Stanisław Ochab


Stanisław Emil Ochab, urodzony 25 kwietnia 1909 roku w Krakowie, to postać niezwykle istotna w kontekście polskiej polityki drugiej połowy XX wieku. Był nie tylko wiceministrem, pełniąc tę funkcję przez długie osiemnaście lat od 1951 do 1969 roku, ale także posłem na Sejm V kadencji, który trwał od 1969 do 1972 roku.

Jego działalność polityczna przypadła na okres PRL, co z pewnością wpłynęło na jego decyzje i działania w ramach rządu. Zmarł 3 września 1996 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie ślad w historii Polski.

Życiorys

Stanisław Ochab był synem Józefa, urzędnika, oraz Marii Muller, pochodzącej z rodziny robotniczej. Należał do rodziny z tradycjami, mając wśród bliskich również brata, Edwarda Ochaba. Po zakończeniu nauki w szkole średniej, swoją przyszłość związał z nauką, podejmując studia z zakresu chemii na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Po uzyskaniu wykształcenia, Stanisław związał się z administracją publiczną, zdobywając doświadczenie jako naczelnik wydziału przemysłu w Krakowskim Urzędzie Wojewódzkim. Po pewnym czasie objął stanowisko dyrektora Centralnego Zarządu Przemysłu Skórzanego w Łodzi. Jego kariera polityczna nabrała tempa po roku 1945, kiedy to został wiceprzewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie. W 1951 roku, od 1 lutego do 14 marca, pełnił funkcję przewodniczącego tej instytucji.

W 1945 roku przystąpił do Stronnictwa Demokratycznego, a następnie, w 1946, zasiadał jako skarbnik tej partii w krakowskim okręgu. Jego zaangażowanie polityczne doprowadziło do członkostwa w Radzie Naczelnej oraz Centralnym Komitecie. W latach 1954–1973 był członkiem prezydium Centralnego Komitetu. Stanisław po raz pierwszy został wiceministrem handlu wewnętrznego w rządzie Józefa Cyrankiewicza w 1951 roku. Następnie, między 1954 a 1956 rokiem, pełnił funkcję wiceministra przemysłu rolnego i spożywczego, a później był wiceministrem przemysłu spożywczego (1956–1957) oraz przemysłu spożywczego i skupu (1957–1969).

W latach 1969–1972 reprezentował okręg Łódź-Śródmieście jako poseł na Sejm PRL V kadencji. Poza działalnością rządową, znany był również jako przewodniczący rady Nadzorczej Wydawnictwa „Epoka”.

Po jego śmierci, Stanisław Ochab został pochowany na cmentarzu Podgórskim, w kwaterze VIII-płn-8, gdzie spoczywa wielu zasłużonych dla regionu.

Ordery i odznaczenia

Stanisław Ochab otrzymał liczne odznaczenia, które świadczą o jego ogromnym wkładzie w życie społeczne oraz polityczne Polski. Oto szczegółowy wykaz jego nagród:

  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złoty Krzyż Zasługi, przyznany 25 czerwca 1946 roku,
  • Złota Odznaka „Za Pracę Społeczną dla m. Krakowa”, nadana 6 listopada 1963 roku,
  • Odznaka „Budowniczy Nowej Huty”, przyznana dwukrotnie: 30 marca 1960 roku oraz 6 listopada 1963 roku.

Przypisy

  1. Uchwała Nr 663 Prezydium Rady Narodowej w m. Krakowie z dnia 06.11.1963 r. w sprawie nadania odznaki „Za Pracę Społeczną dla miasta Krakowa”. „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej w m. Krakowie”. Nr 20, poz. 126, 15.11.1963 r. [dostęp 08.02.2024 r.]
  2. Uchwała Nr 662 Prezydium Rady Narodowej w m. Krakowie z dnia 06.11.1963 r. w sprawie nadania odznaki „Budowniczy Nowej Huty”. „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej w m. Krakowie”. Nr 20, poz. 125, 15.11.1963 r. [dostęp 08.02.2024 r.]
  3. Uchwała Nr 88 Prezydium Rady Narodowej w m. Krakowie z dnia 30.03.1960 r. w sprawie nadania Odznaki „Budowniczy Nowej Huty”. „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej w m. Krakowie”. Nr 7, poz. 28, 31.03.1960 r. [dostęp 08.02.2024 r.]
  4. M.P. z 1947 r. nr 79, poz. 529 „za zasługi przy zabezpieczeniu, odbudowie i organizacji przemysłu”.
  5. Wyszukiwarka grobów w Krakowie.
  6. Profil na stronie Biblioteki Sejmowej.
  7. Do 1954 przemysłu rolnego i spożywczego, od 1957 przemysłu spożywczego i skupu.

Oceń: Stanisław Ochab

Średnia ocena:4.49 Liczba ocen:22