Ulica Kurniki w Krakowie


Ulica Kurniki to istotna arteria w sercu Krakowa, zlokalizowana w dzielnicy I Stare Miasto, w okolicy Kleparza. Stanowi ważne połączenie pomiędzy różnymi kluczowymi punktami w mieście, a jej znaczenie podkreśla fakt, że łączy ulicę Pawia, plac Jana Matejki oraz ulicę Warszawską.

Umożliwia to mieszkańcom oraz turystom łatwe poruszanie się po mieście i odkrywanie jego uroków. Warto podkreślić, że ulica Kurniki jest jednojezdniowa, co wpływa na jej charakterystyczny, spokojniejszy ruch.

Historia

Ulica Kurniki, znana obecnie pod tą nazwą, ma bogatą historię, która sięga średniowiecza. Formalnie wytyczona w ówczesnym okresie, stanowiła jedną z kluczowych dróg prowadzących z Kleparza w kierunku Mogiły.

W XVIII wieku zyskała ona miano Drogi do Strzelnicy Wielkiej, a w pierwszej połowie XIX stulecia była znana jako ulica Mogilska. Wówczas kończyła się przy dzisiejszejulicy Rakowickiej, przebiegając przez obszary, w których obecnie znajduje się dworzec kolejowy Kraków Główny, wybudowany w 1847 roku. Dodatkowo, w tamtym czasie obejmowała również część ulicy Topolowej.

Po otwarciu dworca kolejowego, struktura ulicy uległa zmianie i została skrócona do jej współczesnej długości. W drugiej połowie XIX wieku, w celu uczczenia historycznej nazwy Kurniki, Rada Miasta Krakowa nadała ulicy obecne imię, co odzwierciedla jej lokalne znaczenie i tradycję w okolicy Kleparza.

Zabudowa

Wzdłuż północnej części ulicy Kurniki znajdują się interesujące historyczne obiekty:

  • ul. Kurniki 2 (ul. Warszawska 1a) – w tym miejscu umiejscowiona jest plebania kościoła św. Floriana, która został wzniesiona w XVII wieku.
  • ul. Kurniki 2 (ul. Warszawska) – tuż obok znajduje się kościół św. Floriana, mający źródła w XII wieku.
  • ul. Kurniki 6 – w tej lokalizacji można podziwiać kamienicę, której projekt powstał z rąk Leopolda Tlachny w latach 1896-1898.

Przechodząc na południową stronę ulicy, można napotkać kolejne interesujące budowle:

  • ul. Kurniki 1 (pl. Jana Matejki 8) – w tym rejonie znajduje się kamienica zaprojektowana przez Aleksandra Biborskiego, w latach 1909-1911.
  • ul. Kurniki 3 (ul. Zacisze 18) – tu stoi kolejna kamienica, której autorem projektu jest Jan Sas-Zubrzycki oraz Józef Donheiser, a jej budowa miała miejsce w latach 1892-1893.
  • ul. Kurniki 7 – w tym przypadku mowa o kamienicy wzniesionej w 1882 roku.

Informacje przedstawione powyżej zostały opracowane na podstawie Gminnej ewidencji zabytków – Kraków.

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r. [dostęp 17.03.2024 r.]
  2. Gminna ewidencja zabytków – Kraków. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej [on-line]. bip.krakow.pl. [dostęp 17.03.2024 r.]
  3. Stanisław Kawecki: Opis miasta Krakowa w obrębie okopów w r. 1836. Kraków: Adam Chmiel, 1927 r.
  4. Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995 r., s. 88-89. ISBN 83-85579-48-6.
  5. Aleksander Nowolecki: Wykaz ulic, placów i domów miasta Krakowa i Podgórza. Kraków: 1880 r.
  6. Dziennik rozporządzeń dla Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa z l.1880-1939. Kraków: Biblioteka Jagiellońska, 1888 r. Brak numerów stron w książce.

Oceń: Ulica Kurniki w Krakowie

Średnia ocena:4.67 Liczba ocen:9