UWAGA! Dołącz do nowej grupy Kraków - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Piotr Alencynowicz


Piotr Alencynowicz, urodzony 7 maja 1895 roku w Krakowie, był osobą o znaczącym wpływie w historii wojskowości Polski. Zmarł w 1920 roku w Łodzi, pozostawiając po sobie dziedzictwo, które wciąż budzi zainteresowanie historyków.

W trakcie swojej kariery wojskowej Piotr służył jako oficer zarówno w Armii Imperium Rosyjskiego, jak i w Wojsku Polskim w okresie II Rzeczypospolitej. Jego nieustępliwość i odwaga zostały uhonorowane, gdyż został odznaczony orderem Virtuti Militari, co stanowi jeden z najwyższych zaszczytów w polskiej armii.

Życiorys

Piotr Alencynowicz przyszedł na świat w Narwiliszkach, w domu rodzinnym Jana i Marceli z Nowosielskich. Ukończył gimnazjum w Wilnie oraz korpus kadetów we Włodzimierzu Wołyńskim. W 1915 roku, w okresie jesieni, został wcielony do Armii Rosyjskiej, gdzie brał udział w zmaganiach na froncie wschodnim. W ciągu roku, w 1916, awansował na stopień chorążego.

Dnia 1 sierpnia 1919 roku dołączył do Wojska Polskiego. Na początku swojej służby był członkiem batalionu zapasowego 1 Dywizji Litewsko-Białoruskiej, a od 25 sierpnia kontynuował służbę w 85 Wileńskim pułku strzelców. Wkrótce po awansie na podporucznika, objął dowództwo 1 kompanią strzelecką, prowadząc ją w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Szczególnie wyróżnił się 1 sierpnia 1920 roku podczas odwrotowych walk spod Brańska. Gdy nieprzyjaciel przerwał front, Alencynowicz zdecydowanie atakował, odrzucając siły bolszewickie.

Niestety, w wyniku odniesionych ran zmarł w szpitalu w Łodzi. Został pochowany na cmentarzu zarzewskim. Jego bohaterskie czyny zostały docenione pośmiertnie, przyznano mu Krzyż Srebrny Orderu „Virtuti Militari”.

W dniu 25 czerwca 1920 roku ożenił się z Nadzieją Smólską, co stanowiło kolejny etap w jego życiu.

Przypisy

  1. a b c d Polak (red.) 1991 r., s. 11.
  2. Waligóra 1928 r., s. 34.

Oceń: Piotr Alencynowicz

Średnia ocena:4.62 Liczba ocen:16