Zbigniew Grabowski (chemik)

---

Życiorys

Zbigniew Grabowski pochodził z zasymilowanej rodziny żydowskiej. Jego matką była rzeźbiarka, jedna z pierwszych studentek na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Roma Szereszewska (od 1942 roku znana jako Joanna Grabowska). W dniach 1939-1941 mieszkał we Lwowie, a po agresji Niemiec na ZSRR ukrywał się w Generalnym Gubernatorstwie. Zdecydował się dołączyć do Armii Krajowej, w której jako żołnierz walczył w powstaniu warszawskim.

W 1953 roku poślubił chemiczkę Annę Sławińską. Jego żona była profesorką chemii, autorką licznych publikacji z obszaru chemii fizycznej, a jej kariera zawodowa związana była głównie z Uniwersytetem Warszawskim oraz Polską Akademią Nauk, gdzie pracowała przez większą część swojego życia.

Zbigniew Grabowski prowadził badania w obszarze fotochemii, luminescencji, kinetyki chemicznej oraz spektroskopii. W 1994 roku został uhonorowany Nagrodą Fundacji na rzecz Nauki Polskiej za innowacyjne metody w generowaniu cząsteczek w stanach z charakterystycznym silnym przemieszczeniem ładunku elektrycznego. Oprócz tego był laureatem Nagrody Sekretarza Naukowego PAN w latach 1973, 1975 i 1979 oraz Nagrody Fundacji Alfreda Jurzykowskiego w 1992 roku.

Ostatecznie, Zbigniew Grabowski znalazł swoje miejsce na wieczność na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze A32-3-13. Jego syn, Jan Grabowski, kontynuuje rodzinne tradycje, stając się uznanym historykiem.

---

Oceń: Zbigniew Grabowski (chemik)

---