Ludwik Zagórny-Marynowski

Inżynieria i technologie

Ludwik Zagórny-Marynowski, urodzony w 1875 roku w Borku Fałęckim, będącym obecnie częścią Krakowa, był prominentną postacią w polskiej inżynierii.

Jako minister kolei żelaznych, odegrał istotną rolę w rozwoju infrastruktury kolejowej w Polsce. Zmarł 15 września 1944 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie istotne dziedzictwo w obszarze transportu.

Życiorys

Ludwik Zagórny-Marynowski to postać, której życie było silnie związane z kolejnictwem. Po ukończeniu Politechniki w Wiedniu (Technische Hochschule), rozpoczął swoją karierę zawodową w tej dziedzinie. W 1920 roku objął stanowisko dyrektora DOKP w Stanisławowie, co znacząco wpłynęło na rozwój transportu kolejowego w regionie.

Pełnił także wysokie funkcje ministerialne. W okresie od 10 marca do 14 grudnia 1922 roku sprawował urząd ministra kolei żelaznych w trzech rządach: Antoniego Ponikowskiego, Artura Śliwińskiego oraz Juliana Nowaka. Ponadto, od 16 grudnia 1922 do 26 maja 1923 roku, był członkiem rządu Władysława Sikorskiego, zajmując się dalszym rozwojem tej ważnej branży.

Później Ludwik Zagórny-Marynowski przeszedł na emeryturę, ale jego wkład w rozwój kolejnictwa pozostał nieoceniony. Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie. 15 września 1944 roku w Warszawie, podczas ewakuacji ludności cywilnej w trakcie powstania warszawskiego, zmarł. Co gorsza, jego ciała nigdy nie odnaleziono, co dodaje tajemniczości jego losowi.

W hołdzie zmarłemu, umieszczono symboliczną płytę na grobowcu rodzinnym, który znajduje się na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w kwaterze VIII, rząd zachodni.

Przypisy

  1. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 24.03.2023 r.] .
  2. Dziennik Urzędowy Ministerstwa Kolei Żelaznych 1920, nr 10

Oceń: Ludwik Zagórny-Marynowski

★★★★★
Średnia ocena:4.84 Liczba ocen:17