze względu na stan zdrowia. Po tym incydencie powrócił do pracy, gdzie ponownie zaangażował się w wykłady z historii religii w Lublinie.

Edward Bulanda pozostawił po sobie znaczący dorobek naukowy, w tym prace z zakresu religioznawstwa oraz historii kultury. Notowane tytuły to m.in. Kult bogini-matki w religiach pogańskich a cześć Matki Bożej w chrześcijaństwie (1954), Misyjny dialog Kościoła z religiami niechrześcijańskimi (1958), Geneza i znaczenie mitu w historii kultury (1959) oraz Pojęcie religii, jej geneza i rozwój (1962).

Po jego śmierci został pochowany w grobowcu Zgromadzenia Jezuitów na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 215-5/6-1/2, co stanowi symboliczny koniec jego niezwykłej drogi życiowej.

---

Oceń: Edward Bulanda

---