Adam Lukas


Adam Lukas, urodzony 22 listopada 1891 roku w Krakowie, był kapitanem sanitarnym Wojska Polskiego. Jego życie oraz działalność mają szczególne znaczenie w kontekście historii Polski, zwłaszcza w świetle wydarzeń związanych z II wojną światową.

Jako działacz niepodległościowy, Lukas odgrywał istotną rolę w dążeniach do odzyskania suwerenności kraju. Niestety, stał się on także niewinną ofiarą zbrodni katyńskiej, którą wstrząsnęły polskie społeczeństwo. Jego tragiczna śmierć miała miejsce w okresie od 4 do 7 kwietnia 1940 roku w Katyniu, gdzie wielu polskich oficerów zostało zamordowanych.

Życiorys

Adam Lukas był człowiekiem o bogatej historii, urodzonym w rodzinie Antoniego i Marii z Janickich. Miał również brata, Romualda, który był podporucznikiem taborów rezerwy Wojska Polskiego oraz inżynierem, który poniósł śmierć w Katyniu w 1940 roku. Walczył w Legionach Polskich, biorąc udział w kampaniach karpackiej i wołyńskiej, a także w wojnie polsko-bolszewickiej.

Na mocy dekretu z dnia 8 sierpnia 1920 roku, uzyskał awans na urzędnika wojskowego w X randze. Jego służba wojskowa trwała przez cały okres wojny aż do demobilizacji, przydzielono go do Ekspozytury Sekcji Opieki MSWojsk w Krakowie. Po zakończeniu działań wojennych, Adam Lukas pozostał w strukturach wojskowych i objął stanowisko komendanta parku sanitarnego w Krakowie.

W dniu 1 marca 1924 roku, na mocy rozporządzenia Prezydenta RP, został przemianowany na oficera w stopniu porucznika korpusu sanitarnego, dział sanitarno-administracyjny, z dniem 1 grudnia 1920 roku oraz 1.6 lokatą. Jego macierzystym oddziałem stał się V batalion sanitarny. W 1929 roku przeniesiono go z 5 Okręgowego Szefostwa Sanitarnego do 5 Szpitala Okręgowego, gdzie pełnił funkcję oficera materiałowego.

W 1932 roku Adam Lukas, jako porucznik, był kierownikiem kancelarii 5 Szpitala Okręgowego. Z kolei w marcu 1939 roku pełnił rolę dowódcy plutonu gospodarczego oraz pomocnika kierownika pracowni bakteriologicznej w tym samym szpitalu. W marcu 1938 roku awansował do stopnia kapitana, a jego starszeństwo wyznaczono na dzień 19 marca, uzyskując 4 lokatę.

Podczas kampanii wrześniowej został wzięty do niewoli przez Sowiecką Armię. Na stan z kwietnia 1940 roku, był uznawany za jeńca w obozie w Kozielsku. Zgodnie z dokumentacją z 1 kwietnia 1940 roku, był przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD, a jego los zakończył się tragicznie – został zamordowany między 4 a 7 kwietnia 1940 roku przez NKWD w lesie katyńskim.

W trakcie ekshumacji przeprowadzonych przez Niemców w 1943 roku, nie udało się go zidentyfikować. Sąd Grodzki w Krakowie z dniem 28 lutego 1947 roku, ogłosił go zmarłym. Adam Lukas był żonaty z Józefą z Dietrichów, co również podkreśla jego osobisty wymiar życia.

W dniu 5 października 2007 roku, minister obrony narodowej, Aleksander Szczygło, pośmiertnie awansował go na stopień majora. Ceremonia ogłoszenia awansu miała miejsce 9 listopada 2007 roku w Warszawie, podczas wydarzenia „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

28 kwietnia 2013 roku, w Larnace, na cmentarzu, pod patronatem Ambasady Polskiej w Nikozji, zasadzono Dąb Pamięci ku czci kapitana Lukasa. W archiwum Instytutu Pamięci Narodowej znajdują się również wspomnienia siostrzenicy kapitana, które dokumentują jego życie oraz tragiczną historię rodziny.

Ordery i odznaczenia

Adam Lukas był nie tylko osobą zasłużoną, ale także wielokrotnie odznaczaną za swoje dokonania. Wśród jego wyróżnień znajdują się:

  • Krzyż Niepodległości – przyznany 15 kwietnia 1932 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
  • Krzyż Walecznych,
  • Złoty Krzyż Zasługi – odznaczenie z 1938 roku „za zasługi w służbie wojskowej”,
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • Krzyż Kampanii Wrześniowej – przyznany pośmiertnie 1 stycznia 1986 roku,
  • Krzyż Legionowy,
  • Odznaka za Rany i Kontuzje.

Przypisy

  1. Katyń ... ocalić od zapomnienia [online], nikozja.msz.gov.pl [dostęp 02.03.2019 r.]
  2. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 05.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie.
  3. RybkaR. R. RybkaR., StepanS. K. StepanS., Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006, s. 388, 893.
  4. a b Kiński i inni, Katyń, Księga Cmentarna, 2000, s. 351.
  5. a b c d УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, s. 473.
  6. JędrzejJ. Tucholski JędrzejJ., Mord w Katyniu, 1991, s. 626.
  7. JędrzejJ. Tucholski JędrzejJ., Mord w Katyniu, 1991, s. 157.
  8. „Dziennik Personalny” (R.1, nr 35), MSWojsk., 15.09.1920 r., s. 870, 876.
  9. „Dziennik Personalny” (R.5, nr 30), MSWojsk., 27.03.1924 r., s. 151.
  10. „Dziennik Personalny” (R.10, nr 15), MSWojsk., 22.08.1929 r., s. 316.
  11. „Dziennik Personalny” (R.12, nr 5), MSWojsk., 03.08.1931 r., s. 280.
  12. „Dziennik Personalny” (R.13, nr 8), MSWojsk., 04.07.1932 r., s. 332.
  13. „Dziennik Personalny” (R.19, nr 3), MSWojsk., 11.11.1938 r., s. 55.
  14. Lista starszeństwa oficerów zawodowych Korpusu Sanitarnego, Warszawa: MSWojsk, 1930, s. 52.
  15. Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk, 1924, s. 1045, 1143.
  16. Komunikat - Koło Żołnierzy Formacyj Pozapułk. b. Legjonów Polskich, Nr 3/36, 1936, s 3.
  17. Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.
  18. Zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych Nr 1/86 w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939”. „Dziennik Ustaw RP”. 2, s. 30, 10.04.1986 r., Londyn: Minister Sprawiedliwości.

Oceń: Adam Lukas

Średnia ocena:4.94 Liczba ocen:19