Zbigniew Sztyc

---

Życiorys

Zbigniew Sztyc był wybitnym muzykiem, który swoje życie związł z Krakowem. Mieszkał przy Rynku Głównym w Krakowie, w Pałacu „Pod Baranami”, gdzie jego ojciec Stanisław pełnił funkcję gospodarza. To właśnie w tym budynku znajduje się znany kabaret Piwnica pod Baranami. Jego edukacja muzyczna obejmowała naukę pod okiem Józefa Łysaka, przedwojennego mistrza saksofonu, który pracował w Filharmonii im. Karola Szymanowskiego w Krakowie. U Łysaka uczyli się także znani muzycy, tacy jak Jerzy Matuszkiewicz oraz Przemysław Dyakowski.

Początki jego kariery muzycznej wiązały się z grą na klarnecie w zespołach dixielandowych. Po pewnym czasie zajął się kontrabasem, a wkrótce przesiadł się na saksofon w zespole Telstar. Jego talent szybko dostrzegano, co zaowocowało dołączeniem do big-beatowej grupy Krakusy. Podczas współpracy z nimi w 1963 roku, zespół zdobył pierwsze miejsce w konkursie zespołów big-beatowych Polski Południowej.

Również był członkiem zespołu Wiesław Schoenborn Quintet, a pod koniec 1964 roku przyjął rolę saksofonisty w popularnym zespole Szwagrów, który działał w połowie lat 60. XX wieku. Kierownikiem artystycznym tej formacji był Wiesław Dymny, artysta związany z Piwnicą pod Baranami. Grupa nagrała EPkę zatytułowaną Hura Huba oraz zbiór nagrań, który ukazał się jako Zrobimy huk, wydany przez Kameleon Records i obejmujący utwory z lat 1965 i 1969.

W 1967 roku Zbigniew Sztyc nawiązał współpracę z Czesławem Niemenem, dołączając do jego zespołu Akwarele, później znanego jako Niemen Enigmatic. Uczestniczył w nagraniach kilku albumów, w tym Sukces (1968), Czy mnie jeszcze pamiętasz? (1969) oraz Enigmatic (1970). Muzyk brał również udział w filmie Marka Piwowskiego pt. Sukces, a także w trasach koncertowych Niemena w Włoszech, gdzie dzielił scenę z Zbigniewem Namysłowskim.

Po rozstaniu z zespołem Niemen Enigmatic, Sztyc dołączył do grupy Respekt, prowadzonej przez Antoniego Kopffa, z którą nagrał album płytowy zatytułowany Respekt w 1970 roku. W 1978 roku artysta podjął decyzję o emigracji do Jugosławii, gdzie zmarł w Vipavie w wieku 70 lat. Jego ostatni spoczynek ma miejsce na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, gdzie pochowany został 4 marca 2015 roku.

---

Oceń: Zbigniew Sztyc

---