Adam Lukas, urodzony 22 listopada 1891 roku w Krakowie, był kapitanem sanitarnym Wojska Polskiego. Jego życie oraz działalność mają szczególne znaczenie w kontekście historii Polski, zwłaszcza w świetle wydarzeń związanych z II wojną światową.
Jako działacz niepodległościowy, Lukas odgrywał istotną rolę w dążeniach do odzyskania suwerenności kraju. Niestety, stał się on także niewinną ofiarą zbrodni katyńskiej, którą wstrząsnęły polskie społeczeństwo. Jego tragiczna śmierć miała miejsce w okresie od 4 do 7 kwietnia 1940 roku w Katyniu, gdzie wielu polskich oficerów zostało zamordowanych.
Życiorys
Adam Lukas był człowiekiem o bogatej historii, urodzonym w rodzinie Antoniego i Marii z Janickich. Miał również brata, Romualda, który był podporucznikiem taborów rezerwy Wojska Polskiego oraz inżynierem, który poniósł śmierć w Katyniu w 1940 roku. Walczył w Legionach Polskich, biorąc udział w kampaniach karpackiej i wołyńskiej, a także w wojnie polsko-bolszewickiej.
Na mocy dekretu z dnia 8 sierpnia 1920 roku, uzyskał awans na urzędnika wojskowego w X randze. Jego służba wojskowa trwała przez cały okres wojny aż do demobilizacji, przydzielono go do Ekspozytury Sekcji Opieki MSWojsk w Krakowie. Po zakończeniu działań wojennych, Adam Lukas pozostał w strukturach wojskowych i objął stanowisko komendanta parku sanitarnego w Krakowie.
W dniu 1 marca 1924 roku, na mocy rozporządzenia Prezydenta RP, został przemianowany na oficera w stopniu porucznika korpusu sanitarnego, dział sanitarno-administracyjny, z dniem 1 grudnia 1920 roku oraz 1.6 lokatą. Jego macierzystym oddziałem stał się V batalion sanitarny. W 1929 roku przeniesiono go z 5 Okręgowego Szefostwa Sanitarnego do 5 Szpitala Okręgowego, gdzie pełnił funkcję oficera materiałowego.
W 1932 roku Adam Lukas, jako porucznik, był kierownikiem kancelarii 5 Szpitala Okręgowego. Z kolei w marcu 1939 roku pełnił rolę dowódcy plutonu gospodarczego oraz pomocnika kierownika pracowni bakteriologicznej w tym samym szpitalu. W marcu 1938 roku awansował do stopnia kapitana, a jego starszeństwo wyznaczono na dzień 19 marca, uzyskując 4 lokatę.
Podczas kampanii wrześniowej został wzięty do niewoli przez Sowiecką Armię. Na stan z kwietnia 1940 roku, był uznawany za jeńca w obozie w Kozielsku. Zgodnie z dokumentacją z 1 kwietnia 1940 roku, był przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD, a jego los zakończył się tragicznie – został zamordowany między 4 a 7 kwietnia 1940 roku przez NKWD w lesie katyńskim.
W trakcie ekshumacji przeprowadzonych przez Niemców w 1943 roku, nie udało się go zidentyfikować. Sąd Grodzki w Krakowie z dniem 28 lutego 1947 roku, ogłosił go zmarłym. Adam Lukas był żonaty z Józefą z Dietrichów, co również podkreśla jego osobisty wymiar życia.
W dniu 5 października 2007 roku, minister obrony narodowej, Aleksander Szczygło, pośmiertnie awansował go na stopień majora. Ceremonia ogłoszenia awansu miała miejsce 9 listopada 2007 roku w Warszawie, podczas wydarzenia „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
28 kwietnia 2013 roku, w Larnace, na cmentarzu, pod patronatem Ambasady Polskiej w Nikozji, zasadzono Dąb Pamięci ku czci kapitana Lukasa. W archiwum Instytutu Pamięci Narodowej znajdują się również wspomnienia siostrzenicy kapitana, które dokumentują jego życie oraz tragiczną historię rodziny.
Ordery i odznaczenia
Adam Lukas był nie tylko osobą zasłużoną, ale także wielokrotnie odznaczaną za swoje dokonania. Wśród jego wyróżnień znajdują się:
- Krzyż Niepodległości – przyznany 15 kwietnia 1932 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
- Krzyż Walecznych,
- Złoty Krzyż Zasługi – odznaczenie z 1938 roku „za zasługi w służbie wojskowej”,
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
- Krzyż Kampanii Wrześniowej – przyznany pośmiertnie 1 stycznia 1986 roku,
- Krzyż Legionowy,
- Odznaka za Rany i Kontuzje.
Przypisy
- Katyń ... ocalić od zapomnienia [online], nikozja.msz.gov.pl [dostęp 02.03.2019 r.]
- Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 05.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie.
- RybkaR. R. RybkaR., StepanS. K. StepanS., Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006, s. 388, 893.
- a b Kiński i inni, Katyń, Księga Cmentarna, 2000, s. 351.
- a b c d УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, s. 473.
- JędrzejJ. Tucholski JędrzejJ., Mord w Katyniu, 1991, s. 626.
- JędrzejJ. Tucholski JędrzejJ., Mord w Katyniu, 1991, s. 157.
- „Dziennik Personalny” (R.1, nr 35), MSWojsk., 15.09.1920 r., s. 870, 876.
- „Dziennik Personalny” (R.5, nr 30), MSWojsk., 27.03.1924 r., s. 151.
- „Dziennik Personalny” (R.10, nr 15), MSWojsk., 22.08.1929 r., s. 316.
- „Dziennik Personalny” (R.12, nr 5), MSWojsk., 03.08.1931 r., s. 280.
- „Dziennik Personalny” (R.13, nr 8), MSWojsk., 04.07.1932 r., s. 332.
- „Dziennik Personalny” (R.19, nr 3), MSWojsk., 11.11.1938 r., s. 55.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych Korpusu Sanitarnego, Warszawa: MSWojsk, 1930, s. 52.
- Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk, 1924, s. 1045, 1143.
- Komunikat - Koło Żołnierzy Formacyj Pozapułk. b. Legjonów Polskich, Nr 3/36, 1936, s 3.
- Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.
- Zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych Nr 1/86 w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939”. „Dziennik Ustaw RP”. 2, s. 30, 10.04.1986 r., Londyn: Minister Sprawiedliwości.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Stanisław Szarski | Bolesław Zajączkowski | Władysław Mitkowski | Roman Zaleski | Stanisław Plappert | Józef Chudzicki | Tadeusz Sędzielowski | Stefan Wyspiański | Tadeusz Müller | Władysław Wodniecki | Bolesław Własnowolski | Adam Kogut | Jan Swoboda | Jan Schneider (powstaniec) | Bronisław Wojtarowicz | Jan Paczka | Roman Wart | Zbigniew Węglarz | Stanisław Słomczyński | Józef SemikOceń: Adam Lukas