Emil Pawlik

---

Życiorys

W 1975 roku Emil Pawlik zakończył edukację na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Następnie, w okresie od 1975 do 1978 roku, pełnił rolę nauczyciela w Zespole Szkół Mechaniczno-Elektrycznych w Żywcu.

Od 1978 do 1982 roku pracował jako inżynier w Żywieckiej Fabryce Śrub „Śrubena”. W trakcie swojej pracy tam, w wrześniu 1980 roku, znalazł się w gronie założycieli Solidarności i od listopada 1980 roku zasiadał na stanowisku sekretarza oraz członka Zarządu delegatury „S” w Żywcu. W dniu 14 grudnia 1981 roku, brał udział w organizacji jednodniowego strajku. Oprócz tego współtworzył Tajną Komisję Koordynacyjną „S” w Regionie Żywiec oraz redagował i kolportował podziemne pismo działające w opozycji – „Drzazga”.

W sierpniu 1982 roku został aresztowany, a w styczniu następnego roku na mocy wyroku sądu skazany na 1,5 roku pozbawienia wolności. W kwietniu 1983 roku uzyskał zwolnienie warunkowe. Stracił jednak pracę i przez następne lata, aż do 1989 roku, musiał radzić sobie, pracując dorywczo jako pracownik fizyczny, równocześnie będąc pod nadzorem Grupy V RUSW w Żywcu w ramach kryptonimów SOS Broda oraz SOR Romanka, do lutego 1988 roku.

W latach 1989–1990 zasiadał w Komitecie Obywatelskim „S” Ziemi Żywieckiej, a także pełnił funkcję dyrektora Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Produkcji Pomocniczej w Żywcu. W czerwcu 1990 roku został pierwszym burmistrzem Żywca. Choć piastował ten urząd przez czteroletnią kadencję (1990–1994), pełnił go jedynie od 8 czerwca 1990 roku do 30 czerwca 1992 roku. Został odwołany ze względu na poważne zarzuty, w tym braku kompetencji oraz podawania fałszywych informacji; za jego zdjęciem z urzędowania zagłosowało 15 na 29 radnych, co wywołało wiele kontrowersji i protestów wśród 10 radnych, którzy złożyli rezygnacje.

Od 1992 roku Emil Pawlik był zatrudniony w Grupie Żywiec SA, a od 2001 roku zasiadał w Zarządzie Międzyzakładowej Komisji Związkowej Solidarność Grupy Żywiec SA.

---

Oceń: Emil Pawlik

---