Marek Kondrat

---

Życiorys

Wykształcenie

Marek Kondrat jest absolwentem XXX Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Śniadeckiego w Warszawie. W 1972 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, a działalność nauczycielską rozpoczął na tej samej uczelni wiele lat później.

Kariera

Pierwsze kroki przed kamerą stawiał w młodym wieku, debiutując w roli Wawrzka w filmie historycznym Historia żółtej ciżemki, który miał premierę w 1961 roku. Niebawem potem pojawił się w Między brzegami (1962) oraz w kultowym serialu TVP Wojna domowa (1966) jako szkolny kolega Pawła.

Po zakończeniu studiów, przez pierwszy rok swojej zawodowej kariery, pracował w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach (1972–1973), gdzie był zaproszony przez Ignacego Gogolewskiego. W kolejnych latach jego kariera teatralna rozwijała się w Warszawie: występował w Teatrze Dramatycznym (1973–1984, 1987–1988), w Instytucie Francuskim (1984), w Nowym Teatrze (1985–1986), w Teatrze Komedia (1989), w Za Dalekim (1990), oraz w Ateneum im. Stefana Jaracza (1992–1999) oraz w Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera (2002).

W 1973 roku, wraz z żoną Iloną, był bohaterem dokumentalnego filmu telewizyjnego autorstwa Mirosława Gronowskiego pt. Bardzo młodzi oboje. W 1974 roku zagrał w psychologicznym filmie dla dzieci Koniec wakacji, a później wcielił się w postać pomocnika kelnera w eleganckiej restauracji w filmie Zaklęte rewiry (1975) Janusza Majewskiego. Jego talent został doceniony przez widzów oraz krytyków, co zaowocowało nagrodą tygodnika Film.

W 1976 roku zagrał jedną z głównych ról w filmie psychologicznym Smuga cienia, reżyserowanym przez Andrzeja Wajdę, opartym na powieści Josepha Conrada. Kolejno, w komedii C.K. Dezerterzy (1985) wcielił się w rolę gefreitra Jana Kani.

Marek Kondrat zdobył popularność w telewizji, odgrywając niepowtarzalną postać neurotycznego pana Mareczka w Kabareciku Olgi Lipińskiej, gdzie wykazał się świetną zdolnością komediową oraz umiejętnościami imitatorskimi. W latach 1988–1991 mogliśmy go obserwować w głównej roli w serialu W labiryncie w reżyserii Pawła Karpińskiego. Następnie z niezwykłym powodzeniem zagrał Olgierda Halskiego w serialu policyjnym Ekstradycja (1995–1996, 1998).

Jego twórcza kariera obejmowała również projekty międzynarodowe. W 1981 roku zagrał w brytyjsko-włoskim filmie o życiu papieża Jana Pawła II pt. Z dalekiego kraju, gdzie wcielił się w postać milicjanta. W 1984 roku zrealizował rolę w węgiersko-indyjskiej produkcji Rewizor, opartym na utworze Nikołaja Gogola, a także w fińskim filmie Vieras (1983) oraz w francusko-kanadyjsko-izraelskim obrazie Prominent/W matni (1990), gdzie wystąpił jako taksówkarz. Również brał udział w niemieckiej produkcji Podróż do śmierci (1996) oraz w francusko-szwajcarsko-niemieckim Bill Diamond (1999), wykonując rolę fotografa Marka.

Od roku 1998 Kondrat współpracuje z ING Bankiem Śląskim. W 2006 roku latem czytał powieść Casino Royale na antenie RMF FM.

5 marca 2007 roku Marek ogłosił zakończenie swojej kariery aktorskiej, uświetniając swoje pożegnanie ostatnią rolą w filmie Mała matura 1947 (2010).

W 2009 roku był współautorem książki pt. E-lementarz internetu (ISBN 978-83-246-2542-0). Ponadto prowadził sieć restauracji pod nazwą Prohibicja, którą założył wraz z Zbigniewem Zamachowskim, Wojciechem Malajkatem i Bogusławem Lindą.

Życie prywatne

Marek Kondrat jest osobą o ciekawym pochodzeniu, ponieważ urodził się w artystycznej rodzinie. Jego ojcem jest Tadeusz Kondrat, zaś matka Olga z d. Łuć pochodzi z Lwowa. Marek ma także brata, Józefa Kondrata. Wychowywał się na warszawskim Muranowie, a jego ojczyzna to Przemyśl.

