Kazimierz Kaczor (aktor)

---

Życiorys

20 grudnia 1959 roku, Kazimierz Kaczor zadebiutował na scenie teatralnej, co otworzyło przed nim drzwi do fascynującego świata aktorstwa. Przez okres półtora roku studiował w Krakowskiej Wyższej Szkole Rolniczej, gdzie zdobył podstawowe wykształcenie, które później wykorzystał w swojej karierze. Pracował również jako magazynier oraz dyspozytor w Krakowskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego, zanim stał się maszynistą sceny i aktorem w Teatrze Lalki, Maski i Aktora „Groteska” w Krakowie. W 1965 roku uzyskał dyplom na Wydziale Lalkarskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego.

W swoim zawodowym życiu Kaczor był związany z Teatrem Starym w Krakowie między 1965 a 1973 rokiem, a następnie przeniósł się do Warszawy, gdzie występował w teatrze Współczesnym (1973–1974) oraz Powszechnym (1974-2014). W 2014 roku związał się z Teatrem 6. piętro w Warszawie, kontynuując swoją pasję do sztuki teatralnej.

W latach 1965–1976 był aktywnym członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1977 roku podpisał petycję przeciwko represjom wobec protestujących w Radomiu i Ursusie. Angażując się w działalność społeczną, w latach 1965–1980 był także członkiem Związku Zawodowego Pracowników Kultury i Sztuki. Dodatkowo, w 1966 roku przystąpił do Związku Artystów Scen Polskich oraz w latach 1974–1979 współtworzył niezależny salon kultury Anny i Tadeusza Walendowskich w Teatrze Powszechnym w Warszawie.

Wrzesień 1980 był okresem wielkiej mobilizacji w jego życiu – Kaczor stał się jednym z organizatorów struktury „Solidarności” w Teatrze Powszechnym. Brał udział w I i II Walnym Zebraniu Delegatów Regionu Mazowsze, a także w I Krajowym Zjeździe Delegatów „NSZZ Solidarność”. W latach 1981–1987, Kaczor protestował przeciwko zamachowi na wolność słowa i obrońców praw człowieka, uczestnicząc w bojkocie mediów oraz organizując działania związane z „Solidarnością” Artystów Teatralnych i Filmowych.

W trudnych czasach PRL, Kazimierz Kaczor występował w kościołach, biorąc udział w wydarzeniach organizowanych przez Muzeum Archidiecezji Warszawskiej oraz Tygodniach Kultury Chrześcijańskiej. Niestety, jego działalność nie pozostała bez echa; wielokrotnie stawał się obiektem nękania ze strony Służby Bezpieczeństwa, co prowadziło do drastycznych incydentów, takich jak spalenie jego samochodu w 1982 roku. Archiwalne zasoby Instytutu Pamięci Narodowej wskazują, że jego działania zostały poddane inwigilacji w ramach operacji SOR Krakus.

W kolejnych latach Kaczor prowadził program o grach komputerowych o nazwie Joystick w Telewizji Polskiej, a w okresie 1996–2003 był gospodarzem popularnego teleturnieju Va Banque w TVP2. Po zakończeniu swojej kariery scenicznej, w latach 1990-1993 pełnił funkcję przewodniczącego Sekcji Dramatu Związku Artystów Scen Polskich i był członkiem Rady Kultury przy Prezydencie RP w latach 1992–1993.

Kazimierz Kaczor miał również na swoim koncie przynależność do Związku Artystów Scen Polskich jako prezes w latach 1996–2002, chociaż odszedł z tego stanowiska w wyniku konfliktu. Jego historia została uwieczniona w książce „Kazimierz Kaczor. Nie tylko polskie drogi” (Wydawnictwo SQN, Kraków, 2013), która jest wyjątkowym wywiadem-rzeką przeprowadzonym przez dziennikarza Pawła Piotrowicza.

Życie prywatne

Kazimierz Kaczor, znany polski aktor, jest synem Antoniego i Anieli. Jest trzykrotnie żonaty, właściwie dwa z jego wcześniejszych związków zakończyły się rozwodami. Aktualnie jest w związku z Bożeną Michalską, która pełni rolę reżyserki oraz producentki filmowej.

W jego rodzinie znajdują się dwie córki: Katarzyna oraz Agnieszka, a także wnuk o imieniu Hubert. Z pasji zajmuje się żeglarstwem, posiadając patent Kapitana jachtowego.

W okresie lat 60. Kazimierz uprawiał wioślarstwo, będąc aktywnym członkiem klubu sportowego. Z czasem przeszedł na żeglarstwo, co stało się jego wielką pasją. W 1984 roku odbył niesamowitą podróż po Karaibach, w towarzystwie Tony’ego Halika, która trwała kilka miesięcy.

Oprócz swojej działalności artystycznej, Kaczor zdobył również uprawnienia operatora dźwigu samojezdnego, co wiązało się z potrzebami realizacyjnymi w produkcji serialu Alternatywy 4.

