Ewa Bąkowska


Wprowadzenie do postaci, jaką była Ewa Teresa Bąkowska, ukazuje nam niezwykle barwną i zaangażowaną osobę. Urodzona 2 sierpnia 1962 roku w Krakowie, przeżyła życie pełne pasji i oddania, które znalazły odzwierciedlenie w jej działalności zawodowej oraz społecznej.

Ewa Bąkowska, z domu Smorawińska, zapisała się w pamięci jako utalentowana bibliotekarka, która z oddaniem pełniła swoją rolę w promowaniu wiedzy oraz kultury. Jej entuzjazm i pełne zaangażowanie w organizację i uczestnictwo w różnych inicjatywach harcerskich przyczyniły się do kształtowania młodych pokoleń.

Oprócz działalności w harcerstwie, była także istotnym członkiem Stowarzyszenia Rodzina Ofiar Katynia Polski Południowej w Krakowie, gdzie podejmowała ważne działania mające na celu upamiętnienie ofiar Katynia oraz dzielenie się historią Polski. Niestety, jej życie zakończyło się tragicznie 10 kwietnia 2010 roku w Smoleńsku, co było ogromnym stratą dla jej bliskich oraz społeczności, w której działała.

Życiorys

Ewa Bąkowska urodziła się w rodzinie o bogatej historii i tradycjach. Była córką Jerzego Smorawińskiego, architekta, znanego z działalności w stowarzyszeniu Rodzina Katyńska, oraz Janiny Schnayder, farmaceutki. Jej ojciec, Mieczysław Smorawiński, został zamordowany w Katyniu, natomiast po stronie matki dziadkiem był profesor filologii klasycznej Jerzy Schnayder. Z rodziny wywodziły się dwie młodsze siostry Ewy: Maria oraz Joanna.

Ukończyła Szkołę Podstawową nr 12 im. Wandy Wasilewskiej, aktualnie znaną jako im. Janusza Korczaka, w Krakowie, a następnie uczęszczała do IX Liceum Ogólnokształcącego im. Zygmunta Wróblewskiego w Krakowie. Tam zaangażowała się w działalność harcerską, będąc członkinią drużyn harcerskich „Arkona-12” oraz 5 KDH „Wichry”. Od 5 października 2007 roku działała jako wolontariuszka w Dziele Pomocy św. Ojca Pio w Krakowie.

W okresie od 1981 do 1986 roku studiowała na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie koncentrowała się na bibliotekoznawstwie i informacji naukowej. Z powodzeniem obroniła pracę magisterską pt. „Obraz kultury romantycznej w albumie Teofila Lenartowicza „Umarli żywi””. Pracując pod okiem doc. dr hab. Małgorzaty Stolzmanowej, ten etap nauki zakończyła 20 czerwca 1986 roku.

Po studiach zdobyła doświadczenie zawodowe, pracując najpierw w Pedagogicznej Bibliotece Wojewódzkiej jako nauczyciel-bibliotekarz. Od lipca 1987 roku związana była z Biblioteką Jagiellońską, gdzie pełniła różne funkcje aż do 2005 roku, kiedy to objęła stanowisko kierownika Oddziału Informacji Naukowej i Katalogów. W 1988 roku zdała egzamin państwowy z języka angielskiego, a w czerwcu 1995 roku ukończyła roczne Studium Podyplomowe Informacji Naukowej na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Ewa była aktywną członkinią i działaczką Stowarzyszenia Rodzin Ofiar Katynia Polski Południowej, gdzie poświęcała wiele czasu na upamiętnianie ofiar zbrodni katyńskiej. Przykładem jej zaangażowania są uroczystości, w których uczestniczyła, takie jak nadanie imienia generała Mieczysława Smorawińskiego Technikum nr 2 w Zespole Szkół Ekonomicznych w Kaliszu w dniu 9 kwietnia 2010. 21 kwietnia 2010 roku miała również być gościem na wystawie poświęconej zbrodni katyńskiej w Lublinie.

Niestety, jej życie zakończyło się tragicznie 10 kwietnia 2010 roku w wyniku katastrofy polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku. Ewa Bąkowska była w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. Jej ciało zostało przewiezione do Moskwy, gdzie rozpoznał je kuzyn, Stanisław Zagrodzki. W dniu 12 kwietnia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Collegium Novum złożono hołd pamięci tych, którzy stracili życie w katastrofie, w tym Ewy oraz Andrzeja Kremera.

Po ceremonii państwowej, jej ciało zostało sprowadzone do Polski i 26 kwietnia 2010 roku pochowane na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. 30 kwietnia 2010 roku, w Szkole Podstawowej nr 4 im. gen. Mieczysława Smorawińskiego w Turku zorganizowano odsłonięcie pamiątkowej tablicy na cześć Ewy Bąkowskiej.

Ewa była również szczęśliwie mężatką z Dariuszem Bąkowskim od 1986 roku. Mieszkali przy ulicy Smoleńsk w Krakowie i mieli dwie córki: Monikę i Magdalenę. 8 lutego 2011 roku w Bibliotece Jagiellońskiej odbyła się wystawa pt. „Ewa Bąkowska, jaką znaliśmy, jakiej nie poznaliśmy…”, na której przypomniano jej życie oraz osiągnięcia.

