Jan Amicinus

---

Życiorys

Jan Amicinus wywodził się z krakowskiego mieszczaństwa, będąc synem Macieja oraz Agnieszki. Jego edukacja rozpoczęła się w 1484 roku, kiedy to zapisał się na studia w Akademii Krakowskiej. Już w 1487 roku stał się bakałarzem, a trzy lata później zdobył tytuł magistra nauk wyzwolonych. Po zakończeniu studiów, postanowił kontynuować naukę w dziedzinie prawa.

W roku 1495 Jan Amicinus uzyskał tytuł profesora na Wydziale Prawa na swojej uczelni. Wkrótce, bo w 1498 roku, został dziekanem tegoż wydziału. Już jako doświadczony akademik, pięciokrotnie pełnił funkcję rektora uczelni w latach 1504–1505, 1516–1517 oraz 1526. Od 1510 roku pełnił również rolę wicekanclerza uczelni, co świadczy o jego dużym wpływie na życie akademickie w Krakowie.

Amicinus nie tylko dbał o rozwój swojej kariery akademickiej, ale także gromadził i przekształcał liczne beneficja kościelne. Swoją posługę kapłańską rozpoczął jako pleban w Minodze w 1494 roku, a następnie w Drogini w 1496, Mysłowicach w 1502 oraz w Bolechowicach w latach 1498–1507. Od 1502 roku miał także obowiązki w Kościele Św. Mikołaja, znajdującym się poza murami miasta.

W 1504 roku Amicinus uzyskał tytuł biskupa tytularnego Laodycei oraz biskupa sufragana krakowskiego. Rok później został kanonikiem sądeckim. W swoim testamencie postanowił, że jego bracia Jan oraz Mikołaj z Koprzywincy zostaną wykonawcami jego ostatniej woli. Ufundował także altarię w kościele św. Anny, a część swojego bogatego księgozbioru zapisał Kolegium Prawniczemu.

Jan Amicinus zmarł 21 października 1526 roku, a prawdopodobnie został pochowany w Kościele św. Mikołaja w Krakowie.

---

Oceń: Jan Amicinus

---