Tadeusz Korpal

---

Życiorys

Urodził się jako syn rzeźbiarza Michała Stefana oraz Karoliny Pobóg Staniszewskiej, mając rodzeństwo: Marię, Aleksandra i Kazimierza. Po ukończeniu gimnazjum w Krakowie i zdaniu matury w 1909 roku, rozpoczął edukację w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie studiował pod okiem takich znakomitości jak Teodor Axentowicz, Jacek Malczewski oraz Stanisław Dębicki.

Oprócz studiów, zajmował się nauczaniem rysunku w II Szkole Realnej. Był aktywnym uczestnikiem organizacji niepodległościowych, takich jak Zarzewie oraz Skauting, a także brał udział w Polskich Drużynach Strzeleckich. Współredagował również pismo o nazwie „Znicz”. Po ukończeniu studiów w 1914 roku, zaciągnął się do Legionów Polskich i został przydzielony do 2 kompanii 1 batalionu 2 Pułku Piechoty.

Z uwagi na problemy zdrowotne, w 1915 roku został przeniesiony do Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego, biorąc udział w pracy w sekcji prasowej i graficznej. Po zakończeniu działań zbrojnych w 1918 roku, przeszedł do rezerwy i wyjechał do Paryża, gdzie doskonalił swoje umiejętności malarskie. Po powrocie objął stanowisko dyrektora oraz nauczyciela rysunku w Gimnazjum w Wieliczce.

Był osobą niezwykle aktywną w życiu kulturalnym miasta. To on zorganizował teatr amatorski, pisząc i reżyserując sztuki, które były tam wystawiane. W Wieliczce zajmował się malarstwem, tworząc pejzaże, kompozycje figuralne oraz liczne portrety, a także podejmował się realizacji polichromii i nadzorował witraże, które zaprojektował. W lecie 1938 roku powrócił do Krakowa i objął posadę w V Liceum im. Augusta Witkowskiego.

W listopadzie 1939 roku został aresztowany przez gestapo i osadzony w areszcie na Montelupich, wspólnie z innymi krakowskimi uczonymi. Został jednak szczęśliwie zwolniony w wyniku losowania i powrócił do Krakowa, gdzie zaangażował się w tajne nauczanie. Po wojnie wrócił do pracy pedagogicznej w VIII Gimnazjum i Liceum, stając się również opiekunem drużyny harcerskiej.

Niestety, wkrótce został usunięty z pracy ze względu na swoje związki z Legionami, co stało w sprzeczności z nowym ustrojem. Skupił więc całą swoją energię na malarstwie, prezentując swój dorobek na licznych wystawach, gdzie ukazywał obrazy olejne, litografie oraz grafikę. Był aktywnym działaczem Związku Polskich Artystów Plastyków, pełniąc funkcję przewodniczącego Sekcji Malarskiej w Okręgu Krakowskim, a także współtworzył grupę „Zachęta”.

W okresie międzywojennym w Krakowie można było trafić na pocztówki z tematyką powieści „Quo vadis”, opracowane przez Tadeusza Korpala. Od 5 sierpnia 1912 roku był mężem Maryli Hrabinówny, z którą doczekał się trójki dzieci: Zofii Ludmiły, Wiesława oraz Janiny. Jego życiorys zakończony został śmiercią, a jego miejsce spoczynku to cmentarz Rakowicki.

Dzieła Tadeusza Korpala

Lista dzieł, które wyszły spod ręki utalentowanego Tadeusza Korpala, obejmuje szereg wybitnych prac, będących świadectwem jego artystycznej wizji i twórczej pasji.

• Śmierć Stefana Czarnieckiego,
• Cykl obrazów z teki autolitografii artystów legionów: W oczekiwaniu, Ranny, Spotkanie,
• Cykl obrazów ze wsi: Odpoczynek w Czasie Żniw, Pastuszkowie przy ognisku, Krasula,
• Portret Juliusza Słowackiego,
• Staw w Parku,
• Kopia obrazu Olszynka Grochowska Wojciecha Kossaka,
• Kopia obrazu Matka Boża Krasnobrodzka,
• Portrety Józefa Piłsudskiego i Ignacego Mościckiego,
• Obraz Święty Wojciech,
• Ostatnia wieczerza – temat obrazka dla dzieci z okazji Pierwszej Komunii Świętej w roku 1953.

Wszystkie te dzieła ukazują bogate życie artysty oraz jego umiejętność uchwycenia ważnych momentów w historii i kulturze Polski.

Ordery i odznaczenia

Tadeusz Korpal był osobą odznaczoną licznymi nagrodami i wyróżnieniami za swoje zasługi. Do najważniejszych z nich należą:

• Krzyż Niepodległości, przyznany 17 września 1932 roku,
• Złoty Krzyż Zasługi, nadany 11 listopada 1936 roku.

---

Oceń: Tadeusz Korpal

---