Józef Mikołaj Radziwiłł

Szlachta i monarchia

Józef Mikołaj Radziwiłł, człowiek o bogatej karierze politycznej i wojskowej, to postać wpisana w historię Polski i Litwy. Urodził się w 1736 roku w Krakowie, a zmarł w 1813 roku, pozostawiając po sobie znaczące ślady w różnych obszarach zarządzania i dowodzenia.

W ciągu swojego życia Radziwiłł pełnił wiele istotnych ról. Był m.in. wojewodą trockim od 1788 roku, co podkreśla jego wpływ na politykę regionu. Ponadto, sprawował urząd kasztelana trockiego od 1784 roku, a również wojewody mińskiego od 1773 roku, co świadczy o jego wysokiej pozycji w hierarchii państwowej.

Nie można zapomnieć o jego roli jako pisarza wielkiego litewskiego od 1764 roku, a także o jego zaangażowaniu w wydarzenia takie jak konfederacja radomska w 1767 roku, gdzie był marszałkiem powiatu mozyrskiego. Dodatkowo, Radziwiłł odgrywał rolę pułkownika powiatu kowieńskiego w tym samym roku.

Życiorys

Józef Mikołaj Radziwiłł był synem księcia Marcina Mikołaja Radziwiłła, a jednocześnie bratem księcia Michała Hieronima Radziwiłła oraz Aleksandry Bełchackiej. Od najmłodszych lat zmagał się z fizycznymi trudnościami, a do momentu osiągnięcia dwunastego roku życia pozostawał pod opieką swojego chorego umysłowo ojca. Po ubezwłasnowolnieniu Marcina Mikołaja, nad Józefem czuwał ich krewny Hieronim Florian Radziwiłł.

Radziwiłł uczęszczał do szkół w Warszawie, gdzie zdobywał potrzebną wiedzę i umiejętności. Po zakończeniu nauki otrzymał tytuł wojewody trockiego, co stanowiło istotny zaszczyt w jego życiach publicznych. W 1764 roku aktywnie uczestniczył w konfederacji Czartoryskich oraz był posłem na sejm konwokacyjny z województwa nowogródzkiego, co dodatkowo podkreślało jego zaangażowanie w sprawy państwowe. W tym samym roku pełnił funkcję elektora Stanisława Augusta Poniatowskiego z powiatu kowieńskiego.

W ciągu swojego życia, w 1778 roku, Józef Mikołaj Radziwiłł stał się członkiem Departamentu Skarbowego Rady Nieustającej oraz został członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego, co świadczyło o jego rosnącej randze i znaczeniu na scenie politycznej Rzeczypospolitej.

Był właścicielem licznych dóbr, w tym znakomitych posiadłości, takich jak Nieborów oraz ordynacje klecka i przygodzicka. W trakcie jego administracji przeprowadzono istotne reformy w zarządzaniu tymi majątkami, co miało duże znaczenie dla ich przyszłości.

Za swoje zasługi, w 1777 roku został odznaczony kawalerem Orderu Orła Białego, a wcześniej, bo w 1763 roku otrzymał odznaczenie Orderu Świętego Huberta. Po rozbiorach Polski postanowił zrzekać się części swoich dóbr, przekazując je swoim krewnym, co było oznaką jego wycofania się z życia publicznego. Odizolował się w rezydencji w Radziwillimontach, a jego prochy zostały pochowane w Nieświeżu.

Przypisy

  1. Stanisław Łoza, Order domowy rycerski p.w. świętego Huberta, w: Broń i Barwa, 1935, r. II, nr 3, s. 62.
  2. George Tadeusz Łukowski. The Szlachta and the Confederacy of Radom, 1764–1767/68: A Study of the Polish Nobility., w: Antemurale t. XXI, Rzym 1977, s. 264.
  3. Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 57.
  4. Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 309.
  5. Kolęda warszawska na rok 1778, Warszawa 1778, [b.n.s]
  6. Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 92.

Oceń: Józef Mikołaj Radziwiłł

★★★★★
Średnia ocena:4.45 Liczba ocen:23