Kaplica biskupa Andrzeja Załuskiego na Wawelu


Kaplica biskupa Andrzeja Załuskiego, znana również jako kaplica biskupa Grota oraz kaplica Ożarowskich, jest świątynią pod wezwaniem świętego Jana Ewangelisty, świętej Marty oraz świętych Niewiniątek. Stanowi ona jedną z dziewiętnastu kaplic otaczających katedrę wawelską, która jest historycznym sercem Krakowa.

Historia tej kaplicy sięga przed rokiem 1344, kiedy to została ufundowana przez biskupa Jana Grota. Z czasem, w 1501 roku, w wyniku dokonanego podziału, wydzielono jej zachodnią część, tworząc w ten sposób kaplicę Jana Olbrachta. W latach 1758–1766 kaplica przeszła istotną przebudowę zleconą przez bpa Andrzeja Stanisława Załuskiego, który był kanclerzem wielkim koronnym. Co istotne, przebudowa ta odbyła się bez naruszenia dobrze zachowanego późnorenesansowego nagrobka Walentego Dembińskiego, kasztelana krakowskiego, który zmarł w 1584 roku.

Architekt Francesco Placididi, odpowiadający za transformację wnętrza, wprowadził do kaplicy styl rokokowy. Szczególnie wyróżnia się ołtarz w tym stylu, który zdobi obraz "Rzeź niewiniątek" autorstwa Salwatora Monosilio, powstały w 1767 roku. Jednym z najbardziej imponujących elementów tej kaplicy jest marmurowy nagrobek bpa Jana Grota z połowy XVIII wieku, na którym widnieje stojąca figura tegoż biskupa. Dodatkowo, w widoku z obejścia, monumentalną ramą dla jego postaci tworzy okazały portal z posągiem bpa Załuskiego, prawdopodobnie zaprojektowany przez Placidiego.

Przypisy

  1. B. Przybyszewski, Katedra krakowska w XVIII stuleciu, Biblioteka Kapitulna na Wawelu, tom 3, Kraków 2012 r.

Oceń: Kaplica biskupa Andrzeja Załuskiego na Wawelu

Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:23