W swoim życiu prywatnym Marek był żonaty z Iloną Ludgardą Gagajek, która ukończyła studia na Wydziale Finansów i Statystyki Szkoły Głównej Planowania i Statystyki. Para ma dwóch synów: starszego Mikołaja, urodzonego 8 lipca 1974 roku, który nie tylko studiował dziennikarstwo, ale wystąpił także w filmie „Słodko-gorzki” (1996) oraz w serialu TVP „Pokój 107” (1997). Mikołaj później otworzył swoją sieć sklepów z winami. Młodszy syn, Wojciech, przyszedł na świat 3 lipca 1980 roku i obecnie jest muzykiem w Filharmonii Warszawskiej. Po rozstaniu z Iloną, małżeństwo zakończyło się rozwodem w 2009 roku.

W życiu osobistym Marka pojawiła się nowa miłość – 19 września 2015 roku poślubił Antoninę Turnau, urodzoną w 1988 roku, którą jest córką Grzegorza Turnaua. Ich rodzina powiększyła się o córkę Helenę, która przyszła na świat w 2018 roku.

Filmografia

Marek Kondrat to znany polski aktor, który posiada na swoim koncie wiele niezapomnianych ról filmowych oraz telewizyjnych. Jego filmografia jest bogata i obejmuje wiele znaczących produkcji od lat 60. aż do współczesności.

• 1961: Historia żółtej ciżemki – Wawrzek,
• 1962: Między brzegami – Piotrek,
• 1966: Wojna domowa – szkolny kolega Pawła (odc. 15),
• 1973: Bardzo młodzi oboje (dokumentalny) jako on sam,
• 1974: Koniec wakacji – Staszek Chmielewski, kuzyn Jurka,
• 1975: Zaklęte rewiry – Roman Boryczko,
• 1976: Smuga cienia – kapitan Joseph Conrad-Korzeniowski,
• 1977: Pokój z widokiem na morze – działacz młodzieżowy,
• 1977: Sprawa Gorgonowej – Czaykowski, „pasierb” Csali,
• 1979: Lekcja martwego języka – porucznik von Traut,
• 1980: Grzechy dzieciństwa – Kazio Leśniewski po latach opowiadający swoje lata dziecięce,
• 1980: Królowa Bona – Andrzej Frycz-Modrzewski,
• 1981: Człowiek z żelaza – Grzenda,
• 1981: Dreszcze – wychowawca klasowy,
• 1981: Dziecinne pytania – Wilczuk,
• 1981: Yokohama – konsul amerykański,
• 1981: Z dalekiego kraju – milicjant w mieszkaniu Władka,
• 1982: Danton – Barere de Vieusac,
• 1982: Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny – Andrzej Frycz-Modrzewski,
• 1983: Pastorale heroica – ksiądz,
• 1984: Bez końca – Tomek, przyjaciel Zyrów,
• 1984: Dom wariatów – Adaś,
• 1984: Kobieta w kapeluszu – reżyser Lewicki,
• 1984: Rok spokojnego słońca – szabrownik „Malutki”,
• 1984: Delibabog orszaga – Kankos,
• 1985: C.K. Dezerterzy – Jan Kania,
• 1985: Mrzonka – aktor Durasz,
• 1986: Tulipan – homoseksualista, klient szewca (odc. 6),
• 1986: Weryfikacja – reportażysta Marek Labus,
• 1987: Dorastanie – prawnik Marek,
• 1988–1991: W labiryncie – Adam Racewicz,
• 1988: Teatrum wiele tu może uczynić… – Wojciech Bogusławski,
• 1988: Spadek – wikary,
• 1989: Czarny wąwóz – narrator,
• 1989: Lawa – Literat I w Salonie Warszawskim,
• 1989: Po upadku. Sceny z życia nomenklatury – kapitan Korczak,
• 1989: Po własnym pogrzebie – łącznik ze Lwowa,
• 1989: Kapitał, czyli jak zrobić pieniądze w Polsce – Czarek Putek,
• 1990: Napoleon – Adam Jerzy Czartoryski (odc. 3),
• 1990: Domena władzy – taksówkarz,
• 1991: Kuchnia polska – Stanisław Szymanko,
• 1991–1992: Kuchnia polska (serial) – Stanisław Szymanko,
• 1991: Obywatel świata – Harry Stentman, mąż Ewy,
• 1991: V.I.P. – aktor Marek grający księcia Poniatowskiego,
• 1992: Czy ktoś mnie kocha w tym domu? – Mini, impresario z opery wiedeńskiej,
• 1992: Psy jako Olgierd „Olo” Żwirski,
• 1992: Sauna – Stewart,
• 1992: Wszystko co najważniejsze – Stach,
• 1993: Żywot człowieka rozbrojonego (odc. 2 i 3),
• 1993: Człowiek z… – Jan Walasiak,
• 1993: Kolos – prokurator,
• 1993: Lepiej być piękną i bogatą – Moniak, wicedyrektor fabryki,
• 1993: Skutki noszenia kapelusza w maju – Piotr Michalski, mąż Ani,
• 1993: Straszny sen Dzidziusia Górkiewicza – radny Prażucha,
• 1993: Taranthriller – docent Marek,
• 1993: Do widzenia wczoraj. Dwie krótkie komedie o zmianie systemu – włoski przedsiębiorca,
• 1993: Czterdziestolatek. 20 lat później – Roman Dudek, szef Magdy Karwowskiej,
• 1994: Panna z mokrą głową – Henryk Borowski, ojciec Irenki,
• 1994: Panna z mokrą głową (serial) – Henryk Borowski, ojciec Irenki,
• 1994: Szczur – Nieznajomy,
• 1994: Zawrócony – porucznik Goliński,
• 1994: Diabelska edukacja – diabeł,
• 1995: Sukces – Tadeusz Sówka, prezes „Dorexu”,
• 1995: Ekstradycja – Olgierd Halski,
• 1995: Pułkownik Kwiatkowski – Andrzej Kwiatkowski,
• 1995: Ciemno – prawnik,
• 1995: Nic śmiesznego – reżyser (przy 3. filmie),
• 1996: Podróż do śmierci w ramach serii Miejsce zbrodni – Olgierd Halski (odc. 3),
• 1996: Autoportret z kochanką – mąż Diany,
• 1996: Ekstradycja 2 – Olgierd Halski,
• 1996: Nocne graffiti – Marek Kossot,
• 1996: Słaba wiara – lekarz Andrzej,
• 1996: Słodko gorzki – dyrektor szkoły,
• 1997: Kiler – Mieczysław Klonisz, naczelnik więzienia,
• 1997: Pokój 107 – dziekan,
• 1997: Pułapka – Maciej Adamski,
• 1997: Klan – w roli samego siebie (odc. 29),
• 1998: Ekstradycja 3 – Olgierd Halski,
• 1998: Siedlisko – aktor Artur,
• 1998: Złoto dezerterów – Jan Kania,
• 1999: Bill Diamond – Mark,
• 1999: Kiler-ów 2-óch – Mieczysław Klonisz, naczelnik więzienia,
• 1999: Ogniem i mieczem – Jan II Kazimierz Waza,
• 1999: Operacja Samum – Józef Mayer,
• 1999: Pan Tadeusz – Hrabia,
• 1999: Prawo ojca – Michał Kord,
• 2000: Weiser – Paweł Heller,
• 2000: Ogniem i mieczem (serial) – Jan II Kazimierz Waza,
• 2001: Marszałek Piłsudski – dziennikarz przeprowadzający wywiad z Piłsudskim,
• 2001: Pieniądze to nie wszystko – Tomasz Adamczyk,
• 2002: Dzień świra – Adaś Miauczyński,
• 2002: Haker – Burza, inspektor policji,
• 2003: Superprodukcja – Volksdeutsch,
• 2004: Trzeci – Stary,
• 2005: Solidarność, Solidarność… – Marek (odc. 1),
• 2005: Wróżby kumaka – Marczak,
• 2006: Wszyscy jesteśmy Chrystusami – Adaś Miauczyński (55-letni),
• 2007: Latarnik – negocjator,
• 2007: Ryś – „Kreda”,
• 2010: Mała matura 1947 – profesor Matoń,
• 2010: Mała matura 1947 – profesor Matoń (odc. 1 i 2).

