Jerzy Łukowicz


Jerzy Łukowicz, ur. 1 kwietnia 1936 roku w Krakowie, to postać niezwykle ważna w polskiej muzyce. Zmarł 16 listopada 1997 roku w tym samym mieście, gdzie się urodził. Był on wybitnym pianistą oraz kameralistą, a także cenionym nauczycielem w dziedzinie sztuk muzycznych.

Jego wkład w rozwój muzyki klasycznej w Polsce oraz nauczanie kolejnych pokoleń utalentowanych muzyków pozostaje do dziś doceniany przez środowisko artystyczne.

Życiorys

Jerzy Łukowicz w swoim muzycznym rozwoju zaczynał pod okiem Ludwika Stefańskiego, z którym studiował w latach 1955–1961. Jego edukacja muzyczna zakończyła się z wyróżnieniem w 1961 roku w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, teraz znanej jako Akademia Muzyczna im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie. Był również uczestnikiem wielu kursów mistrzowskich, które odbył w Weimarze u sławnego Jacoba Zaka oraz w Sienie, gdzie uczył się pod kierunkiem Artura Benedettiego Michelangelego.

W 1960 roku Łukowicz brał udział w VI Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina, który odbył się w Warszawie. Jego talent został doceniony rok później, kiedy zdobył III nagrodę w Konkursie Muzycznym im. G. Enescu, który odbył się w Bukareszcie. W trakcie swojej kariery artystycznej koncertował jako solista oraz muzyk kameralny w wielu krajach, w tym w Europie, Stanach Zjednoczonych, Jordanii oraz Algierii.

Od 1964 do 1989 roku występował w składzie „Trio Krakowskiego”, w którego skład wchodzili Antonim Cofalikiem na skrzypcach oraz Krzysztofem Okoniem na wiolonczeli. To właśnie ten zespół zdobył I nagrodę Premio Antonio Vivaldi na prestiżowym konkursie muzyki kameralnej, odbywającym się w Accademia Chigiana w Sienie w 1965 roku. Kolejnym osiągnięciem był Złoty Medal miasta Rzymu w 1973 roku oraz Nagroda Miasta Krakowa w 1975 roku. Łukowicz kontynuował również swoją kariery muzyczną w „Trio Wawelskim”, w którym grał z Kają Danczowską oraz Jerzym Klockiem.

Od roku 1961 Jerzy Łukowicz był aktywnym wykładowcą w Akademii Muzycznej w Krakowie, prowadząc własną klasę fortepianu. W latach 1972-1975 pełnił funkcję kierownika Katedry Kameralistyki. W 1990 roku uzyskał tytuł profesora sztuk muzycznych, a także prowadził kursy mistrzowskie w takich krajach jak Hiszpania, Szwajcaria, Niemcy oraz w Polsce.

Był wiceprezesem Towarzystwa Muzycznego im. Karola Szymanowskiego w Zakopanem oraz krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, a także laureatem Złotej Odznaki tego stowarzyszenia. Jego żona, klawesynistka, to Elżbieta Stefańska.

Niestety, Jerzy Łukowicz zmarł nagle, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Przypisy

  1. Niezastąpiony Jerzy Klocek. Dwójka, 07.09.2011 r., PolskieRadio.pl
  2. Antoni Cofalik. edu.pwm.com.pl.
  3. Bach nie grał na fortepianie. silesia.art.pl. Silesia nr 21, 05.2005 r.
  4. Pianista i pedagog. Jerzy Sadecki, 21.11.1997 r., Rzeczpospolita.pl
  5. „Dziennik Polski”, s. 1 i 3, nr 115, 21.05.1975 r.
  6. a b c Łukowicz Jerzy [w:] Encyklopedia Krakowa, s. 573, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2000
  7. Laureaci Złotej Odznaki. SPAM

Oceń: Jerzy Łukowicz

Średnia ocena:4.51 Liczba ocen:6