Filmografia (wybór)

Kazimierz Kaczor ma na swoim koncie wiele niezapomnianych ról filmowych, które przyczyniły się do jego uznania w polskim przemyśle filmowym. Oto niektóre z najważniejszych produkcji, w których wystąpił:

• Potop (1974) – oficer księcia Bogusława Radziwiłła,
• Co jest w człowieku w środku (1969) – kapral Michalik,
• Ziemia obiecana (1974) – Kipman,
• Dyrektorzy (1975) – Cegielski,
• Człowiek z marmuru (1976) – pułkownik UB,
• Polskie drogi (serial telewizyjny) (1976–1977) – kapral Leon Kuraś,
• Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy (1978) – Mikuś, człowiek Maksa,
• Rodzina Leśniewskich (1978) – pilot Idziak,
• Justyna (1978) – Karol, mąż Justyny,
• Dorota (1978) – Stefan, mąż Doroty,
• Urodziny młodego warszawiaka (1980) – Karczewski,
• Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (serial telewizyjny) (1981) – Ludwig Franke,
• Amnestia (1981) – Morawski, dyrektor „Pafawagu”,
• Jan Serce (1981) (serial telewizyjny) – Jan Serce,
• Alternatywy 4 (1983) (serial telewizyjny) – dźwigowy Zygmunt Kotek,
• Planeta krawiec (1983) – Józef Romanek,
• Zmiennicy (1986) (serial telewizyjny) – strażak Zenon Kuśmider,
• Łuk Erosa (1987) – doktor Smolarski,
• Obywatel Piszczyk (1988) – Zdzisław Pasionka, dyrektor OBOP,
• Po upadku. Sceny z życia nomenklatury (1989) – Jan Soloch, sekretarz wojewódzki PZPR,
• Panny i Wdowy (1991–1992) – komendant łagru, potem pułkownik SB,
• Jest jak jest (1994) – poseł Jan Chmiel,
• Awantura o Basię (1995) – doktor Anzelm Budzisz,
• Maszyna zmian. Nowe przygody (1996) – piekarz (odc. 5),
• Awantura o Basię (1996) – doktor Anzelm Budzisz,
• Złotopolscy (1997–2010) – senator Marek Złotopolski, syn Dionizego i Julii, ojciec Waldka,
• Dylematu 5 (2006) – dźwigowy Zygmunt Kotek,
• Hela w opałach (2007–2008) – Władek Baran, szef Heli,
• Popiełuszko. Wolność jest w nas (2009) – Łaniecki,
• Apetyt na życie (2010) – Marek Rylski, ojciec Witolda,
• Układ zamknięty (2013) – Mirosław Kamiński, naczelnik Urzędu Skarbowego,
• Piąty stadion (2014) – ojciec Bernarda i Radosława,
• Chłopski Skarga (2015) – Jakub Bojko,
• Druga szansa (2016–2018) – Zygmunt Borecki, ojciec Moniki i Lidki.

Polski dubbing

• 1976: Ja, Klaudiusz – niewolnik Klaudiusza,
• 1998: Książę i Tchórz – czarodziej Arivald,
• 2012: Hobbit: Niezwykła podróż – stary Bilbo Baggins,
• 2014: Hobbit: Bitwa Pięciu Armii – stary Bilbo Baggins,
• 2018: Wojna Krwi: Wiedźmińskie Opowieści – Brouver Hoog.

Odznaczenia i nagrody

Kazimierz Kaczor, wybitny polski aktor, odznaczony został licznymi nagrodami i wyróżnieniami za swoje osiągnięcia artystyczne oraz kontrybucję do rozwoju kultury w Polsce. Poniżej przedstawiamy przegląd najważniejszych z nich:

• Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (2022, uhonorowanie za znaczące osiągnięcia w pracy artystycznej oraz wkład w rozwój polskiej kultury, szczególnie za działalność na rzecz demokratycznych przemian),
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1998, w uznaniu wybitnych zasług w pracy artystycznej i działalności społecznej na rzecz środowiska aktorskiego),
• Srebrny Krzyż Zasługi (1979),
• Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2022),
• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010),
• Nagroda Komitetu do Spraw Radia i Telewizji I stopnia za kreację aktorską w serialu Polskie drogi (1978),
• Nagroda na Festiwalu Filmów i Widowisk TV w Olsztynie za rolę Leona Kurasia w serialu telewizyjnym Polskie drogi (1978),
• „Złoty Ekran” – nagroda czasopisma „Ekran” (1978),
• „Złoty Gwóźdź Sezonu” – nagroda czytelników „Kuriera Polskiego” (1978),
• Nagroda Prezydenta m. st. Warszawy (1979),
• Nagroda Przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji I stopnia (zespołowa) za osiągnięcia aktorskie, w szczególności za przybliżenie postaci historycznych w serialu Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (1982),
• Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza – wyróżnienie miesięcznika „Teatr” za rolę Browarnika w spektaklu Audiencja Václava Havla w Teatrze Powszechnym w Warszawie (1990),
• „Feliks Warszawski” w kategorii najlepsza drugoplanowa rola męska za rolę Pana Mariana w spektaklu Kieszonkowy atlas kobiet w Teatrze Powszechnym w Warszawie (2009),
• Splendor Splendorów (2010).

Wszystkie te nagrody i odznaczenia świadczą o niezwykłym talencie i wkładzie Kazimierza Kaczora w polski świat sztuki teatralnej oraz filmowej. Jego dorobek artystyczny pozostanie w pamięci wielu pokoleń.

---

Oceń: Kazimierz Kaczor (aktor)

---