Teatr Telewizji

Marek Kondrat zyskał uznanie również dzięki swojemu zaangażowaniu w Teatr Telewizji, gdzie jego kreacje dostarczyły widzom niezapomnianych emocji.

• 1979: Igraszki z diabłem – diabeł Lucjusz,
• 1993: Upiór w kuchni – barman Bob,
• 1995: Emigranci – AA.

Dubbing

W dorobku Marka Kondrata znajduje się wiele znaczących ról dubbingowych, które zasługują na szczegółowe przybliżenie. Jego talent i charyzma sprawiają, że każda z ról nabiera wyjątkowego charakteru.

• 1977: Rebus – Marek Szczęsny,
• 1983: Straszydła – reporter Egon Ryś,
• 1992: Enak – znany reporter,
• 1994: Opowieść o pierzastym wężu. Mit meksykański – narrator,
• 1997: Dobranocka – narrator,
• 2002: Tytus, Romek i A’Tomek wśród złodziei marzeń – Tytus de Zoo,
• 2004: Garfield – Garfield,
• 2005: Marsz pingwinów – narrator.

Każda z wymienionych produkcji miała swój własny urok, a udział Kondrata przyczynił się do ich sukcesu. Jego umiejętność wcielania się w różnorodne postacie sprawia, że jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych głosów w polskim dubbingu. Bez wątpienia, jego osiągnięcia w tej dziedzinie zasługują na uznanie.

