Bronisław Wojtarowicz, urodzony 3 lutego 1895 roku w Krakowie, był nie tylko znaną postacią w polskim wojsku, ale także pułkownikiem inżynierem, który przyczynił się do rozwoju Wojska Polskiego. Jego życie zakończyło się 9 września 1987 roku w Reading.
Odgrywając kluczową rolę w podnoszeniu standardów technicznych i militarno-inżynieryjnych, Wojtarowicz stał się symbolem profesjonalizmu w tej dziedzinie.
Życiorys
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Bronisław Wojtarowicz został wcielony do Wojska Polskiego. Uczestniczył w heroicznych zmaganiach podczas wojny polsko-bolszewickiej, co pozwoliło mu zdobyć cenne doświadczenie wojskowe. Został awansowany do stopnia kapitana w korpusie oficerów zawodowych aeronautycznych lotnictwa wojskowego, przyznano mu starszeństwo z dniem 1 czerwca 1919.
W latach 1923 i 1924 pełnił funkcję oficera w 1 pułku lotniczym stacjonującym w garnizonie Kraków. Następnie, od października 1924 do sierpnia 1925, pełnił obowiązki dowódcy 16 eskadry wywiadowczej. W tym czasie ukończył studia wyższe, co zaowocowało uzyskaniem tytułu inżyniera. W 1928 roku awansował na stopień majora, uzyskując starszeństwo z dniem 1 stycznia.
Na przełomie lat 20. i 30. XX wieku działał jako oficer 3 pułku lotniczego w Poznaniu. Jego umiejętności pilotowania i zaangażowanie w rozwój lotnictwa polskiego ujawniły się także w czasie zawodów lotniczych. Jako porucznik-obserwator, współpracując z kapitanem pilotem Stefanem Pawlikowskim, zwyciężył w I Krajowym Locie Okrężnym odbywającym się w dniach 16–17 września 1922 roku na maszynie Breguet 14.
W tym samym roku zrealizował też pierwszy udokumentowany przelot nad Tatrami, w tym historycznym locie brał udział również z Tadeuszem Praussem, co potwierdziło jego umiejętności jako pilota.
Po ogłoszeniu mobilizacji w sierpniu 1939 roku, Wojtarowicz został mianowany na stanowisko dowódcy nowo utworzonej Bazy Lotniczej nr 4 w Toruniu. Po dramatycznej kampanii wrześniowej udało mu się wyjechać do Wielkiej Brytanii, gdzie otrzymał numer służbowy RAF P-1021, pełniąc funkcję oficera technicznego w siłach lotniczych. Po zakończeniu II wojny światowej pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, gdzie zmarł 9 września 1987 roku w Reading. Jego życie zakończyło się na cmentarzu w Caversham, gdzie spoczął wśród innych bohaterów.
Ordery i odznaczenia
Bronisław Wojtarowicz został odznaczony wieloma medalami i wyróżnieniami za swoje zasługi w dziedzinie lotnictwa oraz działalności na rzecz kraju. Poniżej przedstawiamy najważniejsze z nich:
- medal Lotniczy, otrzymany czterokrotnie,
- Złoty Krzyż Zasługi, nadany 19 marca 1935 roku,
- tytuł Oficera Orderu Korony Rumunii, przyznany przed 1924 rokiem,
- rumuńska Odznaka Pilota, zdobyta w 1929 roku.
Przypisy
- Prauss 2019 ↓, s. 91.
- Wojtarowicz Bronisław. listakrzystka.pl. [dostęp 16.04.2020 r.]
- Krzystek 2012 ↓, s. 618.
- Pawlak 1989 ↓, s. 268.
- Pawlak 1989 ↓, s. 114.
- Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 548.
- Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 532.
- Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 740.
- Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 229.
- Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 863.
- Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 848.
- Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 944.
- Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 930.
- M.P. z 1935 r. nr 65, poz. 85 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. Nadanie Krzyża Zasługi. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 4, s. 19, 19.03.1935 r.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 19 z 12.12.1929 r., s. 368.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Jan Schneider (powstaniec) | Jan Swoboda | Adam Kogut | Bolesław Własnowolski | Adam Lukas | Stanisław Szarski | Bolesław Zajączkowski | Władysław Mitkowski | Roman Zaleski | Stanisław Plappert | Jan Paczka | Roman Wart | Zbigniew Węglarz | Stanisław Słomczyński | Józef Semik | Włodzimierz Klocek | Jan Poznański (cichociemny) | Zbigniew Dybała | Walerian Wodziszewski | Piotr AlencynowiczOceń: Bronisław Wojtarowicz