Janina Szepiowska

Nauka i edukacja

Janina Szepiowska, znana również z rodowego nazwiska Soroczyńska, a wcześniej jako Żuławska, to postać o bogatej historii. Urodziła się 18 kwietnia lub 22 października 1910 roku w Krakowie, co czyni ją częścią ważnego okresu w polskiej historii.

W swoim życiu była nie tylko  nauczycielką, ale również osobą aktywnie zaangażowaną w rozwój społeczności, w której żyła. Zmarła w Sanoku 18 listopada 1988 roku, pozostawiając po sobie ślad w pamięci wielu uczniów i współpracowników.

Życiorys

Janina Szepiowska przyszła na świat w dniu 18 kwietnia lub 22 października 1910 roku. Kształciła się w Wyższym Studium Handlowym w Krakowie, gdzie uzyskała tytuł dyplomowanej komercjalistki. Jej kariera zawodowa rozpoczęła się w 1935 roku, kiedy to zaczęła pracować jako nauczycielka przedmiotów zawodowych. Uczyła aż do 1978 roku, przez większość czasu związana z Zespołem Szkół Ekonomicznych w Sanoku.

W trakcie swojej kariery Janina Wykładała takie przedmioty jak arytmetyka handlowa, księgowość oraz geografię gospodarczą. Była także odpowiedzialna za administrację uczniowską, sprawując pieczę nad spółdzielnią uczniowską. Zajmowała się także działalnością w Szkolnej Kasie Oszczędności oraz Pracowniczej Kasie Zapomogowo-Pożyczkowej. Dodatkowo, pełniła funkcję kierowniczą w Podstawowej Organizacji Partyjnej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

W życiu osobistym Janina nosiła nazwisko Żuławska po swoim pierwszym mężu, natomiast jej drugim mężem był Gwidon Gwizda Szepiowski (1908-1984), który również był nauczycielem w ZSE w Sanoku i zmienił swoje nazwisko na Szepiowski. Janina Szepiowska zakończyła swoje życie 18 listopada 1988 roku w szpitalu w Sanoku. Oboje małżonkowie zostali pochowani na nowym cmentarzu przy ul. Matejki w Sanoku.

Odznaczenia

Janina Szepiowska, wybitna postać w dziedzinie edukacji, została odznaczona licznymi wyróżnieniami za swoje osiągnięcia i wkład w rozwój szkolnictwa w Polsce.

  • krzyż kawalerski orderu odrodzenia polski, udekorowana 16 listopada 1978 jako pierwsza nauczycielka w ZSE w Sanoku,
  • srebrny krzyż zasługi,
  • złota odznaka ZNP,
  • srebrna odznaka SKO (1961),
  • dyplom kuratora oświaty i wychowania w Krośnie (1976).

Przypisy

  1. Biografie / Konteksty. Kazimiera Rafalska (1909 – 1998). W: Księga pamiątkowa 1928-2008 II Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sanoku wydana z okazji jubileuszu 80-lecia szkoły. Sanok: 2008, s. 147.
  2. Alicja Wolwowicz: Dzieje szkoły w zarysie (1945-1995). W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 85.
  3. Alicja Wolwowicz: Dzieje szkoły w zarysie (1945-1995). W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 82.
  4. Wojciech Sołtys: Polska Szkoła Handlowa / Polnische Öffentliche Handelsschule (1941-1944). W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 53.
  5. Wojciech Sołtys: Dwuletnia Szkoła Handlowa – Gimnazjum Kupieckie (1925-1939). W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 25.
  6. Wojciech Sołtys: Dwuletnia Szkoła Handlowa – Gimnazjum Kupieckie (1925-1939). W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 24.
  7. Spis dyrektorów szkoły. W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 310.
  8. Podziękowanie. „Nowiny”, s. 4, Nr 74 z 27.03.1984 r.
  9. Wysoko cenimy pracę nauczycieli. „Nowiny”, s. 2, Nr 275 z 20.11.1961 r.
  10. 50-lecie Szkół Ekonomicznych w Sanoku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, Nr 20 (65) z 01-15.11.1976 r.

Oceń: Janina Szepiowska

★★★★★
Średnia ocena:4.65 Liczba ocen:22