Kaplica św. Małgorzaty i św. Judyty

Kaplica została wzniesiona jako kontynuacja wcześniejszej budowli, która została zniszczona w wyniku pożarów w 1587 oraz 1656 roku. Jej obecna forma powstała w XVII wieku, między 1689 a 1690 rokiem, za inicjatywą ksieni Justyny Oraczowskiej, i została konsekrowana pod wezwaniem św. Małgorzaty.

W XIX wieku zaczęto związywać kaplicę z dawnymi kultami pogańskimi, co pomogło ukształtować jej lokalne znaczenie. Z czasem, nadano jej również nazwę Gontyny, podobnie jak pobliski kościół parafialny Najświętszego Salwatora.

Wnętrze kaplicy pierwotnie zdobiły trzy ołtarze poświęcone św. Małgorzacie, św. Helenie oraz Justynie, patronce ksieni Oraczowskiej. Wśród dekoracji znajdują się również obrazy ilustrujące sceny z życia bł. Bronisławy oraz portrety jej przodków. Z danych potwierdzonych przez Pracownie Konserwacji Konstrukcji Drewnianych w Warszawie wynika, że dzisiaj istniejąca struktura kaplicy ma swoje korzenie w XVII wieku, co podkreśla jej historyczne znaczenie.

Kaplica jest obecnie dostępna do zwiedzania w okresie letnim, od maja do końca września, w wybrane dni tygodnia. Godziny otwarcia to czwartek, piątek i sobota w godzinach od 9:00 do 13:00 oraz 13:30 do 18:00, a w niedzielę od 12:00 do 17:00. Zwiedzanie odbywa się z przewodnikiem, a co ważne, jest darmowe.

Warto również wspomnieć, że 2 kwietnia 2008 roku przed kaplicą, od strony ulicy, odbyła się ceremonia poświęcenia pomnika Jana Pawła II, zaprojektowanego przez artystę Czesława Dźwigaja. Pomnik został ufundowany przez infułata Jerzego Bryłę i stanął w symbolicznym miejscu, z którego według tradycji ks. Karol Wojtyła wyruszył z generacją studentów na pieszą wycieczkę do Doliny Mnikowskiej, aby uczestniczyć w Nieszporach, które odbyły się u stóp wizerunku Matki Bożej namalowanej na skale.