Adam Haupt, urodzony 12 października 1920 w Krakowie, to niezwykła postać w polskim świecie architektury. Zmarł 19 lutego 2006 w Sopocie, zostawiając po sobie znaczący dorobek zawodowy. W latach 1962–1965 pełnił funkcję rektora Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku, gdzie miał istotny wpływ na kształtowanie młodych artystów i architektów.
Jego wkład w rozwój architektury nie tylko w Gdańsku, ale i w całym kraju, pozostaje niezatarte w pamięci wielu kolegów i studentów.
Życiorys
Adam Haupt to osoba, która posiada bogate wykształcenie i obszerne osiągnięcia. Rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej, a następnie kontynuował je na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, gdzie studiował również na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, jednak wojna zmusiła go do przerwania edukacji. Swoje umiejętności potwierdził dyplomem, który uzyskał na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej w 1946 roku.
Po ukończeniu studiów, Haupt był profesorem w gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, gdzie pracował od 1947 do 1998 roku. W tej instytucji pełnił funkcję kierownika w dwóch pracowniach: Projektowania Okrętów i Form Przemysłowych oraz Podstaw Projektowania Wzornictwa Przemysłowego. W historii uczelni zapisał się także jako dziekan Wydziału Architektury kilkukrotnie, w latach 1954–1956, 1961–1962 oraz 1968–1971, a także jako prorektor w latach 1952–1954, 1981–1984 oraz 1984–1987.
Wśród jego znaczących dzieł znajdują się takie projekty jak cmentarz Żołnierzy Francuskich w Gdańsku, czy też pomnik Stanisława Staszica w Pile. Był także współautorem pomnika Ofiar Obozu Zagłady w Treblince, który stworzył wspólnie z Franciszkiem Duszeńko i Franciszkiem Strynkiewiczem. Do jego projektów należy także pomnik Obrońców Wybrzeża w Gdańsku, wykonany w współpracy z Franciszkiem Duszeńko i Henrykiem Kitowskim.
W latach 1966–1973 aktywnie uczestniczył w pracach Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku. W życiu osobistym był mężem Sławy, z domu Skłodowskiej. Po śmierci znalazł miejsce spoczynku na cmentarzu katolickim w Sopocie (kwatera C6-1-31).
Ordery i odznaczenia
Adam Haupt, wybitny osobnik, został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które świadczą o jego zasługach i wkładzie w rozwój kraju. Oto lista wyróżnień, które powinny zostać podkreślone:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1985 roku,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, którego zdobycie miało miejsce w 1964 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi, nadany 22 lipca 1953 roku,
- Złota Odznaka SARP, przyznana w 1988 roku,
- Odznaka honorowa „Za zasługi dla Gdańska”, otrzymana w 1960 roku.
Przypisy
- Splendor Gedanensis 2016. Dali najwięcej gdańskiej kulturze.
- M.P. z 1953 r. nr 90, poz. 1142 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku, nr 1, 10.02.1961 r., s. 4
- Agnieszka Gębczyńska-Janowicz: Polskie założenia pomnikowe. Rola architektury w tworzeniu miejsc pamięci od połowy XX wieku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2010, s. 64. ISBN 978-83-7543-177-3.
- śp. Adam Haupt
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Janina Szepiowska | Czesław Harańczyk | Jan Kornaś | Aleksander Weissberg-Cybulski | Meir Bosak | Piotr Wandycz | Danuta Glondys | Zbigniew Grabowski (chemik) | Józefa Gądek-Węsierski | Stanisław Kutrzeba | Wanda Madler | Beata Kowalska (socjolog) | Franciszek Bielak | Janusz Marcinkiewicz | Jacek Libicki | Barbara Olszewska-Dyoniziak | Ewa Bąkowska | Adam Jelonek | Tadeusz Wojciechowski (historyk) | Jan Kanty KrzyżanowskiOceń: Adam Haupt