Józef Pollak


Józef Pollak, który przyszedł na świat 18 lutego 1882 roku w Krakowie, był nie tylko utalentowanym pisarzem, ale również oddanym nauczycielem. Jego edukacja rozpoczęła się na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie studiował germanistykę w latach 1901-1905. Po ukończeniu studiów, Pollak podjął pracę jako nauczyciel gimnazjalny, a jego kariera edukacyjna obejmowała zarówno Kraków, jak i Tarnów.

W późniejszym okresie, w latach 1920-1939, pełnił rolę lektora języka niemieckiego w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie. Jego zaangażowanie w reformę edukacyjną zaowocowało broszurą zatytułowaną Postulaty szkoły średniej, opublikowaną w 1914 roku, w której przedstawił swoje propozycje dotyczące zmian w gimnazjalnym szkolnictwie.

Pollak był płodnym autorem, który publikował zarówno powieści, jak i dramaty, co czyni go znaczącą postacią w polskiej literaturze. Po śmierci, która miała miejsce 13 marca 1947 roku w Łodzi, został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w kwaterze AD-wsch.-3.

Twórczość

„Dramaty:

  • Tadeusz Reytan (1917),
  • Król Jan III Sobieski (1930),
  • Książę Józef (1933),
  • Tancerz Jego Królewskiej Mości (nie wydana),
  • Zmierzch Tytana (nie wydana).

W jego twórczości można również odnaleźć zbiory nowel:

  • Opowiadania wiarusa (1916),
  • Konkary (1917).

Powieści, które pozostawił po sobie autor, to:

  • Wielkie dusze (1919),
  • Figle Amora (1922),
  • Sen o miłości (1922),
  • Nad topielą (1923),
  • Ślepcy (1926),
  • W czas burzy (1927),
  • Zbłąkany pielgrzym (1929),
  • Via Crucis (1932),
  • Pochód ku słońcu (1934) – t. 2 Serce człowieka (1936),
  • Paweł Chyć (1938).

Warto zwrócić uwagę na napisane przez niego poradniki:

  • Pięć próbnych lekcji języka niemieckiego w średniej szkole handlowej (1938).

Oceń: Józef Pollak

Średnia ocena:4.88 Liczba ocen:21