Renata Madyda-Legutko


Renata Madyda-Legutko, urodzona w 1948 roku w Krakowie, jest znaną postacią w dziedzinie archeologii. Specjalizuje się w badaniu okresu przedrzymskiego, rzymskiego oraz wędrówek ludów, szczególnie na obszarze środkowoeuropejskiego Barbaricum.

Jako nauczyciel akademicki, prowadzi swoje badania oraz wykłady na Uniwersytecie Jagiellońskim, przyczyniając się w ten sposób do rozwoju wiedzy o historii i kulturze tego regionu.

Życiorys

Renata Madyda-Legutko przyszła na świat w 1948 roku w Krakowie. Jej ojcem był prof. Władysław Madyda, wybitny filolog klasyczny, który przez wiele lat związany był z krakowskim uniwersytetem. Po zakończeniu szkoły średniej, stała się studentką archeologii na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie uzyskała dyplom w 1971 roku. Od momentu ukończenia studiów, rozpoczęła swoją karierę akademicką, obejmując posadę asystenta w Zakładzie Archeologii Epoki Żelaza Instytutu Archeologii UJ.

W 1980 roku, Renata Madyda-Legutko obroniła swoją pracę doktorską, napisaną pod kierunkiem prof. Kazimierza Godłowskiego. Tematem rozprawy były Metalowe części pasa w okresie wpływów rzymskich i wczesnej fazy okresu wędrówek ludów w północnej części Europy środkowej. Po uzyskaniu stopnia doktora, otrzymała awans na adiunkta, co stanowiło istotny krok w jej karierze naukowej.

W roku 1997 uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego w zakresie nauk humanistycznych, w obrębie archeologii. Habilitacja opierała się na rozprawie zatytułowanej Zróżnicowanie kulturowe polskiej strefy beskidzkiej w okresie lateńskim i rzymskim. W 2003 roku kolejny raz awansowała, zostając profesorem nadzwyczajnym, a w 2012 roku uzyskała tytuł profesora nauk humanistycznych przyznany przez prezydenta Polski Bronisława Komorowskiego.

W 2015 roku, po śmierci prof. Piotra Kaczanowskiego, Renata Madyda-Legutko przejęła obowiązki kierownika Zakładu Archeologii Epoki Żelaza Instytutu Archeologii UJ, co potwierdza jej pozycję w polskiej archeologii. Oprócz działalności naukowo-dydaktycznej, w latach 1991-1994 była aktywną członkinią Komisji Źródłoznawczej Komitetu Nauk Pra- i Protohistorycznych Polskiej Akademii Nauk. Od 1999 roku zasiada również w Komisji Archeologicznej PAN Oddział w Krakowie, a w latach 1999–2003 pełniła nawet rolę wiceprzewodniczącej tej Komisji.

Od roku 1996 angażuje się także w prace Komisji Prehistorii Karpat Polskiej Akademii Umiejętności, co dodatkowo podkreśla jej wkład w rozwój archeologii w Polsce.

Dorobek naukowy

Badawcze zainteresowania Renaty Madydy-Legutko skupiają się na zróżnicowaniu kulturowym Barbaricum w środkowej Europie oraz na chronologii i różnorodności odzieży w czasach rzymskich. Jest autorką kluczowych prac, które analizują typologię, chronologię oraz rozprzestrzenienie metalowych elementów pasów, które były noszone przez mieszkańców barbarzyńskiej Europy w okresie rzymskim oraz we wczesnych etapach okresu migracji ludów. Dodatkowo, eksploruje temat osadnictwa w regionach górskich w czasie rzymskim, ze szczególnym uwzględnieniem strefy karpackiej.

Pełniła rolę kierownika oraz uczestnika różnorodnych badań archeologicznych oraz projektów grantowych. Jednym z większych projektów, którymi zarządzała, było opracowanie i publikacja materiałów z cmentarzyska kultury przeworskiej w Opatowie, które to prace miały miejsce w ramach serii „Monumenta Archaeologica Barbarica”. Ponadto zajmowała się badaniami nad artefaktami pochodzącymi z górnego dorzecza Sanu.

Renata Madyda-Legutko jest zaangażowana w organizację oraz uczestnictwo w wielu konferencjach naukowych, zarówno w kraju, jak i za granicą. W 1981 roku została uhonorowana nagrodą Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki III stopnia za swoją pracę doktorską. W 2003 roku otrzymała nagrodę zespołową Ministra Edukacji Narodowej i Sportu za współautorstwo tomu M-34 Kraków w serii „Tabula Imperii Romani”, natomiast w 2012 roku indywidualną nagrodę Rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego za wyjątkowe osiągnięcia naukowe.

Do najważniejszych publikacji, które wyszły spod jej pióra, należy:

  • Sprzączki i okucia pasa na ziemiach polskich w okresie wpływów rzymskich, „Materiały Starożytne i Wczesnośredniowieczne”, IV, 1977, 351-411,
  • Die Gürtelschnallen der Römischen Kaiserzeit und der frühen Völkerwanderungszeit im mitteleuropäischen Barbaricum, BAR International Series 360, Oxford 1986/1987,
  • Zróżnicowanie kulturowe polskiej strefy beskidzkiej w okresie lateńskim i rzymskim. Katalog stanowisk, Rozprawy Habilitacyjne nr 304/2, Kraków 1995,
  • Zróżnicowanie kulturowe polskiej strefy beskidzkiej w okresie lateńskim i rzymskim, Rozprawy Habilitacyjne nr 304/1, Kraków 1996,
  • Tabula Imperii Romani, M34 – Kraków, Kraków 2002 (współautor),
  • Studia nad geografią osadnictwa w górnym dorzeczu Wisły u schyłku starożytności i na początku średniowiecza, (w:) „Archeologia o początkach Słowian „, pod red. P. Kaczanowski, M. Parczewski, Kraków 2005, 307-352 (współautor),
  • Strefy kulturowe w Europie środkowej w okresie rzymskim, (w:) Archeologia o początkach Słowian (red. P. Kaczanowski, M. Parczewski), Kraków 2005, 307-352, (współautor).

Przypisy

  1. Zróżnicowanie kulturowe polskiej strefy beskidzkiej w okresie lateńskim i rzymskim w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 29.05.2016 r.]
  2. a b c d e Profil Renaty Madydy-Legutko na stronie Instytutu Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. archeo.uj.edu.pl. [dostęp 29.05.2016 r.]
  3. a b Prof. Renata Maria Madyda-Legutko, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 29.05.2016 r.]
  4. Dane na podstawie Biblioteki Narodowej w Warszawie, stan na maj 2016 roku.

Oceń: Renata Madyda-Legutko

Średnia ocena:4.85 Liczba ocen:14