Roman Wart


Roman Józef Wart, urodzony 4 grudnia 1893 roku w Krakowie, to postać, której życie i kariera wojskowa zasługują na szczególne uznanie. Pełnił on służbę w Wojsko Polskim jako podpułkownik piechoty, a jego odwaga na polu bitwy została uhonorowana przyznaniem Orderu Virtuti Militari.

Jego dokonania wojskowe oraz wpływ na historię Polski są świadectwem nie tylko jego osobistych osiągnięć, ale również determinacji i poświęcenia, jakie towarzyszyły narodowi w trudnych czasach.

Życiorys

Roman Wart przyszedł na świat 4 grudnia 1893 roku w Krakowie, będąc dzieckiem Jakuba oraz Elżbiety z domu Łacko. Jego życie naznaczone było patriotycznymi zrywami już od najmłodszych lat.

6 sierpnia 1914 roku zaciągnął się do Legionów Polskich. W szeregach 1 Pułku Piechoty brał udział w działaniach wojennych aż do października 1916 roku, gdzie pełnił funkcję sekcyjnego. W kwietniu 1917 roku został notowany w 10. kompanii III batalionu 1 pp, a jego bojowe zasługi zwróciły uwagę, co doprowadziło do przedstawienia go do odznaczenia austriackim Krzyżem Wojskowym Karola.

Po wydaniu odezwy przez Tymczasową Radę Stanu 18 maja 1917 roku, Wart wystąpił 20 czerwca z prośbą do cesarza Karola I o zwolnienie z obywatelstwa austriackiego oraz o przyznanie mu obywatelstwa Królestwa Polskiego. Po tzw. kryzysie przysięgowym swoją służbę kontynuował w 6 Pułku Piechoty.

Na początku 1919 roku, 7 maja, jako podoficer Legionów, został mianowany podporucznikiem piechoty z datą 1 maja tego samego roku. W tym okresie zajmował stanowisko w Szpitalu Koni Nr 1, następnie przeniesiono go do 32 Pułku Piechoty. 31 marca 1924 roku Wart uzyskał awans na kapitana, z datą starszeństwa na 1 lipca 1923 roku oraz 77. lokatą w korpusie oficerów piechoty.

W roku 1928 służył w Baonie Podchorążych Rezerwy Piechoty stacjonującym w Ostrowi Łomżyńskiej. 2 grudnia 1930 roku otrzymał awans na majora (ze starszeństwem od 1 stycznia 1931 roku, z 87. lokatą w korpusie oficerów piechoty). Tego samego dnia został przetransferowany z Baonu Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 7A w Jarocinie do Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie.

W październiku 1930 roku przeniesiono go do 6 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie, gdzie obejmował stanowisko kwatermistrza. Kiedy nastał kwiecień 1934 roku, jego droga zawodowa poprowadziła go do 12 Pułku Piechoty w Wadowicach, gdzie stał na czele batalionu. W grudniu 1934 roku ogłoszono decyzję o jego przesunięciu na dowódcę III batalionu detaszowanego w Krakowie.

W marcu 1938 roku otrzymał awans na podpułkownika z datą starszeństwa od 19 marca i 55. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Do września 1939 roku, kiedy walczył w kampanii wrześniowej na czele III batalionu, jego kariera wojskowa nabrała tempa. Niestety, wkrótce po tym dostał się do niewoli niemieckiej, gdzie trafił do Oflagu VII A Murnau.

Ordery i odznaczenia

Roman Wart był odznaczonym żołnierzem, który swoją służbą zyskał uznanie w wielu obszarach. Poniżej przedstawiamy szczegółową listę odznaczeń, które otrzymał w trakcie swojej kariery:

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3392,
  • Krzyż Niepodległości (24 października 1931),
  • Krzyż Walecznych (trzykrotnie),
  • Złoty Krzyż Zasługi (25 maja 1939),
  • Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928).

Przypisy

  1. Rybka i Stepan 2006, s. 562.
  2. Rybka i Stepan 2003, s. 419.
  3. Kolekcja VM, s. 4.
  4. Kolekcja VM, s. 1.
  5. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 15 z 11.11.1928 r., s. 415.
  6. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  7. M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  8. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 14 z 22.12.1934 r., s. 258.
  9. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 11 z 07.06.1934 r., s. 158.
  10. Rocznik Oficerski 1932, s. 39.
  11. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 7 z 23.10.1931 r., s. 329.
  12. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 1 z 28.01.1931 r., s. 10.
  13. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 16 z 03.12.1930 r., s. 329.
  14. Rocznik Oficerski 1928, s. 133.
  15. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 32 z 02.04.1924 r., s. 173.
  16. Rocznik Oficerski 1924, s. 203.
  17. Rocznik Oficerski 1923, s. 218.
  18. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 56 z 22.05.1919 r., poz. 1759.
  19. Harasymow 1928, s. 31.
  20. Straty.

Oceń: Roman Wart

Średnia ocena:4.89 Liczba ocen:10