Bogusław Burnat, znany polski naukowiec oraz inżynier górnictwa, przyszedł na świat 15 kwietnia 1931 roku w Krakowie. Jego życie zakończyło się 11 lutego 2010 roku we Wrocławiu, gdzie pozostawił po sobie znaczący ślad w różnych dziedzinach związanych z górnictwem.
Był nie tylko ratownikiem górniczym, ale również wynalazcą i inspektorem górniczym. Jego bogata kariera obejmowała także pracę jako redaktor oraz nauczyciel akademicki, dzięki czemu wpłynął na rozwój wielu pokoleń studentów w dziedzinie górnictwa.
Kariera naukowa
Bogusław Burnat, który ukończył Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa Akademię Górniczo-Hutniczą w 1955 roku, uzyskał stopień doktora w 1972 roku. Był jednym z pionierów nowo powstałego Wydziału Górniczego Politechniki Wrocławskiej, gdzie prowadził zajęcia w latach 1965–1967.
W swojej karierze Burnat aktywnie uczestniczył w działalności naukowej, będąc członkiem Sekcji Mechanizacji Górnictwa w Komitecie Górnictwa Polskiej Akademii Nauk w latach 1976–1984. Brał udział w licznych konferencjach naukowo-technicznych na terenie Polski oraz za granicą.
W dorobku naukowym Burnata znajduje się ponad 80 publikacji zarówno w języku polskim, jak i obcym. Jest również współautorem, wraz z J.I. Korzeniowskim, dwóch znaczących podręczników: „Prowadzenie ruchu odkrywkowych zakładów górniczych kopalin pospolitych” (1998) oraz „Kopaliny pospolite – prowadzenie ruchu odkrywkowych zakładów górniczych kopalin pospolitych” (2003).
Oprócz pracy akademickiej, Burnat pełnił również funkcję biegłego sądowego w Sądzie Okręgowym we Wrocławiu oraz Jeleniej Górze przez kilka kadencji, co podkreśla jego zaangażowanie w praktyczne aspekty swojej specjalizacji.
Praca w górnictwie
Bogusław Burnat był istotną postacią w polskim górnictwie. Swoją karierę zawodową rozpoczął jako pracownik średniego i wyższego dozoru kopalń węgla kamiennego w 1955 roku. W tym okresie odgrywał również rolę ratownika górniczego od 1955 do 1960 roku.
W latach 1967–1979 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Okręgowego Urzędu Górniczego we Wrocławiu, gdzie jego decyzje i działania miały znaczący wpływ na branżę górniczą. Ponadto, później, do 1984 roku, był naczelnym inżynierem inwestycji w KGHM, jednej z czołowych firm w Polsce zajmujących się wydobyciem miedzi i innych surowców.
Po zakończeniu pracy w Polsce, Burnat przeszedł na Węgry, gdzie od 1984 do 1989 roku pełnił rolę zastępcy dyrektora Zespołu Budów Górniczych, co stanowiło kolejną ważną część jego zawodowej kariery.
Projekty wynalazcze
Bogusław Burnat jest osobą, która znacząco przyczyniła się do rozwoju innowacji w zakresie górnictwa. Opracował on wiele wynalazków, które zyskały uznanie i ochronę patentową, co potwierdza jego wkład w tę branżę.
Wśród jego najważniejszych osiągnięć można wymienić:
- „Przystosowanie wrębiarki ścianowej do ładowania urobku i szybkiego manewrowania” (1956, UP PRL 9910),
- „Hydrauliczne urządzenie do napinania taśm przenośników, z automatyczną regulacją stanu napięcia” (1964, UP PRL 13268),
- „Bęben przenośnika taśmowego z napędem hydraulicznym” (współautor, 1966, UP PRL 17719).
Działalność szkoleniowa i publicystyczna
Ważnym elementem kariery Bogusława Burnata była jego działalność w obszarze szkolenia. Pełnił on rolę szkoleniowca dla kadr górniczych oraz inżynierskich, prowadząc Ośrodek Szkolenia Górniczego, który funkcjonował przy Zarządzie Wrocławskiego Oddziału Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa w latach 1995-2000. Jego praca miała znaczący wpływ na kształcenie nowych specjalistów w branży.
Oprócz działalności szkoleniowej, Burnat prowadził również intensywną działalność publicystyczną. Był redaktorem naczelnym istotnych czasopism branżowych, gdzie miał okazję wpływać na rozwój wiedzy i wymiany informacji w sektorze górniczym. Jego publikacje to między innymi:
- „Kopaliny Pospolite” (1996-2001),
- „Kopaliny Podstawowe i Pospolite Górnictwa Skalnego” (2001-2010).
Jego wkład w publikacje górnicze przyczynił się do szerzenia wiedzy oraz dostarczania niezbędnych informacji dla pracowników i entuzjastów górnictwa.
Odznaczenia i nagrody
W uznaniu za ogromne zasługi w sektorze górniczym, Bogusław Burnat był wielokrotnie uhonorowany licznymi odznaczeniami. Do jego osiągnięć można zaliczyć m.in.: odznakę tytułu honorowego „Zasłużony Górnik PRL”, Order Sztandaru Pracy II kl, Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty i Srebrny Medal „Za zasługi dla pożarnictwa”, Złotą Odznakę „Budowniczy LGOM”, oraz Odznakę „Zasłużony dla Województwa Legnickiego”.
Ponadto, Bogusław Burnat był laureatem wielu prestiżowych nagród, które przyznawali: Minister Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki w latach 1972 i 1977, a także Minister Przemysłu Ciężkiego w 1975 roku.
Warto również dodać, że po jego śmierci spoczął na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu, co stanowi miejsce pamięci o jego działalności i wkładzie w rozwój branży górniczej oraz społeczności lokalnej. W więcej informacji na temat miejsca jego spoczynku można znaleźć na stronie Cmentarzu Grabiszyńskim.
Nagroda im. dr. inż. Bogusława Burnata
Od 2011 roku, Stowarzyszenie Kopalń Odkrywkowych z Wrocławia przyznaje prestiżową nagrodę imienia Bogusława Burnata. Nagroda ta jest wyróżnieniem dla osób, które w znaczący sposób przyczyniły się do likwidacji barier, jakie napotykają działalności w zakresie górnictwa odkrywkowego. Wyróżnienie to ma na celu docenienie wysiłków w kierunku ułatwienia rozwoju tej branży.
Przypisy
- Bogusław Burnat - dane o grobie [online], groby.cui.wroclaw.pl [dostęp 07.08.2023 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Sylwiusz Mikucki | Stanisław Fryze | Feliks Koneczny | Jagoda Cieszyńska | Anna Medwecka-Kornaś | Marian Batko | Józef Trojanowski | Jerzy Szweykowski | Nikola Kołodziejczyk | Ryszard Gradziński | Tadeusz Bernadzikiewicz | Stanisław Kutrzeba | Józefa Gądek-Węsierski | Zbigniew Grabowski (chemik) | Danuta Glondys | Piotr Wandycz | Meir Bosak | Aleksander Weissberg-Cybulski | Jan Kornaś | Czesław HarańczykOceń: Bogusław Burnat