Feliks Radwański młodszy, znany również jako wybitny przedstawiciel polskiej architektury i malarstwa, przyszedł na świat 5 stycznia 1789 roku w Krakowie. Jego twórczość artystyczna oraz zaangażowanie w edukację artystyczną pozostawiły trwały ślad w historii polskiego designu. Radwański zmarł 15 października 1861 roku w tym samym mieście.
W ciągu swojego życia pełnił ważne role jako profesor zarówno na Uniwersytecie Jagiellońskim, jak i w Instytucie Technicznym, krzewiąc wiedzę i umiejętności wśród młodych adeptów sztuki. Jego wkład w rozwój polskiej architektury jest nie do przecenienia.
Życiorys
Feliks Radwański, syn Feliksa i Elżbiety z Poszmanów, rozpoczął swoją edukację na krakowskiej uczelni, zdobywając dyplom na Wydziale Filozoficznym. W roku 1809, z zapałem przystąpił do służby w korpusie artylerii Księstwa Warszawskiego, gdzie został skierowany do wojskowej Szkoły Aplikacyjnej Artylerii i Inżynierów. To właśnie tam pozyskał niezbędne wykształcenie, które pozwoliło mu na udział w kampaniach wojennych pod wodzą Napoleona. Dotarł do Saksonii, był świadkiem oblężenia Drezna i niestety trafił do austriackiej niewoli, gdzie pozostał internowany na Węgrzech. Wrócił do Krakowa w 1814 roku.
Po powrocie do rodzinnego miasta, jego kariera nabrała tempa. Pracował jako geometra, zajmując się demarkacją granic Wolnego Miasta Krakowa oraz wykonując pomiary dla Komisji Włościańskiej. Współpraca z ojcem, Feliksem, zaowocowała projektem plant krakowskich oraz budową Kopca Kościuszki. W latach 1817–1826 piastował stanowisko budowniczego okręgowego, co oznaczało, że był naczelnym architektem Rzeczypospolitej Krakowskiej. Z czasem rozwinął się również w kierunku dydaktyki, prowadząc w latach 1826–1833 katedrę architektury i hydrauliki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Kolejne lata, od 1835 do 1857, spędził jako wykładowca budownictwa lądowego i wodnego w Instytucie Technicznym, łącznie przepracowując 28 lat w roli nauczyciela akademickiego.
Choć nie zrealizował wielu znaczących budowli, jego projekty wykazywały ogromny potencjał. Przykładem mogą być koncepcje budowy „domu rządowego” na miejscu zburzonego ratusza, projekt teatru na placu Szczepańskim, plan zagospodarowania otoczenia plantami Kazimierza oraz wizja stworzenia alei wyjazdowej do Krakowa od ulicy Starowiślnej.
W swoim czasie pełnił funkcję budowniczego okręgowego, który odpowiadał za wiele projektów, w tym budowę szkółki w Czernichowie oraz remont plebanii w Rybnej i Czulicach. Dodatkowo, dla Jaworzna zrealizował plan przebudowy kościoła parafialnego oraz zorganizował rynek według reportu swego ojca. Feliks Radwański był także malarzem, kształcącym się w tej dziedzinie prywatnie. Niestety, większość jego prac spłonęła w czasie pożaru Krakowa w 1850 roku, kiedy to zniszczeniu uległo również jego mieszkanie. W małżeństwie z Ludwiną z Bażanów miał siedmioro dzieci.
Był aktywnym członkiem Komitetu Odbudowy Wawelu oraz Komisji Balneologicznej. Zmarł 15 października 1861 roku i spoczął na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (pas 1, płd.-zach.).
Przypisy
- Jan WiktorJ.W. Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 230.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Kazimierz Sołtykowski | Zbysław Ciołkosz | Emil Taszner | Karol Kremer | Teresa Chmura-Pełech | Józef Kaban | Henryk Lamensdorf | Salomon Jonkler | Józef Fiszer | Tadeusz Kostia | Maria Jaworska-Michałowska | Ludwik Zagórny-Marynowski | Juliusz Żórawski (architekt) | Leon Burnat | Jan Sztobryn | Samuel Baum | Jozue Oberleder | Tadeusz Andrzej Broniewski | Jan Zawiejski | Jacek Tomasz StupnickiOceń: Feliks Radwański (1789–1861)