Odznaczenia

W 2001 roku Ewa Bąkowska otrzymała Brązowy Krzyż Zasługi, co uwydatnia jej poświęcenie oraz zaangażowanie w działania na rzecz społeczności.

Kolejnym wyróżnieniem był Srebrny Medal za Długoletnią Służbę, przyznany w 2008 roku, który docenia jej wieloletnią pracę oraz wysiłki na rzecz innych.

W 2010 roku, w tragicznym dla bliskich dniu, przyznano jej Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 16 kwietnia 2010), co jest świadectwem jej niezłomnego ducha oraz wkładu w patriotyczne wartości.

Twórczość

Ewa Bąkowska to wybitna autorka znana przede wszystkim z publikacji na temat bibliotekaoznawstwa oraz informacji naukowej, które wniosły znaczący wkład w rozwój wiedzy w tej dziedzinie. Wśród jej najważniejszych prac można wymienić:

  • Polish Language Jewish Press in the Holdings of the Jagiellonian Library, opublikowane w zbiorze Bibliographies of Polish Judaica: International Symposium: Cracow 5th-7th July 1988: (Proceedings) / red. Katarzyna Muszyńska, Kraków, 1993, s. 111-115,
  • Inventory of Jewish Press in the Collection of the Jagiellonian Library, ten sam zbiór, s. 117-181 – 329 poz.,
  • Biblioteka Narodowa w Bernie: instytucja ze 100-letnią tradycją, Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej, R. 46, 1996, s. 267-275,
  • Egzemplarz obowiązkowy: przepisy prawne a rzeczywistość, Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej, R. 52, 2002, s. 173-188,
  • Legal Deposit in Poland: Law and Practice, Slavic & East European Information Resources, vol. 3, no 1, Binghamton 2002, s. 3-19,
  • Edward Schnayder: bibliografia prac, Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej, R. 52, 2002, s. 189-219,
  • Informacja naukowa w zakresie badań nad krajami Europy Środkowo-Wschodniej w Bibliotece Uniwersytetu Illinois w Urbana-Champaign (USA), Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej, R. 53, 2003, s. 205-213,
  • Zbiory russików w bibliotekach polskich, Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej, R. 53, 2003, s. 227-243,
  • Russian Resources in Poland, Slavic & East European Information Resources, vol. 6, no. 4, 2005, s. 3-23,
  • The Jagiellonian Library, Cracow: its history and recent developments, Library Review, vol. 54, no. 3, Glasgow, 2005, s. 155-165,
  • Polskie bibliografie i informatory w Internecie, spis baz tworzony w Bibliotece Jagiellońskiej, Dokument elektroniczny, Elektroniczny Biuletyn Informacyjny Bibliotekarzy 2005 [1] (dostęp 13.04.2010),
  • Uwagi na marginesie IX Krajowego Forum Informacji Naukowej i Technicznej (Zakopane, 25-28 września 2007 r.), Biuletyn Informacyjny Biblioteki Głównej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie 2007 nr 1 [2] [15 kwietnia 2010],
  • Pride and challenges for information management through the centuries, online version of the Jagiellonian Library old catalog (up to 1949), Slavic & East European Information Resources, Binghamton 2008, s. 308-325,
  • Gdzie się chowają mole książkowe? czyli Uniwersytet Dzieci w Bibliotece Jagiellońskiej, Alma Mater, 2008, nr 104/105, s. 114-115, fot.,
  • Zachwycić biblioteką: warsztaty Uniwersytetu Dzieci w Bibliotece Jagiellońskiej, w: Biblioteki, informacja, książka: interdyscyplinarne badania i praktyka w XXI wieku: (w dziesięciolecie śmierci prof. dr hab. Wiesława Bieńkowskiego), red. naukowy Maria Kocójowa, Kraków, 2010, s. 308-316,
  • Opinie czytelników Biblioteki Jagiellońskiej o Komputerowym Katalogu Zbiorów Bibliotek UJ, Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej, R. 59, 2009, s. 155-164.

Dodatkowo, Ewa Bąkowska stworzyła bardzo ważną bazę dostępną w sieci, gromadząc linki do różnych bibliografii i informatorów polskich, które dzieli się na wiele kategorii, takich jak:

  • Polska bibliografia narodowa,
  • Polskie czasopisma w Internecie,
  • Bibliografie bibliografii,
  • Bibliografie zawartości poszczególnych czasopism,
  • Bibliografie regionalne,
  • Bibliografie publikacji pracowników instytucji naukowych w Polsce,
  • Bibliografie dziedzinowe,
  • Bazy biograficzno-bibliograficzne,
  • Polskie informatory w Internecie.

