Ludwik Alfred zu Windisch-Grätz

---

Życiorys

Ludwik Windisch-Graetz przyszedł na świat 10 października 1882 roku w Krakowie. Był potomkiem Ludwika Józefa, który pełnił rolę generała kawalerii i generalnego inspektora armii austriackiej, oraz Walerii z Dezsewffych. Jego wczesne lata były spędzone w rodzinnym domu, gdzie kształcił się pod czujnym okiem prywatnych nauczycieli. Siostra Ludwika, Matylda, opisała go jako nerwowego chłopca, z różnymi zawirowaniami natury osobowościowej, jednak o ponadprzeciętnych zdolnościach oraz niezwykłej wczesnej dojrzałości, charakteryzującym się temperamentem węgierskim.

Po zakończeniu Technicznej Akademii Wojskowej w Wiedniu 1 września 1902 roku, zyskał stopień podporucznika oraz został przydzielony do 1. Pułku Artylerii Korpuśnej w Krakowie. Dodatkowo, studiował prawo, a swoje umiejętności potwierdził zdaniem egzaminów z zakresu prawa rzymskiego i państwowego.

W 1905 roku brał udział jako austriacki attaché wojskowy w wojnie rosyjsko-japońskiej, pełniąc rolę obserwatora przy armii rosyjskiej. Nie omieszkał także uczestniczyć w działaniach wojennych w 1914 roku, gdzie zasłynął heroizmem podczas walki w Karpatach na froncie bałkańskim jako dowódca Tiger Batalionu.

W wyniku burzliwych wydarzeń 1918 roku, zasiadł w węgierskim rządzie, obejmując stanowisko ministra aprowizacji. W 1921 roku zaangażował się w nieudaną próbę przywrócenia księcia Karola Habsburga na tron Węgier. Według Matyldy, Ludwik był oficerem o wielkich zdolnościach i osobistej odwadze w trakcie działań wojennych, jednak jego wytrwałość w czasach pokoju pozostawiała wiele do życzenia.

Postawiony przed wymiarem sprawiedliwości w 1926 roku, stał się głównym oskarżonym w kontrowersyjnej sprawie dotyczącej fałszowania francuskich banknotów i został skazany na cztery lata więzienia oraz grzywnę w wysokości 10 milionów koron.

---

Oceń: Ludwik Alfred zu Windisch-Grätz

---