Piotr M. Boroń

---

Życiorys

Piotr M. Boroń, urodzony 6 sierpnia 1955 roku w Krakowie, jest synem Tadeusza i Marii z domu Reps. Ukończył XIII Liceum Ogólnokształcące im. Bohaterów Westerplatte w Krakowie, gdzie zdobł maturalny dyplom w 1974 roku. Następnie kontynuował naukę na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie uzyskał tytuł magistra w 1982 roku.

Od lat siedemdziesiątych aktywnie zaangażowany był w działalność w konspiracji, współpracując z Oddziałem Krakowskim Związku Legionistów Polskich. Był także członkiem kierownictwa Akcji na Rzecz Niepodległości oraz brał udział w pracach Komitetu Opieki nad Kopcem Józefa Piłsudskiego w Krakowie w latach 1980-1987, a także Towarzystwa im. gen. J. Kustronia w Nowym Sączu w latach 1982-1984. Jego działalność obejmowała także Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela oraz Instytut Katyński, a także Kluby Służby Niepodległości.

Boroń pracował w sekcji kultury NSZZ „Solidarność” Regionu Małopolska w latach 1980-1981, a po wprowadzeniu stanu wojennego został internowany w Załężu. Po uwolnieniu kontynuował swoją działalność w tajnych strukturach związku. W 1988 roku był współzałożycielem Towarzystwa im. Józefa Piłsudskiego, gdzie pełnił funkcję prezesa przez wiele lat.

Jako działacz społeczny brał aktywny udział m.in. w działalności Społecznego Towarzystwa Oświatowego i Towarzystwa Ratowania Kaplicy Loretańskiej. Jego zaangażowanie w ochronę pamięci historycznej zaowocowało autorstwem kilkudziesięciu projektów dotyczących tablic memorialnych, odznak oraz sztandarów, w tym w krakowskim kościele oo. Kapucynów dla takich postaci jak bp. W. Bandurski, o. K. Lenczowski, gen. K. Sosnkowskiego, gen. J. Olszyny-Wilczyńskiego, J. Piłsudskiego, gen. Z. Zielińskiego oraz płk. A. Eplera.

Pełnił rolę inicjatora i organizatora niezależnych wystaw historycznych, koncertów oraz uroczystości patriotycznych. W obszarze swojej działalności konspiracyjnej Boroń współpracował z wieloma osobistościami, takimi jak Marian Banaś, Adam Macedoński, Janusz Pierzchała, Włodzimierz Sackiewicz-Steckiewicz, Wojciech Ziembiński, Jerzy Giza oraz Bogdan Sekuła.

Po zmianach politycznych w 1989 roku przyczynił się do rewitalizacji tablic związanych z Józefem Piłsudskim, które zostały zniszczone przez okupantów lub przez polskie władze komunistyczne. Wśród przywróconych monumentalnych pamiątek znalazły się m.in. pomnik Marszałka w Łobzowie, tablica na Dworcu Głównym, oraz tablica przy ulicach noszących imię Piłsudskiego.

W wyborach parlamentarnych w 1993 roku kandydował do Sejmu z listy Porozumienia Centrum. W 2001 roku otrzymał tytuł członka honorowego Sądeckiej Rodziny Katyńskiej. Jeszcze w 2015 roku był zatrudniony jako specjalista do spraw promocji w Muzeum Armii Krajowej.

Odznaczenia

Piotr M. Boroń jest osobą, która została wyróżniona wieloma odznaczeniami za swoje osiągnięcia oraz działalność na rzecz kraju. W 1989 roku otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi, a następnie w 2000 roku, Złoty Krzyż Zasługi, które zostały mu nadane przez władze RP na Uchodźstwie oraz władze III RP.

Dodatkowo w 1997 roku, Boroń został odznaczony Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, natomiast w 1995 roku, otrzymał Krzyż św. Franciszka. Jego osiągnięcia zostały docenione również przez przyznanie mu odznaki honorowej „Za zasługi dla oświaty”. W 1991 roku wyróżniono go Krzyżem na Wstędze Austriackiego Czarnego Krzyża.

Nie można pominąć także jego zasług dla młodocianych więźniów politycznych w latach 1944-1956, za co otrzymał w 1996 roku Odznakę Honorową „Jaworzniacy”. W 2005 roku przyznano mu Medal Pro Memoria, a w 2014 roku, Krzyż Wolności i Solidarności, co potwierdza jego wkład w walkę o prawa i wolności obywatelskie.

---

Oceń: Piotr M. Boroń

---