Czesław Harańczyk, ur. 13 lipca 1927 roku w Krakowie, to niezwykle istotna postać w dziedzinie nauk geologicznych. Jako polski mineralog i geochemik, odznaczał się niesamowitą pasją do geologii, która prowadziła go przez całe życie naukowe.
Prof. Harańczyk był związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie pracował w Zakładzie Mineralogii i Petrografii Instytutu Nauk Geologicznych. Jego działalność badawcza przyniosła wiele znaczących odkryć, w tym nowe minerały takie jak morozewiczyt i polkowicyt.
Harańczyk zmarł 21 grudnia 1998 roku w Krakowie, pozostawiając po sobie trwały ślad w świecie nauki oraz wspomnienia wśród studentów i współpracowników.
Życiorys
W 1955 roku Czesław Harańczyk zakończył swoje studia na Wydziale Ceramicznym Akademii Górniczo-Hutniczej. W 1960 roku uzyskał na tej samej uczelni stopień doktora, a jego rozprawa doktorska nosiła tytuł „Mineralogia i geochemia śląsko-krakowskich złóż rud cynku i ołowiu”. Promotorem jego pracy był Hubert Gruszczyk. Habilitację uzyskał w 1969 roku, a w 1993 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskując w 1994 roku tytuł profesora zwyczajnego w dziedzinie nauk o Ziemi.
Jego kariera zawodowa obejmowała pracę w Zakładzie Mineralogii i Petrografii AGH, gdzie był zatrudniony od 1952 do 1958 roku. Następnie pracował w Przedsiębiorstwie Geologicznym, a od 1971 roku był związany z Zakładem Mineralogii i Petrografii ING UJ, kolejno pełniąc funkcję pracownika i kierownika tego zakładu od 1974 roku.
Harańczyk prowadził rozległe badania terenowe w różnych częściach świata, w tym na Sumatrze w Indonezji (1961–1962), w Afryce (Uganda, Kenia, Tanzania w 1964 roku, Egipt w 1971 roku, Nigeria w 1975 roku), w Ameryce Południowej (Wenezuela w 1976 roku) oraz na Bliskim Wschodzie (Irak w 1989 roku). Ponadto, brał udział w konsultacjach naukowych w Korei Północnej, Algierii i Grecji.
W swojej karierze był autorem ponad stu publikacji naukowych. Pod jego przewodnictwem obroniono sześć prac doktorskich. Zasłynął jako członek założyciel International Association of Genesis of Ore Deposits (IAGOD) oraz był aktywnym członkiem organizacji takich jak Society of Economic Geologists, Komitet Nauk Mineralogicznych Polskiej Akademii Nauk, Polskie Towarzystwo Geologiczne oraz Polskie Towarzystwo Mineralogiczne.
Miejscem spoczynku Czesława Harańczyka jest Cmentarz Salwatorski w Krakowie, gdzie spoczywa w kwaterze SC2-2-19.
Przypisy
- Lokalizacja grobu na Liście pamięci Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Historia IAGOD. [dostęp 12.02.2012 r.]
- Prof. dr hab. Czesław Harańczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 12.02.2012 r.]
- Polonica wśród minerałów i skał
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Jan Kornaś | Aleksander Weissberg-Cybulski | Meir Bosak | Piotr Wandycz | Danuta Glondys | Zbigniew Grabowski (chemik) | Józefa Gądek-Węsierski | Stanisław Kutrzeba | Tadeusz Bernadzikiewicz | Bogusław Burnat | Janina Szepiowska | Adam Haupt | Wanda Madler | Beata Kowalska (socjolog) | Franciszek Bielak | Janusz Marcinkiewicz | Jacek Libicki | Barbara Olszewska-Dyoniziak | Ewa Bąkowska | Adam JelonekOceń: Czesław Harańczyk