Marek Burnat

---

Życiorys

W 1947 roku Marek Burnat uzyskał świadectwo ukończenia I Miejskiego Gimnazjum i Liceum im. Tadeusza Kościuszki w Łodzi. Następnie, w latach 1949–1952, podjął studia z zakresu matematyki na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. 18 lutego 1952 roku uzyskał tytuł magistra filozofii w specjalności matematyka. Po ukończeniu studiów, zdecydował się na dalszą naukę w Leningradzie, gdzie kształcił się na studiach doktoranckich. Ukończył je obroną dysertacji doktorskiej 27 października 1955 roku, a dwa dni później, 27 marca 1956 roku, uzyskał stopień doktora (radziecki stopień kandydata nauk). Jego promotor, Olga Ładyżenska, pełnił kluczową rolę w jego edukacji.

11 kwietnia 1963 roku, na podstawie decyzji ministra, Burnat otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk matematycznych. Jego rozprawa habilitacyjna, zatytułowana Teoria rozwiązań prostych dla nieliniowych równań różniczkowych I rzędu i zastosowań w dynamice gazów, została obroniona 10 grudnia 1962 roku. W latach 1964–1972 pracował w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN, a 5 lipca 1971 roku nadano mu tytuł profesora nadzwyczajnego nauk technicznych. 15 września 1988 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego nauk matematycznych.

Był przez wiele lat kierownikiem Zakładu Równań Fizyki Matematycznej w Instytucie Matematyki Stosowanej i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie miał znaczący wpływ na kształcenie studentów i wykształcenie wielu adeptów nauki. Od 1987 do 1993 roku pełnił funkcję dyrektora tego instytutu i był aktywnym członkiem komitetu redakcyjnego czasopisma „Topological Methods in Nonlinear Analysis”. Po swojej śmierci został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Wśród jego uczniów doktoranckich znaleźć można m.in. Marcina Moszyńskiego, który uzyskał stopień doktora w 1998 roku.

---

Oceń: Marek Burnat

---