Oskar Stuhr


Oskar Tadeusz Stuhr, który przyszedł na świat 8 października 1881 roku w Krakowie, był uznawanym członkiem krakowskiej społeczności aż do swojej śmierci 3 października 1962 roku. Jego wszechstronność obejmowała wiele dziedzin, w tym prawo, politykę i działalność społeczną.

Oskar był nie tylko adwokatem, ale również doktorem nauk prawnych, co świadczy o jego głębokiej kompetencji w tej dziedzinie. Angażował się w działania społeczne oraz polityczne, a jego wkład w życie miasta Krakowa był znaczący.

W okresie swojej działalności pełnił funkcję radnego miasta Krakowa oraz był członkiem Stronnictwa Narodowego. Oskar Stuhr był także prezesem klubu sportowego Korona Kraków, co pokazuje jego pasję do sportu, a także wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Krakowie, co podkreśla jego zaangażowanie w rozwój kultury fizycznej w Polsce.

Życiorys

W 1901 roku Oskar Stuhr ukończył egzamin dojrzałości w III Gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego w Krakowie. Po tym wydarzeniu rozpoczął swoje studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie zdobył wiedzę, która miała znacząco wpłynąć na jego przyszłość zawodową. W 1911 roku zaangażował się jako wspierający członek Towarzystwa Szkoły Ludowej z siedzibą w Krakowie.

Oskar Stuhr, będąc kapitanem rezerwy Wojska Polskiego, w latach 1914–1915 pełnił funkcję podporucznika piechoty, biorąc aktywny udział w obronie Twierdzy Przemyśl. Jego odwaga została nagrodzona Krzyżem Zasługi Wojskowej (Militärverdienstkreutz).

W okresie międzywojennym zaangażował się w działalność prawniczą, stając się obrońcą w wielu procesach politycznych. Wzupełnieniu swoich obowiązków bronił m.in. redaktora naczelnego „Czasu”, Antoniego Beaupré, w sprawie o konfiskatę nakładu gazety, a także narodowca Jana Stoszki, który bronił się przed socjalistami i postrzelił ich. Jednym z jego znaczących przypadków była obrona działacza Stronnictwa Narodowego Adama Doboszyńskiego w głośnym procesie, który dotyczył tzw. wyprawy myślenickiej. Oskar był także adwokatem strony polskiej w procesie związanym z pogromem w Przytyku.

W 1935 roku pełnił funkcję prezesa Sądu Dyscyplinarnego w Krakowie. W latach 1938–1939 otrzymał mandat radnego Krakowa w imieniu Stronnictwa Narodowego. Jego działalność nie ograniczała się tylko do prawa; był również jednym z prezesów podgórskiego klubu sportowego „Korona” oraz wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”.

Po wybuchu drugiej wojny światowej, Oskar Stuhr został aresztowany przez Niemców 10 listopada 1939 roku i umieszczony w więzieniu Montelupich. W grudniu tegoż roku przeniesiono go do „Arbeitslager” w Nowym Wiśniczu, a następnie, w czerwcu 1940 roku, do KL Auschwitz, gdzie otrzymał numer więzienny 947. Udało mu się jednak przeżyć, ponieważ 12 sierpnia tego samego roku został zwolniony z obozu. Po zakończeniu wojny, jego doświadczenia zaowocowały zeznaniami w procesie Rudolfa Hössa, komendanta Auschwitz-Birkenau.

Oskar Stuhr zmarł 3 października 1962 roku na skutek zawału serca. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Życie prywatne

Oskar Stuhr, pochodzący z Dolnej Austrii, był synem restauratora Leopolda oraz Anny z Thillów. W jego rodzinie było dwóch braci, Rudolfa i Leopolda. Warto w tym miejscu wspomnieć, że wnukiem Leopolda, jego brata, był uznawany aktor Jerzy Stuhr, a prawnukiem Maciej Stuhr.

Wydarzenia z jego życia prywatnego są również interesujące. Po zakończeniu I wojny światowej podjął decyzję o zawarciu małżeństwa z dużo młodszą Niemką, której nadano imię Elsa. Niestety, to związek okazał się krótkotrwały – trwał zaledwie dwa dni. W 1946 roku Oskar ożenił się ponownie, tym razem wybierając Marię Chorąży, z domu Wędrych, co było znakiem jego prób znalezienia stabilności w życiu osobistym.

Przypisy

  1. Okiem Jerzego Stuhra: Chichot historii, czyli rzecz o moim dziadku [online], plus.gazetakrakowska.pl, 28.09.2019 r. [dostęp 16.02.2020 r.]
  2. Stuhrowie. Historie rodzinne - Jerzy Stuhr [online], dkk.wimbp.lodz.pl [dostęp 16.02.2020 r.]
  3. a b Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], www.zck-krakow.pl [dostęp 16.02.2020 r.]
  4. a b Archiwum ofiar terroru nazistowskiego i komunistycznego w Krakowie 1939 - 1956 [online], krakowianie1939-56.mhk.pl [dostęp 16.02.2020 r.]
  5. Najwyższy TrybunałN.T. Narodowy Najwyższy TrybunałN.T., Akta Krakowskiej Okr. Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w sprawie karnej b. komendanta obozu koncentracyjnego Oświęcim-Brzezinka Rudolfa Hossa, 13.09.1945 r. [dostęp 16.02.2020 r.]
  6. Stuhr 2009, s. 79.
  7. Stuhr 2009, s. 81–82.
  8. Stuhr 2009, s. 84–87.
  9. Stuhr 2009, s. 96–97.
  10. Stuhr 2009, s. 99.
  11. Stuhr 2009, s. 103.
  12. Stuhr 2009, s. 108.
  13. Stuhr 2009, s. 117–118.
  14. Stuhr 2009, s. 122–129.
  15. Stuhr 2009, s. 155, 170.
  16. Polona [online], polona.pl [dostęp 16.02.2020 r.]

Oceń: Oskar Stuhr

Średnia ocena:5 Liczba ocen:9