Karol Stryjeński


Karol Stryjeński, który przyszedł na świat 19 stycznia 1887 roku w Krakowie, zyskał miano znaczącej postaci w dziedzinie architektury oraz sztuk plastycznych. W swoim życiu pełnił wiele ról, w tym był także rzeźbiarzem oraz aktywnym działaczem społecznym. Jego działalność edukacyjna obejmowała funkcję dyrektora Państwowej Szkoły Przemysłu Drzewnego w Zakopanem, gdzie miał możliwość kształcenia przyszłych adeptów sztuki i architektury.

Karol był także mężem utalentowanej artystki, Zofii Stryjeńskiej, której prace również znacząco wpłynęły na rozwój polskiej sztuki współczesnej. Jego życie, niestety, zakończyło się 21 grudnia 1932 roku w Warszawie, ale jego twórczość oraz wkład w kulturę polską pozostają zapamiętane i doceniane do dzisiaj.

Życiorys

Karol Stryjeński był osobą z bogatym dziedzictwem artystycznym, synem Tadeusza Stryjeńskiego, znanego na terenie Krakowa architekta, a także bratem Władysława. W młodości ukończył gimnazjum im. Sobieskiego w Krakowie, co stanowiło podstawę jego późniejszej kariery.

W latach 1907–1911 studiował architekturę na politechnice w Zurychu, a także rzeźbę w paryskiej École nationale supérieure des beaux-arts. Już na początku swojej kariery odniósł spory sukces, wygrywając w 1912 roku konkurs na projekt mieszkań robotniczych w Krakowie. Jego życie osobiste również było twórcze — 4 listopada 1916 roku ożenił się z Zofią Lubańską, która stała się znaną malarką, ilustratorką i projektantką tkanin. Niestety, małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1927 roku, ale para doczekała się trójki dzieci: córki Magdaleny (1918–1991) oraz synów bliźniaków: Jana i Jacka.

W 1922 roku Stryjeński zdobył pierwszą nagrodę w rządowym konkursie na plan regulacji Zakopanego, co podkreślało jego talent architektoniczny. Od tego samego roku piastował stanowisko dyrektora Szkoły Przemysłu Drzewnego w Zakopanem, gdzie znacząco podniósł standardy edukacyjne. Jego uczniowie zdobyli złote medale na Wystawie Sztuk Dekoracyjnych w Paryżu w 1925 roku, co stanowiło kolejny dowód na jego wpływ na sztukę.

Oprócz działalności w zakresie edukacji, Karol Stryjeński aktywnie uczestniczył w Polskim Towarzystwie Tatrzańskim, gdzie był prezesem sekcji narciarskiej oraz organizatorem zawodów sportowych. W 1927 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie objął katedrę rzeźby monumentalnej na Akademii Sztuk Pięknych. Niestety, w 1932 roku zmarł w wyniku wylewu krwi do mózgu. Po śmierci spoczął w rodzinnym grobowcu w Krakowie, ale zgodnie z jego ostatnią wolą, po kilku miesiącach jego prochy przeniesiono na Cmentarz Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem (kw. L-I-19).

Projekty i realizacje

Karol Stryjeński, uznawany za znaczącą postać w polskiej architekturze, zrealizował wiele interesujących projektów. W jego dorobku znajdują się między innymi:

  • wnętrza pawilonu polskiego na Międzynarodowej Wystawie Sztuk Dekoracyjnych w Paryżu w 1925 roku, gdzie autorem pawilonu był Józef Czajkowski,
  • gmach Instytutu Propagandy Sztuki, wzniesiony w Warszawie,
  • skocznia narciarska Wielka Krokiew w Zakopanem, która przyciąga miłośników sportów zimowych,
  • mauszoleum Kasprowicza na Harendzie w Zakopanem,
  • różne schroniska tatrzańskie, w tym Schronisko PTTK nad Morskim Okiem oraz dawne schronisko na Hali Gąsienicowej, a także Trzecie schronisko w Dolinie Pięciu Stawów Polskich,
  • odbudowa i rozbudowa kościoła św. Jana Chrzciciela w Radłowie,
  • kaplica nagrobna rodu Scipio del Campo w Łopuszce Wielkiej.

Projekty Stryjeńskiego odzwierciedlają jego niezwykłe umiejętności i pasję do architektury, przyczyniając się do wzbogacenia polskiego krajobrazu kulturowego.

Przypisy

  1. Magdalena Stryjeńska [online], www.sejm-wielki.pl [dostęp 19.06.2019 r.]
  2. śp. Karol Stryjeński
  3. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346 „za zasługi przy organizacji Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu”

Oceń: Karol Stryjeński

Średnia ocena:4.76 Liczba ocen:16