Stanisław Ruff

Medycyna i zdrowie

Stanisław Ruff, znany również jako Salomon Ruff, to postać o niezwykle intrygującej biografii, która z pewnością zasługuje na naszą uwagę. Urodził się 14 listopada 1872 roku w Krakowie, rodząc się w czasach, gdy rozwój medycyny w Polsce przyspieszał. Od najmłodszych lat dostrzegano w nim potencjał, co skłoniło go do podjęcia studiów medycznych.

Ruff zyskał renomę jako wybitny chirurg i lekarz, a jego wkład w rozwój tej dziedziny medycyny był znaczący. Po wielu latach pracy i nieustannego dążenia do doskonałości, zmarł w 4 lipca 1941 roku we Lwowie, pozostawiając po sobie nie tylko wspomnienie jako lekarza, ale także jako osobistości, która przyczyniła się do postępu w swojej dziedzinie.

Życiorys

Stanisław Ruff był człowiekiem o bogatym życiorysie, będącym synem Dawida, który prowadził handel. W 1889 roku ukończył Gimnazjum Św. Anny w Krakowie, a następnie rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. Uwieńczeniem jego nauki było uzyskanie dyplomu doktora wszech nauk lekarskich w 1895 roku.

Wkrótce po ukończeniu studiów, Stanisław przeniósł się do Lwowa, gdzie rozpoczął pracę w Klinice Chirurgicznej Uniwersytetu Lwowskiego pod opieką uznanego chirurga, Ludwika Rydygiera, z którym współpracował aż do 1904 roku. W kolejnych latach pełnił funkcję ordynatora oddziału chirurgicznego w Szpitalu Lwowskiej Gminy Izraelickiej i był również współpracownikiem lwowskiej Polikliniki Powszechnej.

Jego działalność nie ograniczała się jedynie do pracy klinicznej. Uczestniczył w XI Zjeździe Chirurgów Polskich, który miał miejsce w Krakowie w 1901 roku, gdzie aktywnie zabierał głos w kwestii nowotworów złośliwych. Był również zaangażowany w życie Towarzystwa Lekarskiego Lwowskiego, gdzie przez wiele lat piastował różne funkcje, w tym wiceprezesa (dwukrotnie) oraz prezesa od 1932 roku.

Ruff był autorem licznych publikacji, z których jedną z najbardziej znanych była praca na temat leczenia gruźlicy stawów, która ukazała się w „Przeglądzie Lekarskim” w 1899 roku.

W 1941 roku, po zajęciu Lwowa przez Niemców, Stanisław Ruff osiedlił się z rodziną, w tym żoną Anną z Blumenfeldów oraz synem Adamem, inżynierem chemikiem, u znanego chirurga lwowskiego, Tadeusza Ostrowskiego. Niestety, w nocy z 3 na 4 lipca 1941 roku, rodzinę Ruffów zatrzymano w ramach aresztowania uczonych, które miało na celu rabunek zbiorów dzieł sztuki. Małżeństwo Ruffów zginęło tragicznie tego samego dnia, razem z grupą profesorów lwowskich, na Wzgórzach Wuleckich. Ich syn zginął kilka godzin wcześniej podczas brutalnego przesłuchania, gdy doznał ataku epilepsji.

Przypisy

  1. "Nasz los przestrogą" [online], www.nowezycie.archidiecezja.wroc.pl [dostęp 29.06.2022 r.]
  2. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 631 „za zasługi na polu narodowo-społecznem”.
  3. przez Einsatzkommando zur besonderen Verwendung pod dowództwem Brigadeführera dr Karla Eberharda Schöngartha

Oceń: Stanisław Ruff

★★★★★
Średnia ocena:5 Liczba ocen:24