Kazimierz Suder, urodzony 23 lipca 1922 roku w Mogile, obecnie dzielnicy Krakowa, zmarł 27 listopada 2012 roku w Krakowie. Był znaczącą osobą w polskim Kościele katolickim, pełniąc funkcję protonotariusza apostolskiego, czyli infułata, oraz kapłana w archidiecezji krakowskiej. Długoletnie kierowanie parafią Ofiarowania NMP w Wadowicach uczyniło go znaczącą postacią w lokalnej społeczności.
Ważnym aspektem życia Kazimierza Sudera była jego bliska relacja z Karolem Wojtyłą, który później stał się papieżem Jana Pawła II. Suder był ostatnim żyjącym przyjacielem Wojtyły ze czasów seminaryjnych, co podkreśla jego znaczenie w kontekście historii Kościoła.
Podczas drugiej wojny światowej, Kazimierz Suder tajnie studiował teologię w archidiecezjalnym seminarium, co było aktem odwagi w obliczu okupacji. W październiku 1941 roku został odsłany do Makowa Podhalańskiego, gdzie miał okazję współpracować w urzędzie parafialnym pod kierunkiem proboszcza, księdza Stanisława Czartoryskiego.
Ostatecznie, 5 kwietnia 1947 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk kardynała Adama Stefana Sapiehy, co otworzyło przed nim drzwi do dalszej posługi w Kościele.
Praca duszpasterska
W latach 1947-1968 Kazimierz Suder pełnił rolę wikariusza w wielu miejscowościach, takich jak Łapanów, Żywiec oraz Chrzanów. Z kolei w latach 1968-1972 był proboszczem w Wilkowicach, koło Bielska-Białej, a w tym czasie, od 1971 do 1972, sprawował też funkcję wicedziekana dekanatu Biała. Jednak najdłużej pełnił posługę jako wikariusz w parafii św. Anny w Krakowie, gdzie pracował od 1972 do 1984. Tuż po wprowadzeniu stanu wojennego w grudniu 1981, zaangażował się w pomoc osobom represjonowanym oraz ich rodzinom, tworząc zespół pomocy medycznej.
Oprócz tego, Kazimierz Suder był członkiem Archidiecezjalnej Komisji Liturgicznej w latach 1965–1967 oraz dekanalnym duszpasterzem Rodzin w Krakowie, pełniąc tę funkcję od 1976 do 1984.
Wadowice – papieska bazylika
Od 25 czerwca 1984 roku Kazimierz Suder sprawował urząd administratora parafii Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Wadowicach. Zastąpił schorowanego księdza infułata doktora Edwarda Zachera. Od 8 września 1984 do 7 lutego 1998 pełnił rolę proboszcza, aż do momentu, kiedy to na jego miejsce został powołany ksiądz prałat Jakub Gil.
W swoich obowiązkach duszpasterskich, Kazimierz Suder od samego początku dbał o wadowicką służbę zdrowia, zajmując się nią jako duszpasterz. W latach 1985–1989 był także kapelanem Zakładu Karnego w Wadowicach, a od 1988 roku pełnił dodatkowo funkcję konsultora Rady Kapłańskiej.
Pełnił również obowiązki dziekana dekanatu Wadowice od 1987, a następnie, zaczynając od 1992, dekanatu Wadowice – Północ. Po przejściu na emeryturę, zaangażował się w duszpasterstwo w bazylice Mariackiej w Krakowie, gdzie w ostatnich latach był spowiednikiem.
Po jego odejściu z tego świata, Kazimierz Suder został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w kwaterze S, narożniku północno-wschodnim.
Tytuły honorowe
W 1983 roku Kazimierz Suder otrzymał godność Kapelana Honorowego Ojca Świętego, co stanowiło istotne osiągnięcie w jego duchowej karierze. Następnie, w 1987 roku, uhonorowano go tytułem Prałata Honorowego Jego Świątobliwości, co podkreśliło jego wkład w rozwój kościoła. Również w 1989 roku kazimierz Suder zasłużył na tytuł Pronotariusza Apostolskiego (infułata), który świadczy o jego znaczeniu w hierarchii kościelnej.
Za swoje liczne zasługi na rzecz Wadowic, Kazimierz Suder został odznaczony tytułem Honorowego Obywatela Miasta, co stanowi wyraz uznania dla jego pracy i zaangażowania w społeczność lokalną.
Kontrowersje
W książce zatytułowanej Księża wobec bezpieki na przykładzie Archidiecezji Krakowskiej, ksiądz Tadeusz Isakowicz-Zaleski przedstawił tezy dotyczące nawiązań księdza Kazimierza Sudera ze Służbą Bezpieczeństwa, które miały miejsce od marca 1985 roku. W myśl przedstawionych informacji, wspomniany ksiądz stał się współpracownikiem o pseudonimie „Orion”. jego doniesienia obejmowały relacje dotyczące żywotności parafii oraz dekanatu, łącznie z informacjami na temat pielgrzymek – zarówno autokarowych do Rzymu, jak i pieszych na Jasną Górę. Dodatkowo, pojawiły się też dane o rotacjach personalnych w różnych parafiach.
W dokumentach, które pozostają w większości nienaruszone, można znaleźć także ekstremalnie ciekawe wiadomości dotyczące Klubu Inteligencji Katolickiej oraz procesu budowy nowego kościoła św. Piotra Apostoła w Wadowicach, nad którym pracował ksiądz Michał Piosek. Z relacji ks. Isakowicza-Zaleskiego wynika, że w zachowanych materiałach nie pojawiły się informacje, które mogłyby skompromitować innych duchownych czy osoby świeckie, a wiele z zawartych w nich faktów w ogóle nie wykraczało poza zakres tematyki poruszanej w ogłoszeniach parafialnych.
Pomimo tego, Służba Bezpieczeństwa postrzegała współpracę z „Orionem” jako pozostającą w obszarze ich wartościowych zasobów informacyjnych. Ksiądz Kazimierz Suder został wyrejestrowany z listy współpracowników przez Służbę Bezpieczeństwa jesienią 1989 roku. W odpowiedzi na oskarżenia ze strony księdza Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego, ks. Suder wyraził swoje głębokie oburzenie, zapewniając, iż: „Nigdy nie byłem w Urzędzie Bezpieczeństwa i żadnych pism w tym Urzędzie na nikogo nie składałem”.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Tadeusz Isakowicz-Zaleski | Andrzej Alojzy Ankwicz | Adam Sroka | Franciszek Macharski | Andrzej Dominik Lipiewicz | Witold Benedyktowicz | Helena Kmieć | Błogosławiona Salomea | Marek Leśniak (duchowny) | Tadeusz Grzesło | Stanisław Hozjusz | Stanisław Targosz (duchowny) | Erazm Ciołek (biskup płocki) | Irena Popiel | Piotr Lubart | Marcin Winkler | Jan Amicinus | Stefan Koperek | Julian Bukowski | Edward BulandaOceń: Kazimierz Suder