Pisząc o pamięci o Katyniu, Bąkowska poświęciła uwagę m.in. następującym tekstom:

  • Miejsca i ślady pamięci, w red. Stanisława Fusieckiego, Warszawa 1994, s. 185-192,
  • Pokolenia: [wiersz], ten sam zbiór, s. 108,
  • Refleksje wnuczki, ten sam zbiór, s. 89-109,
  • Pamiątki po gen. bryg. Mieczysławie Smorawińskim na Jasnej Górze, Sowiniec: materiały historyczne, 2000, nr 16 (kwiecień), s. 137-140, fot.,
  • Pielgrzymka do Katynia, Sowiniec: materiały historyczne Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2000, nr 17 (grudzień), s. 182-183, fot.,
  • Pokolenia: [wiersz], w: Katyń w literaturze: międzynarodowa antologia poezji, dramatu i prozy, oprac. Jerzy R. Krzyżanowski, Lublin: Norbertinum, 1995, s. 150,
  • Pokolenia: [wiersz], ten sam zbiór, wyd. 2 popr. i uzup. 2002, s. 203,
  • Pokolenia: [wiersz], ten sam zbiór, wyd. 3 poszerz. 2010, s. 203.

Warto dodać, że Ewa Bąkowska pisała również wiersze, w tym jeden upamiętniający jej dziadka Mieczysława oraz ojca Jerzego. Fragment utworu „Piosenka dla lotnika” został opublikowany w:

Barbara Rotter-Stankiewicz, Opowieść o Ewie, Posłaniec Świętego Antoniego z Padwy, R. 15, 2010, nr 4, s. 16.

Nie tylko tworzyła teksty, ale także komponowała muzykę do wierszy własnych oraz innych poetów, w tym takich twórców jak: Krzysztof Kamil Baczyński, Wojciech Bąk, Konstanty Ildefons Gałczyński, Kazimiera Iłłakowiczówna, Kazimierz Wierzyński, Ryszard Winiarski.

Przypisy

  1. GROBONET 2.6 - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz parafialny Kraków Salwator [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 16.12.2019 r.]
  2. Generał Smorawiński patronem. um.kalisz.pl. [dostęp 25.12.2013 r.]
  3. Technikum nr 2 otrzymało imię gen. Smorawińskiego. zyciekalisza.pl. [dostęp 25.12.2013 r.]
  4. Portrety ofiar - Ewa Bąkowska - wnuczka bohaterskiego dziadka. jarocin.naszemiasto.pl, 12.04.2010 r. [dostęp 25.12.2013 r.]
  5. W Krakowie pożegnano Ewę Bąkowską ze Stowarzyszenia Rodzin Ofiar Katynia. tvp.pl, 27.04.2010 r. [dostęp 2010-04-27]
  6. Kolejni Bohaterowie wrócili do Polski. fakt.pl. [dostęp 2010-04-18]
  7. Edyta Tkacz: Kraków: UJ pożegnał swoich pracowników. gazetakrakowska.pl, 12.04.2010 r. [dostęp 13.04.2010 r.]
  8. Rozpoznałem Ewę Bąkowską po pierścionku. se.pl. [dostęp 25.12.2013 r.]
  9. Słowami Ewy Bąkowskiej, rc.fm, 11.04.2010 r. [dostęp 13.04.2010 r.]
  10. Jednoczymy się z ofiarami katastrofy. kalisz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-19)]. kalisz.pl, Urząd Miasta Kalisza, 10.04.2010 r. [dostęp 13.04.2010 r.]
  11. Daria Kubiak: PORTRETY OFIAR - Ewa Bąkowska - wnuczka bohaterskiego dziadka. kalisz.naszemiasto.pl, 11.04.2010 r. [dostęp 13.04.2010 r.]
  12. Federacja Rodzin Katyńskich: Ewa Bąkowska: pielęgnowała pamięć o generale Smorawińskim. Polska Gazeta Krakowska, 11.04.2010 r. [dostęp 13.04.2010 r.]
  13. Stowarzyszenie Rodzin Ofiar Katyńskich Polski Południowej. federacja-katyn.org.pl. [dostęp 13.04.2010 r.]
  14. Dzieło pomocy św. Ojca Pio w Krakowie - Nasza Ewa. pomoc.kapucyni.krakow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-21)]. kapucyni.krakow.pl [dostęp 24.02.2011 r.]
  15. Ewa Bąkowska radio.bialystok.pl [dostęp 24.02.2011 r.]
  16. Wnuczka generała Smorawińskiego miała odwiedzić Lublin, moje miasto Lublin.pl, 13.04.2010 r. [dostęp 13.04.2010 r.]
  17. Komunikat Nr 152/VI kad.. sejm.gov.pl, 10.04.2010 r. [dostęp 10.04.2010 r.]
  18. Aktualności - Dzień Patrona. sp4turek.republika.pl. [dostęp 14.07.2010 r.]
  19. Stanisławczyk. Ostatni krzyk 2011, s. 330.
  20. Stanisławczyk. Ostatni krzyk 2011, s. 327.
  21. Stanisławczyk. Ostatni krzyk 2011, s. 37.
  22. Stanisławczyk. Ostatni krzyk 2011, s. 39.
  23. Stanisławczyk. Ostatni krzyk 2011, s. 335.
  24. Stanisławczyk. Ostatni krzyk 2011, s. 336.
  25. M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 587.

Oceń: Ewa Bąkowska

Średnia ocena:5 Liczba ocen:19