Dyskografia

Marek Kondrat znany jest z różnorodnej działalności artystycznej, która obejmuje także jego osiągnięcia muzyczne. W szczególności warto zwrócić uwagę na jego dyskografię, która zawiera kilka istotnych projektów:

• 1991: Marek Kondrat i Marlena Drozdowska – Mydełko Fa (Cycolina),
• 2002: Voo Voo – Tytus, Romek i A’Tomek wśród złodziei marzeń, w utworach „Ja muszę to mieć” oraz „O dużo za dużo”,
• 2009: T-raperzy znad Wisły – Ekshumacja 2, w utworze „Startest”.

Te tytuły stanowią jedynie część jego bogatej twórczości, która z pewnością zasługuje na dalsze zgłębienie.

Nagrody

Marek Kondrat, znany polski aktor, ma na swoim koncie wiele prestiżowych nagród oraz wyróżnień. Jego kariera to pasmo sukcesów, które zostały docenione zarówno przez krytyków, jak i przez publiczność. W 1979 roku otrzymał Nagrodę im. Leona Schillera, która jest przyznawana za osiągnięcia w dziedzinie sztuki teatralnej. Tego samego roku uhonorowano go także Nagrodą im. Zbyszka Cybulskiego, przyznawaną przez tygodnik „Ekran”.

W 1980 roku jego talent został nagrodzony na IV Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej w Olsztynie, gdzie zdobył nagrody za role w spektaklach takich jak „Zegarek”, „Igraszki z diabłem” oraz „Sułkowski”. Przygodę z festiwalami kontynuował w 1987 roku, zdobywając miano „Gwiazdę Sezonu” w Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie.

Jego występ w roli tytułowej w spektaklu „Mazepa” na XVIII Opolskich Konfrontacjach Teatralnych w 1993 roku przyniósł mu kolejną nagrodę. Dwa lata później, w 1995 roku, zdobył Wiktora jako najpopularniejszy aktor. Złota Odznaka, przyznawana przez „TeleRzeczpospolitą”, również trafiła do Kondrata w 1995 roku w plebiscycie „Złota piątka”. Również w 1996 roku jego popularność wzrosła, a on sam zdobył pierwsze miejsce w III edycji plebiscytu „Złota Piątka TeleRzeczpospolitej”.

W 1997 roku, podczas II Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach, odcisnął swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd. Rok później, podczas gali wręczenia „Złotej Kaczki”, zdobył tytuł najlepszego polskiego aktora za osiągnięcia w 1996 roku. Sukcesy w kolejnych latach przyniosły mu tytuły Wiktora ’97 oraz SuperWiktora ’97 w kategoriach aktorskich, a także нагородę czytelników pisma „Tele Tydzień” – „TeleKamera 1998”.

W 1999 roku Kondrat został wyróżniony Wiktorem ’98 w kategorii najlepszego aktora oraz statuetką „Feniks” od Feniks Polish Film Promotion za jego role w filmach „Operacja Samum” oraz „Prawo ojca”. Dnia 7 maja 1999 roku, przy ulicy Piotrkowskiej w Łodzi odsłoniętą jego „gwiazdę Kondrata” w Alei Gwiazd, nieopodal Hotelu Grand oraz kina „Polonia”. W 2003 roku otrzymał drugą „Złotą Kaczkę” w kategorii najlepszego polskiego aktora za osiągnięcia w 2002 roku.

Nagrody filmowe

Kariera filmowa Marka Kondrata również obfituje w nagrody. Jego debiut aktorski w filmie „Zaklęte rewiry” przyniósł mu w 1976 roku Złotą Kamerę, przyznawaną przez pismo „Film”. W 1977 roku za ten sam film otrzymał nagrodę aktorską na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Panamie. W 1995 roku zdobył nagrodę za pierwszoplanową rolę męską na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za film „Pułkownik Kwiatkowski”.

Rok 1999 okazał się dla niego wyjątkowy z dwóch względów: najpierw za rolę w filmie „Prawo ojca” został nagrodzony nagrodą Jury na tym samym festiwalu, a później również przyznano mu „Złoty Klakier” jako reżyserowi najdłużej oklaskiwanego filmu w Gdyni. W 1999 roku zdobył nominację do Polskiej Nagrody Filmowej „Orzeł” za jego występ w „Złocie dezerterów”. W kolejnych latach, w 2001 i 2002 roku, również zdobywał nominacje oraz nagrody za swoje występy w filmach takich jak „Dzień Świra” czy „Weiser”. W 2005 na festiwalu w Viareggio zdobył „Platinium Award” dla najlepszego aktora.

Odznaczenia

Na uznanie zasługuje również bogaty dorobek odznaczeń Marka Kondrata. W 1980 roku został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi. W 2002 roku, za swoje zasługi dla kraju, otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski w dniu 18 października.

---

Oceń: Marek Kondrat

---