Kornel Gibiński

---

Życiorys

Kornel Gibiński był synem znanego artysty malarza Stanisława Gibińskiego. W 1939 roku zakończył swoją edukację na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. Podczas II wojny światowej pracował w Klinice Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Ubezpieczalni Społecznej. Był aktywnym członkiem Armii Krajowej, jednak w 1944 roku został aresztowany i osadzony w obozie Gross-Rosen. Po wojnie kontynuował pracę we Wrocławiu, gdzie odkrył swoje zainteresowanie endoskopią, uzyskując w tym czasie dostęp do trzech poniemieckich endoskopów.

W 1945 roku uzyskał stopień doktora nauk medycznych, a cztery lata później doktora habilitowanego. W 1954 roku objął tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1966 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Swoją karierę naukową rozpoczął już jako student w 1935 roku, pracując w Zakładzie Fizjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1953 roku został kierownikiem Kliniki Chorób Wewnętrznych Śląskiej Akademii Medycznej w Bytomiu, a w 1961 roku przeniósł się do Katowic. W 1974 roku objął kierownictwo Kliniki Gastroenterologii oraz Instytutu Chorób Wewnętrznych Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach, które to instytucje prowadził aż do przejścia na emeryturę w 1985 roku.

Kornel Gibiński jest założycielem oraz przewodniczącym Polskiego Towarzystwa Gastroenterologicznego, a także członkiem honorowym wielu organizacji, w tym Polskiego Lekarskiego Towarzystwa Radiologicznego, Towarzystwa Internistów Polskich oraz Francuskiego Towarzystwa Gastroenterologii. Pełnił funkcje w komitetach redakcyjnych „Przeglądu Lekarskiego” oraz „Polskiego Archiwum Medycyny Wewnętrznej”. Od 1961 roku był także członkiem czynny New York Academy of Sciences oraz Royal Society of Medicine w Londynie. Interesujący był jego udział jako wiceprezydenta Europejskiego Towarzystwa Endoskopii w latach 1980-1984 oraz wiceprezydenta Światowej Organizacji Gastroenterologicznej w latach 1982-1986.

W życiu prywatnym zawarł małżeństwo z Wandą Ostrowską. Ich córka, Marta Gibińska-Marzec, jest anglistką oraz profesorem nauk humanistycznych, a ich wnukami są Magdalena Heydel oraz Andrzej Marzec.

Dorobek naukowy

Wielu specjalistów określa go mianem ojca śląskiej interny. Gibiński był promotorem ponad 40 przewodów doktorskich oraz opiekunem 13 habilitacji. Jego dorobek naukowy obejmuje 7 opracowań monograficznych, ponad 30 rozdziałów w książkach zbiorowych oraz przeszło 400 artykułów naukowych, z czego 77 publikowano za granicą. Warto podkreślić, że był autorem pierwszego polskiego podręcznika z zakresu gastroenterologii klinicznej, który opublikował w 1958 roku. Ponadto stworzył pierwszą pracownię endoskopową na Śląsku, a także uruchomił drugą w Polsce jednostkę „sztucznej nerki” i pierwszą pracownię angiograficzną.

W gronie najbliższych jego przyjaciół oraz współpracowników znajdował się profesor Tadeusz Chruściel. Kornel Gibiński spoczywa na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie, w sektorze SC12-1-7.

Odznaczenia i wyróżnienia

Za swoje osiągnięcia został odznaczony Orderem Budowniczych Polski Ludowej w 1974 roku oraz Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą w 1999 roku. Otrzymał również Oficerski i Kawalerski Order Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi w 1955 roku oraz odznakę honorową za wzorową pracę w służbie zdrowia, nadaną w 1951 roku. Ponadto został uhonorowany tytułem „Zasłużony Lekarz PRL” oraz nagrodą Fundacji Alfreda Jurzykowskiego przyznaną w 1979 roku, a także Nagrodą Państwową II st. oraz Medalem „Gloria Medicinae”.

W uznaniu dla jego pracy oraz osobowości, 7 września 2006 roku nadano jego imię Centralnemu Szpitalowi Klinicznemu w Katowicach, który w 2016 roku został przekształcony w Uniwersyteckie Centrum Kliniczne. Zaledwie kilka dni przed tym wydarzeniem uhonorowano go tytułem Honorowego Obywatela Miasta Katowice. W roku 2000 uzyskał Nagrodę imienia Wojciecha Korfantego, przyznawaną przez Związek Górnośląski.

---

Oceń: Kornel Gibiński

---