Ksawery Mikucki

---

Życiorys

Kiedy mówimy o Ksawerym Mikuckim, ważne jest, aby wiedzieć, że w latach 1889–1891 zdobywał wiedzę z zakresu farmacji na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po ukończeniu studiów 21 lipca 1891 roku, otrzymał tytuł magistra farmacji. Już dwa lata później, w 1893 roku, nabył aptekę w Dobczycach od Józefa Sasa-Bilińskiego. Funkcję właściciela oraz kierownika apteki pełnił do 1896 roku. W tym roku kupił aptekę „Pod Koroną”, zlokalizowaną przy Rynku Głównym 22 w Krakowie, z którą był związany aż do swojej śmierci.

W 1897 roku Mikucki był gospodarzem sekcji farmaceutycznej podczas IX Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich, który odbył się w Krakowie. Pięć lat później, w 1902 roku, uczestniczył jako zastępca seniora Gremium Aptekarzy Galicji Zachodniej w rozmowach z pracownikami aptek, którzy strajkowali. Jego podpis widniał na dokumentach kończących ten strajk, reprezentując właścicieli aptek. W 1907 roku Ksawery Mikucki otrzymał tytuł rzeczywistego obywatelskiego sędziego przemysłowego oraz nadanie tytułu radcy dworu cesarskiego.

Od 1910 roku Mikucki był członkiem Najwyższej Rady Zdrowia w Wiedniu. Brał aktywny udział w organizacji XI Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich w Krakowie w 1911 roku. W tym samym roku został delegatem Gremium Aptekarzy Galicji Zachodniej na Walne Zgromadzenie Austriackiego Towarzystwa Farmaceutycznego. W okresie międzywojennym pełnił szereg istotnych ról, w tym funkcję prezesa krakowskiego Oddziału Polskiego Powszechnego Towarzystwa Farmaceutycznego oraz prezesa Gremium Aptekarzy Małopolski Zachodniej. Był również członkiem Rady Nadzorczej Polskiej Spółki Akcyjnej Pharma oraz radnym miasta Krakowa.

Ksawery Mikucki zmarł 6 lipca 1926 roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Jego życie osobiste związało się z Julią z Komarnickich, z którą miał trzech synów:

• Włodzimierza (1893–1975), był majorem artylerii Wojska Polskiego, pionierem Gorzowa Wielkopolskiego, a w latach 1945-1946 pełnił funkcję sekretarza Miejskiej Rady Narodowej,
• Stefana Antoniego Franciszka Ksawerego (ur. 1 lipca 1895 w Dobczycach), kapitana artylerii rezerwy Wojska Polskiego oraz inżyniera,
• Mieczysława (ur. 1 października 1897 w Krakowie), sierżanta Wojska Polskiego, odznaczonego Medalem Niepodległości 9 października 1933 roku.

Podczas I wojny światowej Mieczysław służył w 10. kompanii 6 Pułku Piechoty Legionów Polskich, natomiast jego starsi bracia bronili cesarskiej i królewskiej Armii. Obaj, jako podporucznicy rezerwy Pułku Artylerii Polowej Nr 104, zostali odznaczeni Brązowym Medalem Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej oraz Krzyżem Wojskowym Karola. Dodatkowo Stefan wyróżniony został Srebrnym Medalem Waleczności 2 klasy.

---

Oceń: Ksawery Mikucki

---