Aleksander Kotsis


Aleksander Kotsis, wybitny polski malarz, urodził się 30 maja 1836 roku na Ludwinowie, który obecnie jest częścią miasta Kraków. Jego życie zakończyło się tragicznie 7 sierpnia 1877 roku w Podgórzu, dziś będącym jednym z krakowskich dzielnic.

Kotsis pozostawił po sobie znaczący ślad w historii sztuki polskiej, a jego prace są cenione zarówno za technikę, jak i za to, jak uchwycił ducha swojego czasu.

Życiorys

Aleksander Kotsis, artysta o chłopskim pochodzeniu, przyszedł na świat w rodzinie, której korzenie sięgają Spiszu. Jego ojciec, po przybyciu do okolic Krakowa, osiedlił się w Ludwinowie, gdzie prowadził własne gospodarstwo rolne. W 1846 roku rodzina Kotsisów przeprowadziła się do **Podgórza**, gdzie ojciec Aleksandra postawił na karierę handlową. W latach 1843-1849 młody Kotsis kształcił się w lokalnej Szkole Sztuk Pięknych.

Od 1850 roku rozpoczął studia pod czujnym okiem takich wykładowców jak Stattler, Łuszczkiewicz oraz Aleksander Płonczyński. W czasie nauki nawiązał bliską przyjaźń z osobami, które miały istotny wpływ na rozwój sztuki w Polsce, w tym z Janem Matejką, Andrzejem Grabowskim oraz Arturem Grottgerem.

Jego debiut artystyczny miał miejsce w 1857 roku, kiedy to po raz pierwszy zaprezentował swoje prace w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. W 1860 roku, dzięki stypendium, udał się do Wiednia, gdzie kontynuował naukę w Akademii pod okiem Ferdinanda Georga Waldmüllera.

Po powrocie do Krakowa w 1862 roku, związany był z grupą patriotycznej młodzieży, której spotkania odbywały się w pracowni rzeźbiarskiej Parysa Filippiego zlokalizowanej w klasztorze franciszkanów. Mieszkając przy ul. Kalwaryjskiej 18 w Podgórzu, odbył podróże nie tylko do Francji i Niemiec, ale również eksplorował piękno Podhala oraz Tatr.

W roku 1866, poruszając się ścieżką sztuki, ponownie otrzymał stypendium, które pozwoliło mu na wyjazd do Warszawy, a w 1867 roku do Paryża oraz Brukseli. W latach 1871-1875 spędził czas w Monachium, gdzie stał się członkiem Kunstvereinu.

Po powrocie do Podgórza w 1875 roku, Aleksander borykał się z pogarszającym się stanem zdrowia psychicznym, co doprowadziło do znacznego pogorszenia jego aktywności artystycznej. Zmarł w 1877 roku, a jego miejsce spoczynku na starym cmentarzu Podgórskim pozostaje nieznane.

Twórczość

Aleksander Kotsis to artysta, który zasłynął z malowania różnorodnych tematów. Jego twórczość obejmuje zarówno pejzaże, jak i portrety, a także sceny rodzajowe, które ukazują życie wsi regionu Krakowa oraz Podhala. Jego malarstwo jest znane z tego, że łączy elementy romantyzmu i realizmu, a większość jego prac charakteryzuje się niewielkim formatem.

Obrazy Kotsisa można podziwiać w licznych instytucjach artystycznych. Wśród nich znajdują się:

Oto niektóre z najważniejszych prac Aleksandra Kotsisa:

  • Wnętrze izby,
  • Portret Jana Zawiejskiego,
  • Głowy dwóch dziewcząt,
  • Portret Habera,
  • Autoportret,
  • Portret nieznanej kobiety,
  • Chłopiec strzelający z klucza,
  • Rodzina góralska,
  • Portret malarki Józefiny Geppert,
  • Kłótnia Cyganów,
  • Góral w chacie,
  • Sierota,
  • Góral przed Szałasem,
  • Cyganie,
  • Krajobraz tatrzański, Giewont,
  • Zachód słońca – kosiarz, 1864,
  • Alegoria roku 1861, 1864,
  • Wywiezienie księdza Brzóski z Łukowa, 1864,
  • Śmierć na zesłaniu, 1864,
  • Mechanik, 1865,
  • Młyn w Prądniku, 1865–1870,
  • Łacha piasku,
  • Matula pomarli, 1868,
  • Pogorzelcy w Wiśniczu, 1868,
  • Ostatnia chudoba, 1870,
  • Góral, 1870,
  • Dzieci z osiołkiem, ok. 1870,
  • W szynku, ok. 1870,
  • Rudowłosa, ok. 1870,
  • Giewont I, ok. 1870,
  • Portret mnicha, 1870,
  • Neapolitanka (Włoszka), ok. 1870,
  • Dzieci przed chatą, 1872,
  • Lato, 1872,
  • Wycieczka w Tatry, 1873,
  • Dziewczynka z lalką, 1873,
  • Dzieci w lesie, 1873.

Jego prace można znaleźć w różnych galeriach i muzeach, co czyni go postacią ważną w polskiej historii sztuki.


Oceń: Aleksander Kotsis

Średnia ocena:4.99 Liczba ocen:21